Η άνοιξη μόλις «μας τελείωσε» και το καλοκαίρι ξεκίνησε ήδη με την έλευση του Ιουνίου. Ο καιρός, χωρίς αβάσταχτες ζέστες (ευτυχώς!), διατηρείται καλός και η μικρομέγαλη πόλη μας φαντάζει …σχεδόν όμορφη κάτω από το λαμπρό ήλιο. Έναν ήλιο, που, όπως διαβάσαμε, θέρμανε τον πλανήτη μας κατά το πρώτο τρίμηνο του 2015 περισσότερο από ποτέ, κοιτάζοντας βέβαια τις θερμοκρασίες από το 1880 και μετά, όπου και υπάρχουν επίσημα καταγεγραμμένα στοιχεία!
Σύμφωνα, μάλιστα, με στοιχεία της αμερικανικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA), το Μάρτιο η μέση θερμοκρασία στις ηπειρωτικές περιοχές του πλανήτη και τους ωκεανούς ήταν 0,85 βαθμούς Κελσίου πάνω από το μέσο όρο του 20ού αιώνα, σπάζοντας το ρεκόρ για την περίοδο 1880-2015! Παράλληλα, η έκταση των πάγων στην Αρκτική ήταν μικρότερη από ποτέ για το μήνα Μάρτιο και κατά το τρίμηνο Ιανουαρίου – Μαρτίου η μέση θερμοκρασία στις ηπειρωτικές περιοχές και τους ωκεανούς ήταν 0,82 βαθμούς Κελσίου πάνω από το μέσο όρο του 20ού αιώνα και η μεγαλύτερη από το 1880!
Ως εκ τούτου, με πολύ ενδιαφέρον πληροφορηθήκαμε ότι, ενόψει της Διάσκεψης του Παρισιού στα τέλη Νοεμβρίου – όπου στόχος θα είναι να υπογραφεί μια νέα συμφωνία για την προστασία του κλίματος διαδεχόμενη το Πρωτόκολλο του Κιότο – θα γίνει στη Βόννη η προπαρασκευαστική Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Κλίμα από 1 – 14/06. Επίσης, και για πρώτη φορά, ψηλά στην ατζέντα της Συνόδου Κορυφής του G7, που θα πραγματοποιηθεί 7 και 8 Ιουνίου στη Βαυαρία, βρίσκεται και το κλίμα!
Εντούτοις, οι ισορροπίες σε τέτοιες διασκέψεις και διαπραγματεύσεις είναι πολύ εύθραυστες, κυρίως μεταξύ «αναπτυσσόμενων» και «πλούσιων» χωρών, όπως φάνηκε και σε πρόσφατη συνάντηση υπουργών Περιβάλλοντος στο Βερολίνο, όπου ο ινδός αντιπρόσωπος εκτίμησε ότι η Δύση θα πρέπει μόνη της να καταπολεμήσει την κλιματική αλλαγή, καθώς η ίδια την προκάλεσε! Άλλωστε η εμπειρία της Κοπεγχάγης (2009) έδειξε ότι οι πλούσιες χώρες δεν μπορούν να επιβάλουν στις υπόλοιπες χώρες τα όσα άτυπα συμφωνούν μεταξύ τους. Επίσης, τις μεγαλύτερες εκπομπές CO2 σήμερα, τις προκαλεί η Κίνα που επισήμως συγκαταλέγεται ακόμη στις αναπτυσσόμενες οικονομίες!
Έτσι, στη Διάσκεψη του Παρισιού τον πρώτο λόγο θα τον έχουν οι ειδικοί από τις συμμετέχουσες χώρες και όχι οι πολιτικοί (σε αντίθεση με την Κοπεγχάγη) και η νέα συμφωνία, όπως λέγεται, θα περιλαμβάνει προαιρετικούς και όχι δεσμευτικούς στόχους, που θα μπορούν μάλιστα να είναι διαφορετικοί για κάθε χώρα, συμπεριλαμβανόμενων και των αναπτυσσόμενων. Για παράδειγμα, μια χώρα θα μπορεί να υποσχεθεί ότι θα διπλασιάσει το μερίδιο των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στη συνολική παραγωγή ενέργειας, ενώ μια άλλη ότι θα συμμετάσχει στο σύστημα εμπορίας ρύπων κ.ο.κ. Καλή τους επιτυχία!