Αν ρωτήσει κανείς τους υπεύθυνους δημάρχους θα πουν τα γνωστά περί «αυταναφλέξεων», που σπανιότατα αληθεύουν. Αυτό που συμβαίνει, στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων είναι ότι οι ίδιοι, παράνομα βέβαια, στέλνουν κάποιον με μερικούς τενεκέδες πετρέλαιο, μόλις αρχίσουν οι ζέστες, να «διαχειριστεί» καταλλήλως το πρόβλημα. Ο όγκος βλέπετε είναι πρόβλημα και άντε να βρίσκεις τόπο για νέα, έστω παράνομη, απόθεση σε μια χώρα όπου η εκτός σχεδίου δόμηση έχει μετατρέψει τα πάντα σε «κατοικημένες περιοχές».

   Δύο τενεκέδες πετρέλαιο λοιπόν και το πρόβλημα «εξαφανίζεται». Μόνο που οι διοξίνες, οι τοξικότατες (καρκινογόνες) χημικές ενώσεις που εκλύονται από την καύση των πλαστικών  δεν εξαφανίζονται καθόλου. Απλά επικάθηνται πάνω σ’ οτιδήποτε υπάρχει σε ακτίνα χιλιομέτρων και τελικά, μέσω των αγροτικών προϊόντων,  καταλήγουν στο πιάτο μας.

   Μια από τις πιο σοβαρές και προκλητικά τοξικές τέτοιες περιπτώσεις καταγγέλλει με ανακοίνωσή του ο δραστήριος οικολογικός σύλλογος του Κάτω Διμηνιού Κορινθίας «Οικοσύλκο». Όπως αναφέρουν, όσοι περνούν από την εθνική οδό Κορίνθου – Πατρών τις βραδινές, νυχτερινές και πρωινές ώρες, λίγο πριν τα διόδια του Ζευγολατιού, περνούν μέσα από σύννεφα καπνού από  χρόνια  καιόμενη χωματερή, που βρίσκεται λίγες εκατοντάδες μέτρα νοτιότερα.

   Ασφαλώς ο αρμόδιος Δήμος Βόχας Κορινθίας οφείλει να θέσει κάποτε ένα τέρμα. Και, βεβαίως απαιτείται νόμιμη και μόνιμη λύση με την χωροθέτηση ΧΥΤΑ. Πράγμα όμως δύσκολο στην γεμάτη κατοικημένες περιοχές αραιοκατοικημένη χώρα μας.

   Ενώ η διασπορά καρκινογόνων διοξινών δεν είναι ορατή. Και τέλος πάντων όλοι κάποτε θα πεθάνουμε, βρε αδερφέ.