Ήταν Τρίτη 10-7-2012 όταν όλοι οι συνταξιώτες της ΟΙΚΙΠΑ βρεθήκαμε στη γνωστή τοποθεσία αναμένοντας το μεγάλο μπλε λεωφορείο που θα μας συντρόφευε στο ταξίδι μας στη Δυτική Μακεδονία.. Αφού λοιπόν κατέφτασαν και οι πιο αργοπορημένοι, το οδοιπορικό μας ξεκίνησε με τη διάθεση όλων να βρίσκεται στα ύψη.

 

Δεχτήκαμε τις καλημέρες αρχηγού και υπαρχηγού, που για μία ακόμη φορά συνοδεύονταν από πειράγματα για την αρχηγία και είχαμε την ευκαιρία να πάρουμε το αναλυτικό πρόγραμμα της εκδρομής το οποίο μας ευχαρίστησε ιδιαίτερα και μας γέμισε προσμονή.

 

Η πρώτη μέρα προβλεπόταν ξεκούραστη μιας και ήταν γεμάτη ταξίδι. Γύρω στις 10 απολαύσαμε τον καφέ μας στην Αμφιλοχία και αναχωρήσαμε για Γιάννενα με ενδιάμεση στάση στο Χάνι Τερόβου όπου  κοντά στο μεσημέρι γευτήκαμε  τις τοπικές νοστιμιές μιας μικρής ταβέρνας και  απολαύσαμε το όμορφο τοπίο που μας προσέφερε απλόχερα η φύση. Συνεχίσαμε το ταξίδι μας με κατεύθυνση προς τα Γρεβενά μέσω της εντυπωσιακής «Εγνατίας οδού» και όταν η ώρα πήγε 3.30 φτάσαμε στον πρώτο προορισμό μας που δεν ήταν άλλος από ένα μικρό αλλά εξαιρετικά γραφικό χωριό το Σπήλαιο Γρεβενών.

 

Αφού  δοκιμάσαμε τα υπέροχα σπιτικά γλυκά κουταλιού στο καφενείο του χωριού, συνομιλήσαμε με τους ντόπιους οι οποίοι μας συμβούλευσαν να μην διασχίσουμε το προγραμματισμένο μονοπάτι, αφού έκανε αρκετή ζέστη. Όμως η ΟΙΚΙΟ-παρέα φάνηκε ατρόμητη! Έτσι με τη δυναμικότητα που μας διακρίνει αποφασίσαμε να το επιχειρήσουμε. Αυτή μας η απόφαση όπως αποδείχτηκε ήταν σωστή αφού μετά το μέτριας δυσκολίας κατηφορικό μονοπάτι φτάσαμε σε μια πανέμορφη τοποθεσία η οποία ονομαζόταν Πορτίτσα. Ήταν ένα υπέροχο φαράγγι, στο οποίο δέσποζε μια παλιά πέτρινη τοξωτή γέφυρα

 

Οι πιο τολμηροί αποφάσισαν να κάνουν μια δροσιστική βουτιά στα νερά του ποταμού ενώ οι υπόλοιποι απόλαυσαν το όμορφο φαράγγι.  Η επιστροφή βέβαια στο χωριό ήταν λίγο περιπετειώδης αφού υλοποιήθηκε με τη βοήθεια της….καρότσας ενός αγροτικού αυτοκινήτου. Αποχαιρετίσαμε το Σπήλαιο και συνεχίσαμε το ταξίδι μας με σκοπό την άφιξή μας στο Περιβόλι Γρεβενών.

