Το Σαββάτο 5 και την Κυριακή 6 Νοεμβρίου πραγματοποιήσαμε με την ΟΙΚΟπαρέα μας μια ακόμα υπέροχη εκδρομή στην πανέμορφη Ευρυτανία. Ένας τόπος όπου δικαιωματικά έχει κερδίσει τον τίτλο: «Ελβετία της Ελλάδας» αφού το αλπικό τοπίο με τις επιβλητικές βουνοκορφές, τα φαράγγια, τα ποτάμια με τα κρυστάλλινα νερά τους και τα πολλά πέτρινα χωριουδάκια δίνουν στον τόπο χρώμα και άρωμα αυθεντικής υπαίθρου!
Το Σάββατο το πρωί αναχωρήσαμε από την Πάτρα κάνοντας μια ιδιαίτερη διαδρομή μέσα από τα χωριά της Αιτωλοακαρνανίας με θέα την λίμνη Τριχωνίδα. Φτάσαμε στο Λαμπίρι κάνοντας την πρώτη μας στάση για καφέ! Ένα ηλιόλουστο πρωινό μας υποδέχτηκε στις παρυφές του Προυσού δίνοντας μας ένα μικρό δείγμα για το τι θα ακολουθούσε!
Συνεχίσαμε τη διαδρομή έχοντας μπροστά μας ατελείωτες βουνοκορφές ξεκινώντας έτσι ένα μαγευτικό ταξίδι μέσα σε ελατόφυτο δάσος! Λίγο αργότερα φτάσαμε στο εργοστάσιο αλλαντικών του κ. Στρεμμένου και αφού γευτήκαμε τα υπέροχα τοπικά προϊόντα φυσικής ωρίμανσης ξεκινήσαμε την πεζοπορία μας για την Μαύρη Σπηλιά! Ακολουθώντας το χαρακτηρισμένο μονοπάτι κάναμε μια θαυμάσια διαδρομή μέσα στη μεγαλειώδη φύση του Προυσού για να καταλήξουμε στο φαράγγι της μαύρης σπηλιάς. Χαρακτηριστικό της διαδρομής τα όμορφα γεφυράκια, οι υπέροχοι καταρράκτες και τα πολλά νερά μέσα σε μια πανδαισία φθινοπωρινών χρωμάτων .
Το μεσημέρι φτάσαμε στο Νέο Μικρό Χωριό όπου γευτήκαμε μοναδικές τοπικές και παραδοσιακές γεύσεις σε κεντρικό ταβερνάκι του χωριού και στη συνέχεια επισκεφτήκαμε το πάρκο τουριστικής ιππασίας & περιπέτειας Saloon Park για ένα απογευματινό καφεδάκι στον όμορφο αυτό χώρο.
Στο δρόμο προς το Καρπενήσι θαυμάσαμε το επιβλητικό τοπίο με τους κατακόρυφους βράχους στα αριστερά μας και τα ήσυχα νερά του Καρπενησιώτη να μας ακολουθούν στα δεξιά μας μέσα σ’ ένα φαράγγι γεμάτο πλατάνια όπου το πορτοκαλί το καφέ και το κόκκινο χρώμα στα φύλλα τους εναλλάσσονταν αρμονικά δημιουργόντας ένα έργο τέχνης! Ένα από τα πιο εντυπωσιακά σημεία του δρόμου, η θέση «κλειδί» ένα στενό πέρασμα μέσα απ’ το βουνό, με τα αυτοκίνητα σχεδόν να ξύνουν το βράχο, κόβει κυριολεκτικά την ανάσα, ενώ λίγα μέτρα ποιο κάτω διακρίνεται το «τύπωμα» της Παναγίας. Πρόκειται για σημάδια που βρίσκονται πάνω σ’ ένα απότομο βράχο στην άκρη του δρόμου, όπου σύμφωνα με την παράδοση περπάτησε η Παναγία στο δρόμο της για τη Μονή Προυσού. Λίγο μετά φτάσαμε στο Καρπενήσι και στο ζεστό και φιλόξενο ξενοδοχείο για ξεκούραση και προετοιμασία για το βραδυνό φαγητό.
