Το θέμα μου είναι γνωστό σε σας από τα δημοσιεύματα της πολύ συμπαθούς  εφημερίδας ¨Εν Αιθρία¨. Θα ξεκινήσω όμως από μια παρείσφρηση μιας λεκτικής ορολογίας με την οποία δεν βρίσκομαι σύμφωνος. Οι επιπτώσεις της παγκοσμιοποίησης λέει, εγώ δεν είμαι εναντίον της παγκοσμιοποίησης και θα εξηγήσω τους λόγους. Δεν μπορεί κανένας να είναι εναντίον της παγκοσμιοποίησης της πληροφόρησης. Δεν θέλουμε ένα γεγονός που θα γίνει σε οποιαδήποτε σημείο της γης, να το πληροφορηθούμε αμέσως όλη η οικουμένη;  Πως λοιπόν θα εναντιωθούμε στην παγκοσμιοποίηση της πληροφόρησης; Δεν πιστεύω να είναι κανένας εδώ που να είναι εναντίον της παγκοσμιοποίησης των επιτευγμάτων της επιστήμης. Αν βρεθεί μια μέθοδος ή ένα φάρμακο για να αντιμετωπίσει μια ασθένεια, γιατί να μην είναι αμέσως οικουμενικό; Γιατί να μην γίνει κατάχτηση του συνόλου; ……. Δεν μπορεί να είμαστε εναντίον της παγκοσμιοποίησης των ιδεών. Γιατί λέει να κρατάω εγώ μια ιδέα και εσείς μια ιδέα για τον εαυτό σας και να μην είναι κοινό κτήμα της ανθρωπότητας. Συνεπώς η ορολογία είναι λαθεμένη.

 Που είμαστε εναντίον; Είμαστε εναντίον μιας ειδικής αν θέλετε  παγκοσμιοποίησης. Εσείς είχατε έναν ορατό εχθρό, τον κατακτητή και αγωνιζόσασταν εναντίον του. Ποιος είναι ο ορατός εχθρός σήμερα; …….. Εναντίον ποιανού είμαστε λοιπόν; Είμαστε εναντίον του παγκόσμιου κράτους που έχει σχηματιστεί. Εγώ προτείνω την ορολογία παγκοσμιοκρατία. Εάν υπάρχει οποιαδήποτε νέα πρόταση δεν έχω καμιά αντίρρηση να την δεχτώ.

Υπάρχει όμως το παγκόσμιο κράτος; Να το δούμε. Ένα κράτος οποιοσδήποτε πρέπει να έχει διακριτές της τρεις εξουσίες. Για να δούμε λοιπόν το παγκόσμιο αυτό κράτος ποια είναι η νομοθετική του εξουσία; ποιο είναι το όργανο των αποφάσεων του; Είναι η G8 ή δεν είναι; Πάμε στην εκτελεστική εξουσία…… Είναι σήμερα ο Μπους ( σήμερα, αύριο μπορεί να είναι άλλος) η εκτελεστική εξουσία του παγκόσμιου αυτού κράτους, ναι ή όχι; Και κρατάει και ένα βούρδουλα το ΝΑΤΟ όποιος ατακτεί, τον βάζει στην παγκόσμια τάξη την δική του. Πάμε τώρα στην δικαστική εξουσία. Ακριβώς λόγο της σύγχυσης θα δούμε έχει επιτύχει μια καταπληκτική νίκη η παγκοσμιοκρατία και έχουμε υποστεί όλοι εμείς μια ιδεολογική ήττα. Κατάφερε υπερβαίνοντας τους νόμους δικαίου κάθε κράτους, να υποχρεώσει το κάθε κράτος που   θέλει να υπακούει στα κελεύσματα της παγκοσμιοκρατίας κατ’ υπέρβαση των νόμων του δικαίου του δικού του κράτους να δημιουργεί άλλους νόμους, τους περίφημους τρομονόμους όπως τους λέμε και βάζει τα δικαστήρια του κάθε κράτους να δικάζουν τους παραβάτες αυτούς δηλαδή που αντιστέκονται εναντίον της παγκόσμιας εξουσίας και εναντίον των τρομονόμων…..Δηλαδή αν τελικά ρωτήσετε τι είναι αυτό το παγκόσμιο κράτος. Είναι μια τεράστια συγκέντρωση και συγκεντροποίηση εξουσιών, οικονομικής εξουσίας, μέσων παραγωγής, οικονομικού πλούτου, στρατιωτικής δύναμης, πολιτικής δύναμης και πολιτισμικής ακόμα δύναμης……..

