1. Συνολικά στοιχεία για το ποσοστό ανακύκλωσης αστικών, βιομηχανικών και οικοδομικών απορριμμάτων, δεν υπάρχουν ως τώρα. Κάποια εικόνα (δείχνει την ανακύκλωση στο 8-9%,το  2003) έχει η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία, όμως δεν είναι καθόλου ικανοποιητική προσέγγιση της πραγματικότητας.
2. Γενικά, βέβαια, γνωρίζουμε ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση βρισκόμαστε σε μια από τις τελευταίες θέσεις (Σουηδία π.χ. 38%, Γερμανία και Βέλγιο γύρω στο 50%).
3. Η εφαρμογή της νομοθεσίας περί «συστημάτων διαχείρισης» που ψηφίστηκε το 2003 και άρχισε να εφαρμόζεται το 2004, και με την οποία θεσπίστηκε η σημαντική αρχή της υπευθυνότητας του παραγωγού του αποβλήτου για την ανακύκλωσή του, προχωρεί σε άλλους τομείς ικανοποιητικά (όπως στις μπαταρίες) και σε άλλους καθυστερεί.
Έχουν ιδρυθεί οι εταρίες ΕΛΤΕΠΕ (χρησιμοποιημένα ορυκτέλαια), ΑΦΗΣ (μπαταρίες), ΣΥΔΕΣΥΣ (συσκευασίες), οι οποίες βαθμιαία επεκτείνονται σε αυξανόμενο αριθμό δήμων. Επίσης έχουν ιδρυθεί εργοστάσια διάλυσης «οχημάτων τέλους ζωής».
4. Ορισμένοι αριθμοί:
• Η ΑΦΗΣ συνέλλεξε το 2005, 81 τόνους οικιακών μπαταριών. Έχει ήδη τοποθετήσει χιλιάδες κάδους συλλογής και πραγματοποιεί σημαντική διαφημιστική καμπάνια.
• Οι συσσωρευτές-μπαταρίες βιομηχανιών και οχημάτων που συνελέγησαν το 2005 είναι στην τάξη των 21.000 τόνων
• Υπάρχουν ήδη 178 συμβάσεις με δήμους για την τοποθέτηση ειδικών  κοντέινερ για τα ηλεκτρονικά απόβλητα και περισσότεροι από 55 τους έχουν ήδη εγκαταστήσει. Το συλλεγόμενο υλικό οδηγείται σε μονάδα στους Αγ. Θεοδώρους Αττικής προς αποσυναρμολόγηση και ανακύκλωση στην Ελλάδα ή το εξωτερικό. Επίσης το σύστημα επιδιώκει και σε ένα βαθμό έχει επιτύχει να παραλαμβάνει υλικά και από τις μάντρες «σκραπ» όπου μέσω, κυρίως, γυρολόγων συγκεντρώνονται ηλεκτρικές συσκευές για διάλυση.
• Όσον αφορά τα χρησιμοποιημένα λιπαντικά (ορυκτέλαια) οδηγήθηκαν το 2005 σε αναγέννηση 29.943 τόνοι επί ενός (κατ’ εκτίμηση) συνόλου 85.000 που απερρίφθησαν σε υγρή μορφή (άλλες 50-55.000 εκτιμάται ότι καίγονται κατά την χρήση τους στις μηχανές).
Είναι σημαντικό ως Δίκτυο να επιμείνουμε στην επιτάχυνση των διαδικασιών ώστε σε 2-3 χρόνια να έχουμε πλήρη κάλυψη της επικράτειας από όλα τα συστήματα, εν όψει και των διαγραφομένων εξελίξεων για αυστηροποίηση των ποσοτικών στόχων ανακύκλωσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Επιπλέον είναι αναγκαίο να ζητήσουμε (παρά τις υπαρκτές δυσκολίες) την αξιόπιστη συνολική ποσοστιαία καταγραφή της διαχείρισης των απορριμμάτων. Αυτό θ’ αποτελέσει σημαντικό εργαλείο για την σχεδιασμένη επιτάχυνση της εφαρμογής ορθολογικής διαχείρισης των απορριμμάτων (μείωση, επανάχρηση, ανακύκλωση).