Του  ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΕΙΡΑ          Η άγρια πανίδα είναι αυτή που βάλλεται περισσότερο από οτιδήποτε άλλο από τις δασικές πυρκαγιές και ας γίνεται πολύ σπάνια γίνεται αναφορά πάνω σ` αυτό. Στην πραγματικότητα οι δασικές πυρκαγιές στη Μεσόγειο αποτελούσαν από παλιά συχνό φαινόμενο και πολλά ζώα, ανάμεσά τους και οι χελώνες είναι προσαρμοσμένα σ’ αυτό. Παρ’ όλα αυτά όμως, οι δασικές πυρκαγιές από μόνες τους πάντοτε αποτελούσαν μεγάλο πρόβλημα για τις χελώνες. Και αυτό γιατί όταν πρόκειται για μικρούς και αποδυναμωμένους πληθυσμούς απ’ όλα τα παραπάνω προβλήματα, τους δίνεται και η χαριστική βολή. Συνήθως το καλοκαίρι που προκύπτουν οι πυρκαγιές, λόγω της ξηρασίας και της έλλειψης τροφής οι χελώνες βρίσκονται σε αδράνεια και καλά κρυμμένες. Ανάλογα με το πώς είναι προσαρμοσμένο το κάθε είδος έχει αναπτύξει τους δικούς του τρόπούς προστασίας. Για παράδειγμα η κοινή Μεσογειακή χελώνα Testudo hermanni που προτιμά τις δροσερές περιοχές έντονη βλάστηση και μαλακά εδάφη, και επειδή της αρέσει να σκάβει, η πυρκαγιά μπορεί να τη βρει αρκετά βαθειά κρυμμένη και να σωθεί.  [...]