Ήταυρος

Αποτελώντας αναπόσπαστο μέλος του τόπου ο άνθρωπος τον επηρέασε αλλά και επηρεάστηκε από αυτόν σε όλους τους τομείς του βίου του. Μύθοι, θρύλοι, παραδόσεις, δεισιδαιμονίες αλλά και τέχνες έχουν να κάνουν με τις φυσικές ιδιομορφίες του φυσικού τοπίου και περιβάλλοντος.

Χαρακτηριστικός ο θρύλος για τη Λάμια, το ξωτικό του ομώνυμου έλους. Το εποχικό έλος πήρε το όνομα του από έναν θρύλο που ήθελε να είναι ο βιότοπος ενός ξωτικού, της Λάμιας, του οποίου οι δυνατές κραυγές στοίχειωναν τους καλαμώνες τα βράδια. Στην πραγματικότητα αποδείχθηκε ότι οι ηχηρές κραυγές που αντηχούσαν τα δειλινά στους εκτεταμένους καλαμώνες ήταν οι φωνές του ήταυρου (Botarus stellaris), το αναπαραγωγικό κάλεσμα ενός υδρόβιου πουλιού που φώλιαζε σε σημαντικούς αριθμούς στην περιοχή.

Είναι κρυπτικό, μοναχικό πουλί και είναι σχεδόν βέβαιο ότι αναπαράγεται στην περιοχή όπου και ξεχειμωνίαζει. Ο ευρωπαϊκός πληθυσμός του είναι σχετικά μικρός, έχει γνωρίσει σημαντική μείωση και δεν έχει ανακάμψει. Στη χώρα μας έχει εκτιμηθεί σε 10-15 ζευγάρια. Τρέφεται με μικρά ψάρια και μεγαλόσωμα ασπόνδυλα. Ο ερωδιός διακρίνεται για το ωχροκαστανό του χρώμα με τις κηλίδες και τις ραβδώσεις, το χοντρό του λαιμό και τα κοντά του πόδια