 

Μόλις φτάσαμε στο Περιβόλι και έπειτα από λίγη ξεκούραση στα δύο ξενοδοχεία της περιοχής, βρεθήκαμε όλοι μαζί στη τραπεζαρία του ξενοδοχείου Βάλια Κάλντα. Εκεί είχαμε την ευκαιρία να γευτούμε τοπικές συνταγές και να απολαύσουμε τη μουσική και τα τραγούδια του συνταξιδιώτη μας κ Χρήστου Δεληβοριά με τη συνοδεία αρμονίου, που ο αρχηγός είχε φροντίσει να έχουμε μαζί μας. Εμείς οι μικρότεροι μάθαμε απ’ τον αρχηγό μας ότι ο κ. Δεληβοριάς ήταν στα νιάτα του ένας σπουδαίος καλλιτέχνης και αυτό το διαπιστώσαμε όλοι, αφού μας χάρισε μια πολύ όμορφη μουσική βραδιά. Έτσι η πρώτη μέρα έφτασε στο τέλος της με τον καλύτερο τρόπο

 

2^η ημέρα 

 

Μετά απ’ την τόσο όμορφη και γεμάτη πρώτη μέρα, ξυπνήσαμε όλοι κεφάτοι και έτοιμοι για νέες περιπέτειες. Απολαύσαμε το πρωινό μας και επιβιβαστήκαμε σε μεγάλα τζιπ 4Χ4 τα οποία θα μας βοηθούσαν να πραγματοποιήσουμε την επίσκεψή μας στον Εθνικό Δρυμό της Βάλια Κάλντα. Οι οδηγοί κάθε αυτοκινήτου ήταν γνώστες των γύρω περιοχών και έτσι καθώς πορευόμασταν γινόταν μια μικρή ξενάγηση. Αφού λοιπόν προηγήθηκαν μικρές στάσεις, όπου ο ξεναγός μας, μας ενημέρωνε για όλα τα φυτά και τα δέντρα της περιοχής,  φτάσαμε σε μια τοποθεσία απ’ όπου ξεκίνησε το κομμάτι της πεζοπορίας. 

 

Περπατήσαμε για δύο ώρες πλάι στα πανύψηλα  πεύκα και απολαμβάνοντας την αισθητική του τοπίου φτάσαμε τελικά στο Αρκουδόρεμα. Μια υπέροχη περιοχή όπου το ποτάμι δημιουργούσε δύο φυσικές πισίνες. Εκεί σύσωμη σχεδόν η ΟΙΚΟ-παρέα  απόλαυσε το μπάνιο στα παγωμένα νερά του ποταμού και στη συνέχεια ακολουθώντας το ίδιο μονοπάτι επιστρέφαμε στα αυτοκίνητα, με κατάληξη και πάλι στο ξενοδοχείο.

 

 Ξκουραστήκαμε λίγες ώρες και με το λεωφορείο πήγαμε στη γειτονική Βωβούσα ενα μικρό χωριό χτισμένο στην κατάφυτη κοιλάδα του Αώου ποταμού. Το τοπόσημο της περιοχής ήταν το παραδοσιακό πέτρινο γεφύρι που βρισκόταν στο κέντρο του χωριού. Μετά την περιήγησή μας στη Βωβούσα επιστέψαμε στο Περιβόλι και διανυκτερέψαμε για δεύτερη βραδιά.

 

3^η μέρα

 

Την Τρίτη ημέρα προορισμός μας ήταν η Μηλιά ένα μικρό χωριό του Ν. Γρεβενών. Εκεί επισκεφθήκαμε ένα πολύ ενδιαφέρον παλαιοντολογικό μουσείο με εκθέματα εκατομυρίων  χρόνων. Αυτό που το έκανε ιδιαίτερα γνωστό και ενδιαφέρον ήταν οι χαυλιόδοντες μήκους  5,3 μ. και ηλικίας  3 εκατ. χρόνων, που κατέχουν το βραβείο Γκίνες, για τους μεγαλύτερους χαυλιόδοντες σε ολόκληρο τον κόσμο. Ο συμπαθητικός ηλικιωμένος κύριος που μας ξενάγησε μας εντυπωσίασε για το μεράκι του και τις γνώσεις του γύρω απ’ τα παλαιοντολογικά ευρήματα της περιοχής, στην ανακάλυψη των οποίων είχε πάρει μέρος και ίδιος.

