Μια μάχη που δίνεται ακριβώς γι’ αυτό το θέμα. Το έλεγχο των επιδράσεων των δεκάδων χιλιάδων χημικών τα οποία έχουν εισαχθεί στην αγορά, συνεπώς στην καθημερινή μας ζωή και αναπόδραστα και στο ίδιο το σώμα μας.

   Το επίδικο ζήτημα είναι η υιοθέτηση ενός νέου ευρωπαϊκού κανονισμού με στόχο την έγκαιρη αναγνώριση και βαθμιαία απόσυρση από την αγορά χημικών τα οποία είτε θα αποδειχθούν ανασφαλή για την ανθρώπινη υγεία είτε θα υπάρξουν ισχυρές ενδείξεις για την πιθανή επικινδυνότητά τους. Ο κανονισμός έχει ονομασθεί REACH από τα αρχικά των αγγλικών λέξεων που αντιστοιχούν στις λέξεις καταχώριση, αξιολόγηση  και αδειοδότηση των χημικών.

    Το περιβαλλοντικό κίνημα (οι οργανώσεις WWF, Green peace, EEB –Ευρωπαϊκό Γραφείο Περιβάλλοντος, μέλος του οποίου είναι και το ΠΑΝΔΟΙΚΟ και άλλες) επί χρόνια, κατά την διάρκεια της προετοιμασίας του κανονισμού συστηματικά έχουν δράσει και πετύχει να διαπνέεται αυτός πρωτίστως από το πνεύμα της αρχής της προφύλαξης.

   Όμως η χημική βιομηχανία, ευρωπαϊκή και αμερικανική δεν έχει καθίσει με σταυρωμένα χέρια. Τεράστιες πιέσεις από υπουργούς, πρωθυπουργούς ακόμη και την αμερικανική κυβέρνηση, έχουν ασκηθεί ώστε να «ξεδοντιαστεί» ακόμη και η ίδια η πρόταση της Κομισιόν.

Αυτό που – για την ώρα – φαίνεται να πετυχαίνουν οι χημικές βιομηχανίες (όπως καταγγέλλεται σε σχετικό δελτίο τύπου του ΕΕΒ) είναι η εξουδετέρωση στην πράξη των ελέγχων παροχής επαρκών  στοιχείων από τις βιομηχανίες, με την δημιουργία μιας ατέλειωτης γραφειοκρατικής διαδικασίας, χωρίς αύξηση του προϋπολογισμού των αρμοδίων υπηρεσιών, οπότε το φρακάρισμα είναι η μόνη πιθανή εξέλιξη.

   Η μάχη όμως συνεχίζεται. Το περιβαλλοντικό κίνημα δεν έχει την οικονομική ισχύ των εταιριών, έχει όμως ευρεία υποστήριξη από την κοινή γνώμη.

    Καθένας μπορεί να υποστηρίξει τη σχετική εκστρατεία του ΕΕΒ και του WWF .

(ΕΕΒ : www.eeb.org,  WWF : www.wwf.gr ).

    Γιατί η δημόσια υγεία πρέπει να τεθεί πάνω από τα κέρδη, όταν μάλιστα εναλλακτικές λύσεις βρίσκονται, αρκεί να χρηματοδοτηθεί επαρκώς η σχετική έρευνα.