Όμως ο κύριος λόγος που γράφουμε αυτό το σημείωμα είναι η τύχη των κλαδεμάτων. Αν λάβουμε υπ’ όψη ότι τα δέντρα μόνο στο Δήμο  Πατρέων είναι δεκάδες χιλιάδες προκύπτει μια σημαντική ποσότητα κλαριών που απλά επιβαρύνουν ιδιαίτερα σε όγκο) τον ΧΥΤΑ της Ξερόλακκας.
 Η πρότασή μας είναι απλή και προπαντός εφαρμόσιμη: όλο αυτό το οργανικό υλικό αντί να το θάβουμε θα μπορούσαμε να το μετατρέπουμε σε   ασφαλές φυτικό λίπασμα (κομπόστ). Χρειάζεται απλώς να διατεθεί ένας χώρος στην Ξερόλακκα, όπου θα συγκεντρώνεται και, μ’ ένα μηχανικό σύστημα θα υφίσταται θρυμματισμό. Με κατάλληλη σώρευση και ανακίνηση του υλικού, σε διάστημα κάποιων μηνών, αυτό μετατρέπεται σε κομπόστ, που μπορεί να επιστρέψει και να εμπλουτίσει τα κηπάρια των πλατειών ή να πωληθεί.
   Μια ακόμη ιδέα που μπορεί τεχνικά να διερευνηθεί είναι η χρήση ως πηγής ενέργειας για τον θρυμματισμό του βιοαερίου που συλλέγεται στο ΧΥΤΑ και, ως τώρα, απλώς καίγεται.
   Τα οφέλη είναι προφανή. Θα τολμήσει η νέα δημοτική αρχή να το μελετήσει έστω σε πρώτη φάση;