. Και είναι παρήγορο ότι ήδη στα εγκυρότερα έντυπα των ευρωπαϊκών πρωτευουσών πυκνώνουν ήδη τα επιχειρήματα και οι εκκλήσεις για να προχωρήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση σ’ αυτό που δεν έγινε δυνατό να επιτευχθεί στο Γιοχάνεσμπουργκ: στη θέση ποσοτικών στόχων και δεσμευτικών χρονοδιαγραμμάτων για την ουσιαστική και όχι μόνο πιλοτική προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Και αξίζει να υπογραμμίσουμε ότι τα επιχειρήματα αυτά δεν αναφέρονται μόνο ή κυρίως στην κλιματική αλλαγή, την περιβαλλοντική δηλαδή διάσταση του προβλήματος, αλλά τονίζουν την διάσταση της ενεργειακής ανεξαρτησίας της ηπείρου μας από μια περιοχή μονίμως ταραγμένη και απρόβλεπτη όπως η Μέση Ανατολή. Διότι είναι σαφές ότι όσοι, έχοντας σώας τας φρένας, κατανοούν το ενεργειακό πρόβλημα, κατανοούν επίσης ότι η στρατηγική του πολεμικού ελέγχου των κοιτασμάτων, που εμπράκτως προκρίνει η άλλη πλευρά του Ατλαντικού, οδηγεί σε εκρηκτικά αδιέξοδα.
Να προσθέσουμε ότι ο αναπροσανατολισμός της ενεργειακής πολιτικής προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, που ασφαλώς προϋποθέτει και ριζικές ίσως και οδυνηρές αλλαγές του καταναλωτικού μας προτύπου, είναι εκτός από παράγων ενεργειακής ανεξαρτησίας και περιβαλλοντικής προστασίας και θεμέλιο της στρατηγικής της βιώσιμής ανάπτυξης, που τουλάχιστον στα λόγια, έχει ήδη επισήμως υιοθετηθεί και σε εθνικό και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Οι ευρωεκλογές της 13ης Ιουνίου είναι μια καλή ευκαιρία για να τεθεί στο επίκεντρο της πολιτικής συζήτησης το παραπάνω θέμα και η πρόταση του περιβαλλοντικού κινήματος, όπως την διατυπώνουν στην διακήρυξή τους γι’ αυτές οι «πράσινοι 8» (μεγάλες διεθνείς περιβαλλοντικές οργανώσεις ή δίκτυα) είναι να τεθεί στόχος της Ευρωπαϊκής Ένωσης η παραγωγή του 25% της όλης απαιτούμενης ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές ως το 2020.
Αξίζει ακόμη να εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία στοχασμού και δράσης που μας δίνει η 5η Ιουνίου, ως ημέρα του περιβάλλοντος για ν’ αναφερθούμε σε μερικά ακόμη ζητήματα που πρέπει οι πολίτες της Ευρώπης να θέσουν ως προτεραιότητα στο νέο ευρωκοινοβούλιο που θα εκλεγεί :
Πρέπει λοιπόν να δράσουμε για να τεθούν υπό αυστηρότερο έλεγχο τα χημικά που κατακλύζουν τη ζωή μας, να προστατεύσουμε την χλωρίδα και την πανίδα όχι μόνο ως διατροφική κιβωτό για μας αλλά και ως αξία καθ’ αυτήν, να εργασθούμε για μια γεωργία που θα παράγει ασφαλή τρόφιμα σε αρμονία με τη βιοποικιλότητα, να αποτρέψουμε την απώλεια των πολύτιμων πηγών πόσιμου νερού, εφαρμόζοντας αυστηρά την ευρωπαϊκή οδηγία για τα νερά, να διεκδικήσουμε συλλογικές λύσεις στα προβλήματα ποιότητας ζωής στις πόλεις.
Ειδικά για την πόλη μας, την Πάτρα, το τελευταίο αυτό είναι κρίσιμης σημασίας: αρχές και πολίτες είναι ανάγκη να κάνουμε περισσότερα για να μη χαθεί ούτε σπιθαμή χαρακτηρισμένου ως κοινοχρήστου χώρου στο σχέδιο πόλης. Να αγωνιστούμε κατά των διογκούμενων προβλημάτων κατάληψης και ιδιοποίησης πεζοδρομίων και πλατειών Να εργασθούμε για την ανάδειξη του ¨Ελους της Αγυιάς ως οικολογικού πάρκου. Για την προστασία και ανάδειξη του Παναχαϊκού. Για την στήριξη του προγράμματος ανακύκλωσης και την υλοποίηση μιας ολοκληρωμένης πολιτικής απορριμμάτων στηριγμένης σ’ αυτήν.
Ως Ευρωπαίοι, ως Έλληνες, ως Αχαιοί οφείλουμε να είμαστε υπεύθυνοι και ενεργοί πολίτες!