 

Επόμενος σταθμός μας ήταν  μια κωμόπολη του νομού Κοζάνης, η Σιάτιστα. Αφού περιηγηθήκαμε στην πόλη επισκεφθήκαμε την παλιά εκκλησία μια παραδοσιακή κατοικία της περιοχής στην  οποία λειτουργούσε λαογραφικό μουσείο και  ένα τοπικό οινοποιείο. Γρήγορο φαγητό (ο αρχηγός ήταν αυστηρός) και    αναχώρηση για την Καστοριά, όπου απολαύσαμε τον απογευματινό καφέ και πήραμε το δρόμο για τη Φλώρινα, οπου εγκατασταθήκαμε σε ένα νέο ξενοδοχείο.

 

                                                                                     4^η μέρα   

Και φτάνουμε στην 4^η ημέρα που όλοι περιμέναμε πως και πως. Ο προορισμός μας αυτή τη φορά ήταν ένας ορεινός οικισμός, το χωριό Νυμφαίο. Ήταν ίσως το πιο όμορφο χωριό που έχουμε δει, με καλοσυντηρημένα πέτρινα σπίτια, καθαρούς δρόμους και ωραίες πλατείες. Κοντά στο Νυμφαίο βρισκόταν το καταφύγιο της αρκούδας που ανήκει στην οργάνωση Αρκτούρος, όπου ξεναγηθήκαμε και μάθαμε πολλά πράγματα για τις αρκούδες. Είχαμε μάλιστα την ευκαιρία να δούμε και μερικές απ’ αυτές που ο Αρκτούρος είχε πάρει από τσιγγάνους και τις φρόντιζε μιας και δεν θα μπορούσαν να ζήσουν ελεύθερες στη φύση.

 

Αναχωρήσαμε για τα λουτρά Πόζαρ κάνοντας μια ενδιάμεση στάση στον υγρότοπο του ποταμού Άγρα. Εκεί  συναντήσαμε το δασολόγο  κ. Νίκο Γρηγοριάδη, ένα παλιό μέλος  της ΟΙΚΙΠΑ που μας ξενάγησε και μας ενημέρωσε προσφέροντας μας πλούσια στοιχεία για τον υγρότοπο της περιοχής. Το καλό ήταν πως η ξενάγηση έγινε στην ταβέρνα της περιοχής και έτσι συνδυάσαμε το φαγητό με την οικο-ενημέρωση.

 

 Και μετά από τόσες ημέρες ανυπομονησίας σειρά είχαν τα λουτρά Πόζαρ στην Αριδαία. Εκεί απολαύσαμε ένα θερμό ή δροσερό μπάνιο μέσα φύση αφού στην περιοχή υπήρχαν θερμά λουτρά αλλά και το παγωμένο νερό του ποταμού.  Οι εγκαταστάσεις των λουτρών ήταν πολύ οργανωμένες μέσα σ’ ένα πανέμορφο φυσικό περιβάλλον με πλατάνια και άλλα δέντρα.

 

Αναχωρήσαμε το απόγευμα για τη Φλώρινα κάνοντας μια μικρή στάση στην Έδεσσα για μια φωτογραφική ματιά στους εντυπωσιακούς καταρράκτες της .Φτάνοντας στη Φλώρινα  το πρόγραμμα ήταν ελεύθερο και ο καθένας μας είχε την ευκαιρία να επιλέξει μεταξύ ξεκούρασης στο ξενοδοχείο και μιας όμορφης βόλτας στην πόλη.       

 

                                                                                       5^η μέρα   

 

Έχοντας φτάσει στην 5^η ημέρα του οδοιπορικού μας και αφού απολαύσαμε το πλούσιο πρωινό στο ξενοδοχείο αναχωρήσαμε απ’ τη Φλώρινα με προορισμό το κέντρο πληροφόρησης του Αγ. Γερμανού στις Πρέσπες. Μετά από περίπου μια ώρα ταξιδιού φθάσαμε στον Αγ. Γερμανό, όπου μας περίμεναν οι δύο υπεύθυνες του κέντρου πληροφόρησης. Εκεί ενημερωθήκαμε για τη χλωρίδα και την πανίδα της περιοχής και μάθαμε πολλά και ενδιαφέροντα στοιχεία για τις Πρέσπες που διαθέτουν όχι μόνο φυσική ομορφιά αλλά και τους εντυπωσιακούς Αργυροπελεκάνους με τα τεράστια φτερά.