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ του ιμπεριαλισμού και της παγκοσμιοκρατίας; Όταν ήμασταν στο ιμπεριαλιστικό στάδιο που ήταν το προηγούμενο, τα ιμπεριαλιστικά κράτη ανταγωνίζονταν μεταξύ τους δεν δίσταζαν να φτάσουν και σε πολεμική σύγκρουση μεταξύ τους για το ποιος θα κερδίσει τις παγκόσμιες αγορές παραγωγής και κατανάλωσης. Σήμερα υπάρχει απόλυτη συμφωνία μεταξύ τους, δεν υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ των ιμπεριαλιστικών κρατών, έχουν όλοι τους ταυτιστεί στο παγκόσμιο κράτος. Με τις υπερεθνικές, τις παγκοσμιοκρατικές εταιρείες τις οποίες έχουν σχηματίσει και με το δίκτυο των θυγατρικών τους εταιρειών έχουν καταχτήσει όλη την παγκόσμια παραγωγή και κατανάλωση και κυριαρχούν. Δεν υπάρχει μεταξύ τους διαφορά όπως υπήρχε στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο……..

 Ποιες είναι οι συνέπειες από την δημιουργία του παγκόσμιου αυτού κράτους, ποιες είναι οι συνέπειες γενικά στη ζωή λαών, εθνών, πολιτών; Η πιο φανερή είναι η μείωση των ατομικών δικαιωμάτων των πολιτών από τη στιγμή που καταργείται το δικαίωμα να έχεις νομικό σύμβουλο μόλις συλληφθείς και αυτόν θα τον έχεις σύμφωνα με τους νόμους που δημιούργησαν τους τρομονόμους κάθε κράτους ή δεν θα έχεις συνήγορο για μήνες ολόκληρους ή θα βασανίζεσαι και δεν θα παίρνει χαμπάρι κανένας, θα γίνονται όλα εν κρυπτώ. Πάμε στην δεύτερη συνέπεια:την κατάργηση της εθνικής κυριαρχίας σημαίνει καταρράκωση των ατομικών δικαιωμάτων των πολιτών. Εδώ εισέρχεται ένα στοιχείο, το ότι πρέπει να συνεργαστούμε μεταξύ μας τα έθνη. Βεβαίως, αλλά η συνεργασία δεν σημαίνει υποταγή. Εδώ είναι το λευκό σημείο της διαχωριστικής γραμμής………

