Ένα όμορφο Κυριακάτικο πρωινό η ΟΙΚΟπαρέα μας ξεκίνησε για μια ακόμα εξόρμηση στις ομορφιές της Ελληνικής φύσης! Προορισμός μας αυτή τη φορά το «Πέλαγος της Αιτωλίας»: η Λίμνη Τριχωνίδα!
Ξεκινώντας από την Πάτρα κάναμε την πρώτης μας στάση στο επιβλητικό φαράγγι της Κλεισούρας, μια εντυπωσιακή περιοχή της Αιτωλοακαρνανίας με απότομες βραχώδεις πλαγιές και φυσικούς γεωλογικά σχηματισμούς. Εκεί επισκεφτήκαμε το εκκλησάκι της Αγίας Ελεούσας, το οποίο αποτελεί σημείο αναφοράς της θρησκευτικής ζωής του τόπου. Σκαλισμένο σχεδόν πάνω στους κάθετους γκρεμούς του φαραγγιού, μαγνητίζει τα βλέμματα των επισκεπτών και προσελκύει χιλιάδες προσκυνητές! Το φαράγγι έχει χαρακτηριστεί ως προστατευόμενη περιοχή και έχει καταχωρηθεί στο Ευρωπαϊκό Οικολογικό Δίκτυο Νatura 2000.
Επόμενη στάση στην περιοχή της Παραβόλας για ένα πρωινό καφέ στις όχθες της μεγαλύτερης λίμνης της Αιτωλοακαρνανίας και της Ελλάδας! Οφείλει πιθανόν την ονομασία της στην αρχαία αιτωλική πόλη Tριχόνειον και έχει μεγάλη αισθητική, οικολογική και αλιευτική αξία. Φιλοξενεί μεγάλο αριθμό σπανίων ή απειλουμένων φυτικών και ζωικών ειδών και είναι τόσο μεγάλη, που κάποτε την ονόμαζαν «πέλαγος». Είναι τόσο καλά κρυμμένη στο βύθισμα ανάμεσα στα όρη Παναιτωλικό και Αράκυνθο, ώστε παρέμεινε μοναχική και άγνωστη στον περισσότερο κόσμο.
Τα περίπου 100 τετραγωνικά χιλιόμετρα της υδάτινης επιφάνειάς της ποτίζουν εδώ και αιώνες χωράφια, ελαιώνες και κάμπους με εσπεριδοειδή. Γι’ αυτόν τον λόγο και η ανθρώπινη παρουσία γύρω από τη λίμνη παρέμεινε σταθερή μέσα στον χρόνο. Οι πιο πιστοί κάτοικοι της Τριχωνίδας ήταν και είναι οι ψαράδες που ακόμα και σήμερα ρίχνουν τα δίχτυα τους στα βαθιά, καθαρά νερά της, αναζητώντας τη νόστιμη, λιμνίσια αθερίνα, που υπάρχει μόνο εδώ.
H παραλίμνια περιήγησή μας ξεκίνησε από τα Λουτρά της Κάτω Μυρτιάς και κατέληξε στο ερειπωμένου σήμερα Μοναστήρι Φωτμού που είναι «σκαρφαλωμένο» σε βράχια δίπλα στη λίμνη. Η λαϊκή ονομασία του προέρχεται λόγω της θέσης του από τη λέξη φώς και είναι ένα από τα αρκετά μεταβυζαντινά μοναστήρια της Αιτωλίας. Πρόκειται σήμερα για ένα βουβό, ερημικό αλλά ζωντανό μνημείο.
Από ‘κει θαυμάσαμε το μεγαλείο του τοπίου και τα βουνά που καθρεφτίζονταν στα ήρεμα νερά της λίμνης. Στη συνέχεια ανηφορίσαμε για τον όμορφο Βλοχό με την υπέροχη θέα στη λίμνη και απολαύσαμε ένα αυθεντικό παραδοσιακό γεύμα!
Η εκδρομή της οικοπαρέας τελείωσε με την επίσκεψή μας στο Κέντρο Περιβάλλοντος Τριχωνίδας (ΚΕ.ΠΕ.ΤΡΙ.) που δημιουργήθηκε στη θέση παλιού αντλιοστασίου του Παναιτωλείου μέσω του ευρωπαϊκού προγράμματος «Life-φύση 99». Εκεί η υπεύθυνη κ. Κων/να Τραπάζαλη μάς υποδέχθηκε με το καλώς ήρθατε «στο πέλαγος της Αιτωλίας», μας ξενάγησε στο κέντρο που, παρά τα προβλήματα χρηματοδότησης, συνεχίζει μέχρι σήμερα να λειτουργεί ακόμη και με εθελοντική προσφορά εργασίας των εργαζομένων σε αυτό.
Μας ενημέρωσε για τη σημασία και τη σπουδαιότητα του οικοσυστήματος της λίμνης στην περιοχή, η οποία διατηρεί μία υψηλή βιοποικιλία με μια πληθώρα ειδών πανίδας και χλωρίδας και μια εντυπωσιακή ομορφιά. Στη συνέχεια έγινε σχετική προβολή όπου μεταξύ άλλων είδαμε ότι στην Τριχωνίδα ζει ο νανογωβιός, ένα μικρό ψάρι που υπάρχει μόνο σε αυτή τη λίμνη και πουθενά αλλού στον κόσμο. Επίσης πρέπει να αναφερθεί το θαλάσσιο ψάρι της αθερίνας που προσαρμόστηκε στα γλυκά νερά της λίμνης. Στην περιοχή της λίμνης διατηρούνται σπάνιοι οικότοποι, όπως οι ασβεστούχοι βάλτοι, που έχουν μεγάλη περιβαλλοντική σημασία, γιατί αποτελούν δείκτη διατήρησης των υδρολογικών και περιβαλλοντικών συνθηκών της περιοχής, καθώς και γύρω από αυτή σημαντικές αρχαιότητες (Θέρμο, Θεστιείς, Βουκάτιο, Τριχώνιο κ.α)
Ελένη Καλλίνικου – Μπούνια Γεωργία