 

Με τη συνοδεία μιας οικοξεναγού πήγαμε απ’ τη μεγάλη πεζογέφυρα στο νησάκι  του Αγίου Αχιλλείου το οποίο βρισκόταν στη Μικρή Πρέσπα. Μετά από μια περιήγηση στο νησάκι πήγαμε στο χωριό Ψαράδες της  Μεγάλης Πρέσπας  για την προγραμματισμένη βαρκάδα στη λίμνη. Επιβιβαστήκαμε στις βάρκες και η ξενάγηση μας ξεκίνησε  καθώς πλέαμε στη  λίμνη. Οι μικρές στάσεις στα ασκηταριά  για πληροφόρηση ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες. Όταν φθάσαμε στο τρίτο ασκηταριό είχαμε την ευκαιρία να σταματήσουμε και να το δούμε από κοντά. Η περιήγηση μας στη λίμνη τέλειωσε και ήταν η ώρα για την   ταβέρνα «Λίμνη» η οποία μας πρόσφερε απλόχερα όλες τις τοπικές νοστιμιές της και κυρίως ψάρια απ’ τη λίμνη όπως πέστροφες και κυπρίνους 

 

Κάποια στιγμή ήρθε η ώρα της επιστροφής . Ξαφνικά όμως το τηλέφωνο του αρχηγού χτυπά. Αφού μίλησε για δύο λεπτά  περίπου μας είπε πως το λεωφορείο είχε χαλάσει και θα ερχόταν άλλο από Φλώρινα να μας πάρει. Η διάθεση μας δεν έπεσε καθόλου και αυτό φάνηκε απ’ το   τουρνουά ….μπουγέλου!!! που ακολούθησε με πρωταγωνιστή τον κ. Βασιλακόπουλο. Αφού βραχήκαμε αρκετά…πέρασε η ώρα, το λεωφορείο έφτασε και επιστρέψαμε στη Φλώρινα.

 

Το τελευταίο μας βράδυ στη Φλώρινα ήταν …μαγικό, μιας και ο αρχηγός φρόντισε να μας διασκεδάσει με τη βοήθεια του κ. Δεληβοριά στο πιάνο (με ουρά παρακαλώ) και του Ανδρόνικου Καραμπέρη στην κιθάρα. Τα τραγούδια και ο χορός κράτησαν έως τις …μικρές ώρες. Το καλύτερο κλείσιμο πριν την επιστροφή.

 

6^η  μέρα

Το ταξίδι μας έφθανε στο τέλος του, όμως ακόμα  και η τελευταία ημέρα ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Επιστρέφοντας προς την Πάτρα  επισκεφτήκαμε την  Αιανή  μια κωμόπολη της Κοζάνης με ιστορική σημασία. Όταν φτάσαμε στην Αιανή επισκεφθήκαμε το αρχαιολογικό της μουσείο το οποίο είναι και πολιτιστικό κέντρο. Εκεί θαυμάσαμε τα ιδιαίτερα σημαντικά ευρήματα που ανήκουν στην αρχαϊκή και κλασσική περίοδο. Μετα από αυτό το ταξίδι στον πολιτισμό αναχωρήσαμε για  Ιωάννινα. Εκεί φάγαμε και απολαύσαμε τη θεά της λίμνης. Επόμενος σταθμός η Αμφιλοχία  οπού ξεκουραστήκαμε και απολαύσαμε  ένα τελευταίο καφέ. 

 

Το ταξίδι μας  έφθανε στο τέλος του. Η απεριόριστη  χαρά που μας διακατείχε δεν κρυβόταν και αποτυπωνόταν στα πρόσωπα όλων μας. Για άλλη μια φορά η Οικοπαρέα μας επέστρεψε γεμάτη εμπειρίες.

 

Επιμέλεια

Ελπίδα Κουτρούμπα

Νεκταρία Γεωργοπούλου

Μαθήτριες Γυμνασίου