 Πάμε σε ένα άλλο σοβαρότερο που και εδώ δεν είναι βέβαια θέμα ορολογίας αλλά είναι θέμα ουσίας …… Αντί η τεχνολογία να λιγοστέψει τις ώρες εργασίας των εργαζομένων, απολύει τους εργαζομένους και αυξάνει τις ώρες εργασίας αντί να μειώνονται. Ειδικοί μελετητές έχουν κάνει μελέτες που λένε αν ο ενεργός πληθυσμός όλης της γης των έξι δισεκατομμυρίων δουλέψει για να ικανοποιήσει τις ανάγκες των έξι δισεκατομμυρίων σε φαΐ, σε στέγη, σε στοιχειώδεις ανάγκες φάρμακα, ρουχισμό, πόσο χρειάζεται να δουλέψει την ημέρα αν δεν πήγαιναν τα χρήματα σε στρατιωτικές δαπάνες και στην απληστία των παγκοσμιοκρατών οι οποίοι απολύουν τους εργαζομένους αντί να λιγοστεύουν τις ώρες εργασίας. Χρειάζεται να δουλέψουν 2 λεπτά την ημέρα. Μπορείτε να το συλλάβετε αυτό……….. Αυτές είναι οι συνέπειες της παγκοσμιοποίησης. Δεν νομίζω ότι πρέπει να ασχοληθώ με άλλους τομείς, δεν θέλω να σας κουράσω περισσότερο, θέλω μονάχα να πω, απέναντι σε αυτή τη παγκοσμιοκρατία έχει αρχίσει ένα κίνημα αντίστασης  και το κίνημα αυτό αντίστασης ξεκίνησε από το Σιατλ και συνεχώς προοδεύει, αυξάνει…….  Το κακό είναι ότι βρισκόμαστε σε μια σύγκρουση, δυστυχώς, όχι απέναντι στον αντίπαλο   αλλά μεταξύ των κομμάτων που επιχειρούν ποιο θα ποδηγετήσει, ποίος θα χειραγωγήσει ποιος θα καθοδηγήσει αυτό το κίνημα. Όσο έχουμε αυτά τα μυαλά θα κρατήσει η ιστορία της ΟΙΚΙΠΑ χίλια χρόνια. Τα κόμματα έχουν μια υποχρέωση να βοηθήσουν αυτό το κίνημα, όχι να το ποδηγετήσουν.  Έχουν μια υποχρέωση, το είδαν που γεννήθηκε μοναχό του χωρίς εντολή δική τους, χωρίς οδηγίες δικές τους, χωρίς καθοδήγηση δική τους, δημιουργήθηκε αξιοποιώντας την τεχνολογία μέσα από τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Από εκεί δημιουργήθηκε και πρέπει αυτό να το βοηθήσουμε. Αλλά εδώ η τραγωδία της αριστεράς, ήμασταν στην Γένοβα τα 40 κομμάτια της αριστεράς και οι ιταλοί οργανωτές όλου αυτού του αγώνα μας είπαν προς τιμήν του ελληνικού επαναστατικού κινήματος ελάτε να μπείτε στην κεφαλή της πορείας αλλά ενωμένοι. Δεν το δεχτήκαμε και αναρωτιέμαι ήμαστε στον ίδιο χώρο, στην Γένοβα, στους ίδιους δρόμους, την ίδια ώρα, εναντίον του ίδιου στόχου των  G8 και είχαμε επιλέξει την ίδια μορφή πάλης την μαχητική διαδήλωση τι άλλο θέλαμε για να πάμε; Αυτή είναι η τραγωδία μας. Ένα εκατομμύριο χρόνια θα χρειαστεί η ¨Εν Αιθρία¨ να υπάρχει, όσο υπάρχουν τέτοιες αντιλήψεις. Αγαπητοί φίλοι θέλω να τελειώσω τονίζοντας ότι το βασικό πρόβλημα σήμερα για όλη την ανθρωπότητα είναι το πώς θα αντιμετωπίσει την παγκοσμιοκρατία, αυτός είναι ο ορατός εχθρός. Και για να την αντιμετωπίσει χρειάζεται από άτομο να γίνει πολίτης………

 Αν καταφέρουν το άτομο που αρνείται την υποταγή μέσα στο σπίτι του, καταφέρουν να αρνηθεί και την υποταγή ως πολίτης έχουμε πετύχει τους στόχους μας. Που ο στόχος μας ; Πέρασε η εποχή που οι λίγοι θα αποφασίζουν για τους πολλούς, έρχεται, και όποιος δεν το δει είναι τυφλός ή δεν θέλει να το δει, η εποχή που όλοι μαζί θα συναποφασίζουμε για τις τύχες μας