Η άδεια είχε δοθεί, παρ΄ότι εδώ και 15 μήνες είχε δημοσιευτεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως η οριοθέτηση του χειμάρρου και συνεπώς δεν επιτρέπεται, κατά τις ισχύουσες διατάξεις, οικοδόμηση σε λωρίδα 10 μέτρων από την έξω γραμμή της, όπου και προβλέπεται δρόμος. Από την άλλη ο δήμος Πατρέων καθυστερούσε την (αναγκαία μετά την οριοθέτηση) διαδικασία τροποποίησης του σχεδίου πόλεως.
Η ετσιθελική κατάργηση του δρόμου στο συγκεκριμένο σημείο, εκτός από καθαρή υπεξαίρεση πολύτιμου δημόσιου χώρου που είναι, θα συνεπαγόταν και ένα απίθανο κυκλοφοριακό κομφούζιο μια και ο δρόμος θα καθίστατο, προς την κατεύθυνση της θάλασσας, τυφλός. Ενεργοί πολίτες της περιοχής κινητοποιήθηκαν, με τη συμπαράσταση και της ΟΙΚΙΠΑ, και με πολύ κόπο πέτυχαν το αυτονόητο: την διακοπή εργασιών όσον αφορά την επίμαχη άδεια και την αναθεώρησή της, όπως μας δήλωσε ο προϊστάμενος της Πολεοδομίας κ. Τσονάκας.
Όμως η συνολική αντιμετώπιση του θέματος εκκρεμεί.
Ο Μείλιχος είναι ένας πολύπλευρα σημαντικός χείμαρρος για την Πάτρα. Αξιόλογος ως υδατόρευμα – παραλήπτης υδάτινων φορτίων που, το χειμώνα, θα μπορούσαν να γίνουν πλημμυρικά, αεραγωγός για το αρκτικό διαμέρισμα, φορέας σημαντικών στοιχείων χλωρίδας στις όχθες του, μεταξύ των οποίων και μικρός πλατανώνας, ανάσα που διακόπτει την, δυστυχώς συνεχιζόμενη οικοδομική υπερφόρτιση της περιοχής την οποία διασχίζει, φορέας ιστορικής μνήμης μια και δίπλα στην σημερινή κοίτη του βρέθηκε και αναδείχτηκε (Αθηνών και Αρέθα) μια ακέραια ρωμαϊκή γέφυρα.
Τι μοίρα του επιφυλάξαμε έναντι όλων αυτών; Την συνήθη κακομεταχείριση των ποταμών και χειμάρρων που διασχίζουν πόλεις της χώρας μας. Αν και γλίτωσε τη μετατροπή του σε 30 μέτρων πλάτους λεωφόρο, όπως σχεδιαζόταν παλιότερα, η ολική διαχείρισή του με βάση τις αρχές μιας ορθολογικής πολεοδομίας είναι ακόμη όνειρο.
Όπως προαναφέραμε χρειάστηκαν πιέσεις πολιτών και η απειλή ενός πολεοδομικού εγκλήματος για να αρχίσει η διαδικασία τροποποίησης (απαιτεί χρόνο μηνών) του σχεδίου πόλεως. Όμως δεν αρκεί η επείγουσα σημειακή τροποποίηση. Απαιτείται, χωρίς καθυστέρηση και υπολογισμό θιγόμενων μικροσυμφερόντων, να γίνει τροποποίηση του σχεδίου σ’ όλο το μήκος της οριοθέτησης. Απαιτείται ακόμη οι διάφοροι κρατικοί φορείς να συνεννοηθούν και, επιτέλους, να αντιληφθούν ότι ο ποταμός θα μείνει ανοικτός, δεν θα έχει δηλαδή τη μοίρα του Διακονιάρη, δεν θα γίνει λεωφόρος και συνεπώς ο κόμβος με τον οποίον αυτή θα συνδεόταν με τη μεγάλη περιμετρική, και στου οποίου την προώθηση προχωρεί απτόητη η περιφέρεια, είναι στον αέρα! Πρέπει να αλλάξει τόπο, ρόλο, δεν ξέρουμε τι άλλο, αλλά απόφαση περί λεωφόρου πάνω από το Μείλιχο δεν υφίσταται πλέον!
Συμπερασματικά: Ο Μείλιχος είναι πολλαπλά πολύτιμο φυσικό στοιχείο της χωροταξίας του αρκτικού διαμερίσματος της Πάτρας. Η ταφή του κάτω από μια λεωφόρο είναι αδιανόητη. Η συνολική τροποποίηση του σχεδίου πόλεως και η επίλυση της αντίφασης σχετικά με το κόμβο είναι αναγκαίοι όροι της μακροπρόθεσμης ορθολογικής του διαχείρισης.
Θα επαγρυπνούμε γι’ αυτό.