Στην απόφαση τονίζεται ότι «στην έννοια του κοινόχρηστου πράγματος υπάγεται και το δημόσιο δάσος, το οποίο αναγνωρίζεται από το δίκαιο ως περιβαλλοντικό αγαθό, που εντάσσεται στα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα (άρθρο 24 παράγραφος 1 του Συντάγματος) και διατηρεί τον κοινόχρηστο χαρακτήρα του ως δάσος ακόμη και μετά την καταστροφή ή αποψίλωσή του (άρθρο 117 παράγραφος 3 του Συντάγματος), θεμελιώνεται δε και δικαίωμα αποζημιώσεως σε βάρος εκείνου που προκαλεί ρύπανση ή άλλη υποβάθμιση του περιβάλλοντος (άρθρο 29 του Ν. 1650/1986)».
Στη συγκεκριμένη υπόθεση που απασχόλησε τον Άρειο Πάγο, ιδιοκτήτης ακινήτου προσέφυγε στη Δικαιοσύνη με αίτημα να του επιδικαστεί αποζημίωση, διότι εμποδίζεται να απολαύσει τις ωφέλειες του δάσους από οικοδομή που χτίστηκε το 1991, σε τμήμα δημόσιου πευκοδάσους.
Παρά το γεγονός ότι στη συνέχεια το δάσος καταστράφηκε, οι δικαστές δέχτηκαν ότι συνεχίζει να έχει δασικό και άρα κοινόχρηστο χαρακτήρα και γι’ αυτό αναίρεσαν αντίθετη απόφαση του Εφετείου.

admin@ellinikifysi.gr