Την Κυριακή το πρωί η όμορφη περιήγηση συνεχίστηκε κάνοντας την πρώτη μας επίσκεψη στο χωριό Κορυσχάδες! Στο πολύ όμορφο αυτό χωριό με τους ξενώνες, τα αναπαλαιωμένα αρχοντικά και τα καλοδιατηρημένα πέτρινα σπίτια επισκεφτήκαμε το πρώην σχολείο του χωρίου, όπου πλέον έχει διαμορφωθεί κατάλληλα και στεγάζει το Μουσείο Εθνικής Αντίστασης. Εκεί βρήκε στέγη το αρχηγείου του Άρη Βελουχιώτη ενώ τον Μάιο του 1944 φιλοξενήθηκε η πρώτη συνέλευση του «Εθνικού Συμβουλίου» της Ελεύθερης Ελλάδας, που επικύρωσε το διορισμό της Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης (Π.Ε.Ε.Α., της λεγόμενης «κυβέρνησης του βουνού» ως κυβέρνησης της Ελλάδας, προκειμένου να οργανώσει καλύτερα την αντίσταση κατά των κατακτητών). Σήμερα φιλοξενεί έγγραφα, αφίσες, αντίγραφα εφημερίδων και σπάνιες φωτογραφίες του κορυφαίου φωτογράφου της Αντίστασης Σπύρου Μελετζή.
Γεμάτοι συγκίνηση και δέος αφήσαμε τις Κορυσχάδες και κατευθυνθήκαμε στο Μεγάλο Χωριό. Μετά την βόλτα στα λιθόστρωτα και την επίσκεψή μας στο λαογραφικό μουσείο ήταν απαραίτητο ένα καφεδάκι συνοδευόμενο με το παραδοσιακό γαλακτομπούρεκο για να μας δώσει δυνάμεις και να καλύψουμε έτσι με τα πόδια μια διαδρομή μέσα στην φύση μέχρι το χωριό Γαύρος.
Στη συνέχεια επισκεφτήκαμε το Παλιό Μικρό Χωριό και ακολουθήσαμε τον ανηφορικό χωματόδρομο, ανάμεσα στα έλατα και τα πλατάνια με τα εξαίσια φθινοπωρινά χρώματα, μέχρι το εκκλησάκι του Άγιου Σώστη, θαυμάζοντας την κορυφή της Χελιδόνας! Στην επιστροφή μια ζεστή ταβερνούλα στην μικρή πλατεία του χωριού μας περίμενε για τις τελευταίες γευστικές απολαύσεις! Η συζήτηση όμως όλων ήταν γύρω από τον καταστροφικό Γενάρη του 1963 όπου το χωριό έζησε την μεγαλύτερη τραγωδία της νεότερης ιστορίας του. Μετά από 13 μέρες ακατάπαυστης βροχόπτωσης μια τρομερή κατολίσθηση σκέπασε το μισό χωριό με τόνους λάσπης αφήνοντας πίσω της 13 νεκρούς, στις 13 του μήνα..
Η Επιστροφή ξεκινάει κάνοντας την τελευταία μας επίσκεψη στο μοναστήρι της Παναγίας του Προυσού. Κτισμένο σε μια ατμόσφαιρα παραμυθένιας ομορφιάς, στην πλαγιά μιας απόκρημνης χαράδρας, προστατεύεται από κάθετους επιβλητικούς βράχους που κατεβαίνουν σε βαθύτερες χαράδρες για να συναντήσουν πυκνά δάση και νερά. Μαγεμένοι, γεμάτοι πανέμορφες εικόνες και έντονα συναισθήματα πήραμε τον δρόμο της επιστροφής κάνοντας με την σκέψη μας ένα ακόμα ταξίδι στο χρόνο…..
Ευχαριστούμε τον κ. Θωμά Κουτρούμπα για την άψογη οργάνωση του διημέρου, τον κ. Γιώργο Καλλίνικο που με τις επιπλέον ιστορικές πληροφορίες μας βοήθησε να διατηρήσουμε το ταξίδι στο χρόνο και φυσικά τον κ. Γιώργο Βασιλακόπουλο όπου με το αστείρευτο χιούμορ του μας χάρισε απολαυστικές στιγμές!
Μπούνια Γεωργία