Από τις 26 Ιανουαρίου η χώρα μας έχει μια νέα κυβέρνηση ριζικά διαφορετικού προσανατολισμού από την προηγούμενη. Ακόμη και οι πολίτες που δεν ψήφισαν τα κόμματα που αποτελούν τη νέα κυβέρνηση εύχονται και ελπίζουν σε μια επιτυχημένη πορεία, ιδιαίτερα στον ακανθώδη τομέα των δημοσίων οικονομικών και της διαχείρισης των σχέσεων με τους δανειστές και εταίρους μας.
Με την ίδια καλόπιστη διάθεση και η “εν αιθρία” εύχεται και ελπίζει η κυβέρνηση Τσίπρα να σημειώσει ουσιαστικές επιτυχίες που θα βελτιώσουν τη θέση της χώρας. Χωρίς να περιμένουμε να γίνουν όλα με μιας και χωρίς να αγνοούμε τις δυσκολίες θεωρούμε εύλογο και σκόπιμο να αναφερθούμε συνοπτικά στα θέματα που πρέπει να έχουν προτεραιότητα στους τομείς του περιβάλλοντος και της ενέργειας. Αναμένουμε λοιπόν και πιστεύουμε ότι υπάρχουν προϋποθέσεις μετά και την επιλογή υπουργού Περιβάλλοντος προερχόμενου από τον Οικολογικό χώρο, για μια πολιτική που να υπηρετεί τη μακροχρόνια βιωσιμότητα στα παρακάτω πεδία:
Πρώτον, στην ανάγκη γρήγορης στροφής προς την απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα, την εξοικονόμηση ενέργειας και την πλήρη στήριξη της ηλεκτροπαραγωγής σε Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας στα προσεχή 30 χρόνια. Αυτό σημαίνει όχι άλλες λιγνιτικές μονάδες και μέτρα στήριξης των ΑΠΕ τόσο των οικιακών όσο και των μεγάλης κλίμακας.
Δεύτερον, κατάρτιση, επιτέλους, κτηματολογίου, πλήρους δασολογίου και δραστικά μέτρα κατά των καταπατήσεων και των αυθαιρέτων. Απολύτως συναφής είναι και η ανάγκη κατάργησης της εκτός σχεδίου δόμησης, στο πλαίσιο μιας χωροταξίας που να υπηρετεί τη σαφή διάκριση των χρήσεων γης και τη διαφύλαξη της δημόσιας κτήσης. Εξορύξεις, ιδίως βαριά επιβαρυντικές, όπως τα χρυσωρυχεία, πρέπει να επανεξετασθούν αυστηρά.
Τρίτον, είναι ανάγκη τολμηρού ρεαλισμού όσον αφορά στη διαχείριση των απορριμμάτων στο πλαίσιο μιας «κυκλικής» οικονομίας.
Τέταρτον, εφαρμογή πρώτα από όλα του υπάρχοντος πλαισίου προστασίας των ευαίσθητων φυσικών μας περιοχών και στη συνέχεια ολοκλήρωσή του με σειρά προεδρικών διαταγμάτων.
Πέμπτον, θαλάσσια καταφύγια για την προστασία των ιχθυοαποθεμάτων και γενικά της θαλάσσιας ζωής και αντιμετώπιση της διάβρωσης των ακτών.
Ο κατάλογος θα μπορούσε να μακρύνει πολύ…
Τον κλείνουμε εδώ καλώντας την κυβέρνηση να αξιοποιήσει τις θέσεις και την εμπειρία των σοβαρών περιβαλλοντικών οργανώσεων τόσο σε ό,τι αφορά στο εθνικό όσο και στο τοπικό επίπεδο.
Και μπορούν και θέλουν.