Εμείς (ΟΙΚΙΠΑ) έχουμε παρέμβει στη διαδικασία και με υπόμνημα έχουμε τοποθετηθεί με στοιχεία, που ήδη έχει δεχθεί το ΣτΕ το οποίο και εξέδωσε τις ακυρωτικές αποφάσεις του.
Για την ενημέρωση όμως των αναγνωστών μας και του κοινού που μας παρακολουθεί παραθέτουμε στη συνέχεια τα αναγκαία στοιχεία για να μη φανεί ότι είμαστε άδικοι προς τις επιδιώξεις των αιτούντων.
Η προς χαρακτηρισμό έκταση των 375 στρεμμάτων, αποτελεί μέρος ευρύτερης ορεινής περιοχής εμβαδού  πλέον των 10.000 (δέκα χιλιάδων) στρεμμάτων που διεκδικείται από μερικούς εκ των αιτούντων (που κινούν και τις διαδικασίες αυτές) και εάν επιτύχουν τον αποχαρακτηρισμό που επιδιώκουν, τότε θα είναι εύκολη και η επέκταση του χαρακτηρισμού και στο σύνολο της έκτασης που διεκδικούν.
Καταρχήν πρέπει να παρατηρήσουμε, ότι το να επανέλθουν για τέταρτη φορά και να ζητούν το ίδιο πράγμα, τον αποχαρακτηρισμό της έκτασης, είναι τουλάχιστον κατάχρηση δικαιώματος και θα πρέπει να το λάβει υπόψη της η Επιτροπή.
Οι αποφάσεις των Β/θμιας Επιτροπής (απόφ. 59/ 2001 και 7/1992) που ακυρώθηκαν από το  ΣτΕ (απόφ. 1309/2005, 4725/1995Υ), δέχθηκαν ότι βρίσκεται σε πεδινό έδαφος κι εκτός δάσους και δασικής εκτάσεως, ένα μέρος της ότι είναι γεωργικά καλλιεργούμενη και το υπόλοιπο ότι είναι πεδινή δασική είναι οικισμός προϋφιστάμενος του έτους 1923.
Οι αποφάσεις του ΣτΕ, έπειτα από τα στοιχεία που προσκομίσαμε ιδίως στην 1309/2005 απόφαση, κρίθηκαν και έγιναν δεκτά τα εξής:
Α. Η επίδικη έκταση δεν είναι πεδινή, αλλά ορεινή και σε υπερθαλάσσου ύψος 1200-1300 μ. και αποτελεί βοσκότοπο. Περιβάλλεται κυρίως από ζώνες με ελάτη και θαμνώνες, αείφυλλων πλατανόφυλλων ειδών.
Β. Δεν υπάρχουν ούτε στην επίδικη έκταση ούτε στην ευρύτερη περιοχή, οικισμός προϋφιστάμενος του έτους 1923 γεωργικές καλλιέργειες ή εγκαταλελειμμένοι αγροί.
Ο οικισμός που σήμερα υπάρχει στον Οβρυόκαμπο είναι πρόσφατος. Στις απογραφές των ετών 1951, 1961, 1971 δεν υπάρχει οικισμός «Οβρυόκαμπος». Εμφανίζεται για πρώτη φορά, «απλώς ως οικισμός άνευ απογραφής πληθυσμού» στη απογραφή του έτους 1981. Κατά την απογραφή του έτους 1991 είχε πέντε (5) κατοίκους και το 2001 είχε 71 κατοικίες και 25 κατοίκους.
Πρόκειται για οικισμό αυθαιρέτων. Για όλα τα αυθαίρετα έχουν εκδοθεί και ισχύουν εκθέσεις, αυτοψίας αυθαιρέτου, τα οποία όμως καμία αρμόδια αρχή δεν τα κατεδαφίζει.
Γ. Όσο για τον ισχυρισμό των αιτούντων ότι υπήρχαν στο παρελθόν καλλιέργειες στο σύνολο της επίδικης έκτασης, που δασώθηκαν, παραθέτουμε σχετικό απόσπασμα από την αριθ. 1309/2005 απόφαση του Σ.τ.Ε. που λέγει: «Εξ άλλου, αν και στις 25/5/1988 η Δευτεροβάθμια Επιτροπή είχε αναλάβει την έκδοση απόφασης προκειμένου να εξακριβωθεί βάσει της διαγραφόμενης στο άρθρο 14 Ν. 1734/1987 διαδικασίας, τυχόν ύπαρξης στο παρελθόν αγροτικών εκτάσεων στην επίδικη περιοχή (βλέπε και την σχετική εισήγηση του δασολόγου Ηλία Ντρε) τούτο δεν έγινε» από μέρους των ενδιαφερομένων φυσικά.
Ας ελπίσουμε ότι η Δευτεροβάθμια Επιτροπή και ιδίως ο εισηγητής θα μελετήσει το σύνολο των στοιχείων που υπάρχουν για την υπόθεση αυτή και θα αποφασίσει ορθά και με συγκεκριμένα αποδεικτικά στοιχεία.
Ας ληφθεί υπόψη ότι στην έκταση ισχύουν και 80 αποφάσεις που έχουν κηρύξει εκτάσεις ως αναδασωτέες και η επιτροπή πρέπει να απέχει του χαρακτηρισμού.
Ηλίας Ντρες
Δασολόγος