Οφείλει για όλους, αρχές, εργαζόμενους, επιστήμονες, νεολαία ν’ αποτελεί ευκαιρία ειλικρινούς προβληματισμού αλλά και, προπαντός, ημέρα δράσης. Ημέρα που απ’ τον καθένα οφείλει να αξιοποιείται για να ενισχύσει την ενημέρωσή του για τα παγκόσμια περιβαλλοντικά προβλήματα –υπερθέρμανση του πλανήτη και συνακόλουθη κλιματική αλλαγή, ερημοποίηση, υποβάθμιση νερών και εδαφών, εξαφάνιση ειδών άγριας ζωής-  αλλά και ν’ αποφασίσει να αλλάξει συνειδητά την καταναλωτική του συμπεριφορά, την στάση του απέναντι στο πρόβλημα των απορριμμάτων, τη στάση του απέναντι στις μορφές ζωής που κινδυνεύουν.
   Και όχι μόνο αυτό. Ο πολίτης –αν θέλει να είναι πολίτης κι όχι έρμαιο του μάρκετινγκ- οφείλει να δει την ημέρα αυτή ως αφετηρία της συμμετοχής του σε συλλογικούς αγώνες για τα όλο και πιο απειλούμενα συλλογικά αγαθά.
   Ο αχαιός, ο πατρινός έχουν πολλά να κάνουν σ’ αυτό το πεδίο.
   Οι κοινόχρηστοι χώροι που το σχέδιο πόλης της Πάτρας προβλέπει, χάνονται με ραγδαίους ρυθμούς, γιατί ο δήμος δεν έχει χρήματα να αποζημιώσει τους ιδιοκτήτες, η κυβέρνηση σφυράει αδιάφορη παρ’ ότι το πρόβλημα είναι πανελλαδικό, οι πολιτικοί παράγοντες της περιοχής μας αδυνατούν να ομονοήσουν και να συμπράξουν για να τεθεί το θέμα στην προτεραιότητα που του αξίζει. Μόνη ελπίδα η συλλογική κινητοποίηση των πολιτών.
   Αλλά και οι κοινόχρηστοι χώροι που υπάρχουν μόνο για τους πεζούς δεν είναι: περίπτερα-σούπερ μάρκετ, αυθαίρετες κατασκευές καταστημάτων εστίασης, παράνομα σταθμευμένες μοτοσυκλετών και αυτοκίνητα καταπατούν τους χώρους ανάσες της πόλης: πλατείες, πεζοδρόμια και πεζοδρόμους.
   Ακόμη και ο μεγάλος ενιαίος χώρος – ανάσα του Έλους της Αγυιάς έχει μπει στο στόχαστρο μερίδας πρώην (αποζημιωμένων αυτών!) ιδιοκτητών, κι αν ο δήμος Πατρέων δεν επιταχύνει τις ενέργειες για τη νομική του προστασία, κινδυνεύει να σαλαμοποιηθεί. Ανησυχία δικαιολογείται και σχετικά με το ΚΕΤΧ η παραχώρηση του οποίου στην πόλη δεν εννοεί να ολοκληρωθεί.
   Ο αστικός χώρος έχει παραδοθεί στην ιδιωτική αυτοκίνηση και ακόμη και θετικά μέτρα όπως η ελεγχόμενη στάθμευση πάνε από αναβολή σε αναβολή.
   Ενώ ο XYTA της Ξερόλακκας πλησιάζει στον κορεσμό, οι διαδικασίες για τη μελλοντική διαχείριση των απορριμμάτων παραμένουν σε στασιμότητα.
   Τα Μαύρα Βουνά του Αράξου, παραδόθηκαν (προσωρινά όπως πάντα…) στους λατόμους και πάλι, ενώ τα, χρόνια τώρα, αναμενόμενα προεδρικά διατάγματα για την περιοχή Ramsar της Στροφιλιάς και το Εθνικό πάρκο του Χελμού- Βουραϊκού παραμένουν στα συρτάρια του ΥΠΕΧΩΔΕ.
   Ενώ η υπερβόσκηση ρημάζει το Παναχαϊκό κάποιοι πάνε να εμφανίσουν τα αιολικά πάρκα, μια αναγκαία επιλογή, αν τηρούνται οι ΜΠΕ, ως τη μεγίστη απειλή κατά του βουνού!
   Οι ακτές μας, όλο και περισσότερο, περιφράσσονται και σκεπάζονται με άσφαλτο .
   Αναφέραμε μερικά από τα δημόσια αγαθά για τα οποία οι συνειδητοί πολίτες, με αφετηρία και την ημέρα περιβάλλοντος, πρέπει να αγωνιστούν.
   Μαζί μ’ αυτά, που αφορούν την περιοχή μας δεν πρέπει να παραλείψουμε να συμμετάσχουμε στον αγώνα για την διατήρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος, που αφορά την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, όπως είναι σήμερα. Η μείωση της προστασίας των δασικών εκτάσεων, που επιχειρείται, απειλεί να πλήξει σοβαρά τον δασικό πλούτο της χώρας, ένα μέγιστο δημόσιο αγαθό που πρέπει να διαφυλαχθεί και για τις επόμενες γενιές.

Το παραπάνω κείμενο αποτελεί ανακοίνωση των μελών του συνδέσμου περιβαλλοντικών οργανώσεων με αφορμή την ημέρα περιβάλλοντος.

Οικολογική Κίνηση Πάτρας
Εταιρία Προστασίας Τοπίου και Περιβάλλοντος
Εταιρία προστασίας Περιβάλλοντος Ρίου
Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος Αρκτικού Διαμερίσματος
Πολίτες εν Δράσει
Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος Κ.Υ. Χαλανδρίτσας