Προσωρινή λύση, που οι λατόμοι και το κύκλωμα της οικοδομής ελπίζουν να αποδεχτεί τόσο μόνιμη όσο και οι προηγούμενες, πλην όμως προσκρούει όχι μόνο στις αποφάσεις για παύση των υπουργείων ΠΕΧΩΔΕ και Ανάπτυξη αλλά και στην (σθεναρότερη) αντίσταση της αρχαιολογικής υπηρεσίας, που ανησυχεί για τις επιπτώσεις των εκρήξεων στο παρακείμενο τείχος των Δυμαίων.

Οι πιέσεις που ασκήθηκαν και ασκούνται στους αρμόδιους προϊσταμένους της αρχαιολογικής Υπηρεσίας είναι τεράστιες. Μέχρι και το όνομα μεγαλοεργολάβο από την Βόρεια Ελλάδα ακούστηκε, ως πιέζοντος.

Κι’ όμως, αν πολιτική βούληση να γίνουν σεβαστοί οι νόμοι και η συνθήκη Ramsar υπάρχει, θα μπορούσε να υπάρξει διέξοδος, χωρίς παράταση, αν τα παρακάτω γίνονταν με αποφασιστικότητα:

Α. Χρήση του ήδη εξορυγμένου υλικού για τις άμεσες ανάγκες.

Β. Χαλικοληψία από χειμάρρους με μελέτη όμως και  όχι με την γνωστή μέθοδο της αρπαγής.

Γ. Ταχεία κίνηση διαδικασιών για τη χωροθέτηση νέων λατομικών ζωνών ή μεμονωμένων λατομείων.

Δ. Απασχόληση των ήδη εργαζομένων στον Άραξο στις νέες δραστηριότητες.

Η ΟΙΚΙΠΑ με ανακοίνωσή της που παραθέτουμε παρακάτω, είχε χαρακτηρίσει το αδιέξοδο τεχνητό. Το κείμενο της ανακοίνωσης έχει ως εξής:

   Το κλείσιμο των λατομείων του Αράξου (Μαύρα Βουνά), εξέλιξη αναμενόμενη και αναγκαία, λόγω της θέσης τους σ’ επαφή μ’ ένα προστατευόμενο οικοσύστημα Ramsar, από τα σημαντικότερα της χώρας, υπήρξε για κάποιους κεραυνός εν αιθρία και άλλους οδήγησε σε απώλεια ψυχραιμίας, αν και ήταν προ πολλού γνωστή και έπρεπε να έχει γίνει εδώ και ένα χρόνο.

   Δεδομένου όμως ότι κάποιοι, όπως ο πρόεδρος του εργατικού κέντρου κ. Αλ. Μπάρλος, με δημόσιες δηλώσεις τους, από τις οποίες δεν έλειπαν και χυδαίοι χαρακτηρισμοί, προσπάθησαν να επιρρίψουν την ευθύνη για το προκύψαν αδιέξοδο στους οικολογικά ενεργούς πολίτες του νομού μας, κρίνουμε αναγκαίο να ξεκαθαρίσουμε ορισμένα πράγματα, που εκείνοι που με ανοίκειο τρόπο μας επιτίθενται, κάνουν πως δεν βλέπουν.

1.      Η απόφαση για το κλείσιμο είναι του ΥΠΕΧΩΔΕ, η Νομαρχία Αχαΐας (ορθά) την είχε ζητήσει και εναντίον της ασκήθηκαν όλα τα δυνατά ένδικα μέσα χωρίς αποτέλεσμα. Δεν είναι δική μας.

2.      Η λειτουργία των συγκεκριμένων λατομείων ήταν πάντα προκλητικά οχληρή (εκρήξεις πάνω από το προβλεπόμενο επίπεδο ισχύος, σκόνη, ξεσκέπαστα φορτηγά περνούσαν μέσα από το χωριό του Αράξου).

3.      Όταν επί πολλά χρόνια επισημαίναμε το απαράδεκτο της λειτουργίας λατομείων μέσα σε περιοχή Ramsar, πάντα τονίζαμε την ανάγκη αξιοποίησης των πολυετών παρατάσεων λειτουργίας που τους δίνονταν, για την ανεύρεση εναλλακτικών λύσεων και την κατασκευή ή βελτίωση των οδών πρόσβασης σ’ αυτές.

4.      Μήπως λοιπόν το αδιέξοδο είναι κατασκευασμένο; Μήπως οι έχοντες την ευθύνη ανεύρεσής νέων λατομικών ζωνών δημόσιοι και ιδιωτικοί φορείς επίτηδες αδιαφορούσαν ακριβώς για να εκβιαστεί η λειτουργία των συγκεκριμένων λατομείων επ’ αόριστον;

 

   Κι επειδή πάντα τοποθετούμαστε καθαρά επί της ουσίας αυτό θα κάνουμε και τώρα: Η λύση του ζητήματος είναι η ανεύρεση εναλλακτικών λύσεων στη γεμάτη βράχια χώρα μας και  όχι η αναζήτηση προσχημάτων για την «προσωρινή» λειτουργία των ολοφάνερα αντιπεριβαλλοντικών αυτών λατομείων.

 

«Είναι πλέον φανερό ότι αν η παράταση υπάρξει, πάλι όλοι θα εφησυχάσουν.

Μόνο υπό την πίεση πρόσκαιρης δυσχέρειας στην προμήθεια αδρανών, μπορεί να υπάρχει ελπίδα ότι θα παύσει η αδράνεια περί την θεσμοθέτηση νέων λατομικών ζωνών, έξω από προστατευόμενες περιοχές και αρχαιολογικούς χώρους καθώς και η κατασκευή δόμων πρόσβασης σ’ αυτές.

Αν θέλουμε οι αρμόδιοι, πραγματικά να εφαρμόσουμε τους νόμους, οι διαδικασίες μπορούν να επισπευσθούν εντυπωσιακά.

Θέλουν όμως;

Ιδού η Ρόδος.