Συμφέρει οικονομικά και οικολογικά ο μερικός επαναπλημμυρισμός της

Ανοιχτό ενδεχόμενο και θετική ρεαλιστική προοπτική θεωρεί η τοπική κοινωνία του Επιταλίου τον μερικό επαναπλημμυρισμό της πρώην Λίμνης της Αγουλινίτσας. Αυτό προέκυψε από την ζωηρή συζήτηση μεταξύ ομιλητών και παρευρεθέντων κατοίκων της περιοχής που ακολούθησε την ημερίδα με θέμα «Αγουλινίτσα: λίμνη και πάλι ή υποβάθμιση» που οργάνωσαν η Ένωση Πολιτών για την Οικολογία και το Περιβάλλον (ΕΠΟΠ) και ο περιφερειακός συνδυασμός «Οικολογική Δυτική Ελλάδα» στο Επιτάλιο Ηλείας, το απόγευμα της Κυριακής 25 Σεπτεμβρίου 2011.

Γενικότερα η αποκατάσταση λιμνών είναι μια πολιτική που κερδίζει τα τελευταία χρόνια έδαφος στην χώρα μας. Υπάρχουν τα παραδείγματα της Μαυρούδας, της Χειμαδίτιδας, της Δράνας στη Βόρεια Ελλάδα και η γνωστότερη, αν και λιγότερο επιτυχής περίπτωση της Κάρλας στην Θεσσαλία (ως ταμιευτήρας νερού).

Στη θεμελίωση της βιωσιμότητας και της πολύπλευρης ωφελιμότητας ενός μερικού επαναπλημμυρισμού της Αγουλινίτσας, συνέκλιναν και οι εισηγήσεις των επιστημόνων ομιλητών στην ημερίδα του Επιταλίου.

Ο περιβαλλοντολόγος και περιφερειακός σύμβουλος της «Οικολογικής Δυτικής Ελλάδας» Κώστας Παπακωνσταντίνου, ο Πέτρος Κακούρος, δασολόγος από το Ελληνικό Κέντρο Βιοτόπων Υγροτόπων, ο Κώστας Ποϊραζίδης, δασολόγος-επιστημονικός υπεύθυνος του WWF Ελλάς και καθηγητής εφαρμογών τεχνολογίας περιβάλλοντος και οικολογίας του ΤΕΙ Ιονίων Νήσων, και ο εκπρόσωπος της ΕΠΟΠ Διονύσης Κράγκαρης, τόνισαν ότι μια καλά μελετημένη μερική αποκατάσταση της λίμνης θα οδηγήσει σε σοβαρή βελτίωση του τοπικού μικροκλίματος, στην αύξηση της βιοποικιλότητας, ιδίως των πουλιών, στην ανάπτυξη και πάλι της προσοδοφόρου αλιείας των χελιών, σε ευκαιρίες για προσέλκυση οικοτουρισμού, στην βελτίωση της παραγωγικότητας των παρακείμενων καλλιεργήσιμων εκτάσεων. Οι προτεινόμενες επεμβάσεις μεγάλου χαρακτήρα, τύπου δημιουργίας γηπέδου γκολφ, οφείλουν, υπογράμμισαν, να εξεταστούν σοβαρά πέραν της ίδιας της αξιοπιστίας τους, και ως προς τις επιπτώσεις τους στη γη, στην ανάλωση αρδευτικού νερού, στην χρήση φυτοφαρμάκων.

Η Αγουλινίτσα, σημείωσε ο Κ. Παπακωνσταντίνου, που αποξηράνθηκε το 1969, ήταν ουσιαστικά η τελευταία μεγάλη αποξήρανση της Ευρώπης. H χρήση γης άλλαξε, αλλά μετά από 40 χρόνια πρέπει να προβληματιστούμε αν αυτό που χάσαμε αντισταθμίστηκε από την αύξηση της καλλιεργήσιμης γης. Μαζί με την άγρια φύση (για παράδειγμα μετά την αποξήρανση το παρυδάτιο πτηνό φερεντίνι, που μετρώνταν σε χιλιάδες στην Λίμνη, έχει χαθεί από την Πελοπόννησο), επηρεάστηκαν αρνητικά τα υπόγεια νερά, άλλαξε το κλίμα, αλατοποιήθηκε σημαντικό μέρος του εδάφους και, ευνοήθηκε η διάβρωση των παρακείμενων ακτών.

Είναι σκόπιμο, υπογράμμισε, τεχνικά εφικτό και οικονομικά και οικολογικά συμφέρον να μελετήσουμε προσεκτικά τον επαναπλημμυρισμό ενός οικολογικά σημαντικού τμήματος της Αγουλινίτσας, όπως επίσης και της Μουριάς.

Ο Πέτρος Κακούρος αναφέρθηκε σε παραδείγματα άλλων αποξηραμένων ελληνικών λιμνών στις οποίες έγινε μερικός επαναπλημμυρισμός όπως, η Μαυρούδα, κοντά στη Θεσσαλονίκη, της οποίας της αποκατάσταση απαίτησαν οι κάτοικοι της περιοχής όταν διαπίστωσαν τη μείωση της παραγωγικότητας του εδάφους, η Χειμαδίτιδα στη Φλώρινα, η Δράνα στον Έβρο. Η διαδικασία αποκατάστασης πρέπει να γίνεται, τόνισε ο εισηγητής, με ιδιαίτερη περίσκεψη, που να περιλαμβάνει μελέτη του παρελθόντος, συζήτηση με τον τοπικό πληθυσμό, καθαρούς στόχους και προπαντός αυτοδιατηρήσιμη νέα ισορροπία (χωρίς συνεχείς αντλήσεις κλπ).

Στα προφανή οικολογικά αλλά και αναπτυξιακά οφέλη από ένα μερικό επαναπλημμυρισμό (της περιοχής κυρίως που έχει αλατωθεί και καταστεί χαμηλής γονιμότητας) αναφέρθηκε ο ο Κώστας Ποϊραζίδης. Εφόσον σημείωσε, αναδημιουργήσουμε μια μακρόστενη νέα λίμνη περίπου μεταξύ παραλίας και εύφορων τμημάτων γεωργικής γης, θα αποκτήσουμε ένα οικοτουριστικό παράδεισο πουλιών στην Αγουλινίτσα και μαζί με τις ιδιαίτερα αξιόλογες εκβολές του Αλφειού, θα έχουμε σοβαρές προοπτικές για οικοτουρισμό και αλιεία χελιών, πέραν της βελτίωσης του κλίματος και της ενίσχυσης των υπόγειων νερών.

Ο Διον. Κράγκαρης, ανταποκρινόμενος και στις έντονες επισημάνσεις του κοινού για την ρύπανση του Αλφειού με παράνομες απορρίψεις βοθρολυμάτων αλλά και της αδιέξοδης κατάστασης όσον αφορά την δεματοποίηση απορριμμάτων κοντά στην όχθη του, υπογράμμισε την ανάγκη ενεργοποίησης των πολιτών τόσο πολιτικά όσο καις την καθημερινότητά τους για την μακροχρόνια αντιμετώπιση του προβλήματος της διαχείρισης των απορριμμάτων τόσο στην περιοχή της Αγουλινίτσας όσο και ευρύτερα στην Ηλεία.

Γ. Κανέλλης