Επανήλθαν στις διαμαρτυρίες (και τις σχετικές απειλές αποκλεισμού) ορισμένοι εκπρόσωποι συλλόγων κατοίκων των περί το ΧΥΤΑ Ξερόλακκας περιοχών. Δηλώνουν ανησυχία ότι το αδειοδοτημένο και προς κατασκευή ανάχωμα στον ΧΥΤΑ δεν θα είναι για 3,5 χρόνια, όπως αναφέρεται στην μελέτη του, αλλά για …20! Απορρίπτουν την Μονάδα Κομποστοποίησης, απορρίπτουν ακόμη και τον Σταθμό Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων (ΣΜΑ).
Με ανακοίνωσή του ο Δήμος δεν τους αναγνωρίζει ότι έχουν δίκιο (είχαν στο παρελθόν βεβαίως, βεβαίως, όταν η σημερινή Δημοτική Αρχή συμμετείχε στα δημαγωγικά «όχι σε όλα», κάθε πρωτοβουλία, κάθε χωροθέτηση αναγκαίας υποδομής), επικαλούμενη τη μη κατασκευή ακόμη κατάλληλου δρόμου προς το χώρο του Φλόκα και την αποφυγή κινδύνου κατολίσθησης του μεγάλου σωρευμένου όγκου απορριμμάτων.
Πράγματι, οι κάτοικοι μερικώς μόνο έχουν δίκιο: κατά το γεγονός ότι για μεγάλα χρονικά διαστήματα στο παρελθόν η ταφή δεν γινόταν κατά τους κανόνες, με αποτέλεσμα οσμές πολύ πάνω από το ανεκτό, επομένως δυσπιστούν στους πάντες. Επίσης έχουν δίκιο, όταν θυμίζουν απόλυτες υποσχέσεις από πολλές πλευρές, περιλαμβανομένης της σημερινής Δημοτικής Αρχής.
Όμως χάνουν το όποιο δίκιο τους, όταν απαιτούν να μην γίνει στην Ξερόλακκα (400 στρέμματα δημοτική έκταση) ούτε ΣΜΑ, ούτε η Μονάδα Κομποστοποίησης προδιαλεγμένου οργανικού. Και οι δύο αυτές υποδομές είναι άκρως απαραίτητες, σύμφωνες με μια πολιτική οικολογικής και οικονομικής διαχείρισης και είναι υπόθεση όλων μας να τις αποκτήσουμε. Και για προφανείς λόγους (εγγύτητα, ιδιοκτησία Δήμου, μέγεθος, ήδη χρήση διαχείρισης απορριμμάτων) καταλληλότερος χώρος από την Ξερόλακκα δεν υπάρχει.
Αυτό που πρέπει να απαιτούμε όλοι και όχι μόνο οι φοβούμενοι ότι θα υποστούν κι πάλι οσμές κάτοικοι των πλησίον της Ξερόλακκας περιοχών είναι δύο πράγματα: το πρώτο η απόλυτα σύμφωνη με τους περιβαλλοντικούς ταφή των απορριμμάτων και η άψογη λειτουργία ΣΜΑ και Μονάδας Κομποστοποίησης, όταν κατασκευασθούν, διότι, αν λειτουργούν σωστά, δεν βρωμάνε. Το δεύτερο να ανασκουμπωθεί η Δημοτική Αρχή, που κοντεύει να φτάσει στο μέσο της θητείας της, και να προχωρήσει περισσότερο έμπρακτα σε αυτά που διακηρύσσει για ήπιες και οικονομικές μεθόδους διαχείρισης. Ημέρες συγκέντρωσης π.χ. ηλεκτρονικών αποβλήτων γίνεται πλέον μόνο από την Κοιν.Σεπ. «ανακυκλώνω στην πηγή» και όχι από τον Δήμο, καμπάνια ευαισθητοποίησης για την επιμελή ανακύκλωση δεν γίνεται, Πράσινο Σημείο υπάρχει μόνο στο σχεδιασμό.
Για κάποια πράγματα πείθεις όταν ξεκινάς αμέσως τα πρώτα βήματα, όχι μόνο καταγγέλλοντας την κυβέρνηση για μη παροχή κεντρικών πόρων.
Γ. Κανέλλης