Δείτε στις φωτογραφίες μας δυο χαρακτηριστικές περιπτώσεις ουσιαστικής καταστροφής της αμμουδιάς, που πολυτιμότερου από άποψη αναψυχής και τουριστικής αξιοποίησης τμήματος του εδάφους.
Η πρώτη είναι στην παραλία του Ρίου, λίγο μετά την περιοχή «Δημορηγόπουλου» και η δεύτερη στη διασταύρωση της οδού Γ. Παπανδρέου με την παραλιακή οδό Ελευθερίας στον Αϊ-Βασίλη. Στην πρώτη περίπτωση βλέπουμε την άσφαλτο να θεμελιώνεται ΠΑΝΩ στην αμμουδιά ΚΑΤΑΡΓΩΝΤΑΣ την και συνακόλουθα καταργώντας και τη δυνατότητα να τη χαρούμε ως κολυμβητική παραλία. Στη δεύτερη βλέπουμε το ίδιο φαινόμενο, μόνο που εδώ στη νοητή συνέχεια της οδού Ελευθερίας είναι χτισμένη μάντρα από τσιμεντόλιθους ιδιωτικής ιδιοκτησίας.
Και στις δύο περιπτώσεις (που δεν είναι οι μόνες, ούτε καν σπάνιες στην ακτογραμμή της Αχαΐας) η καταπάτηση του αιγιαλού είναι οφθαλμοφανής και σκαστή. Και στις δυό περιπτώσεις η υποβάθμιση μέχρι καταργήσεως του κοινόχρηστου αγαθού της παραλίας είναι φανερή. Αιτία: η αδυναμία των αρχών να επιβάλλουν την προστασία του κοινού αγαθού που λέγεται αιγιαλός έναντι της ιδιωτικής απληστίας. Μιας απληστίας μάλιστα ιδιαίτερα κοντόφθαλμης και ανόητης, γιατί αν οι ιδιοκτήτες των παραλιακών αυτών οικοπέδων παραχωρούσαν χώρο από (συνήθως μεγάλα) οικόπεδά τους για να γίνει ο δρόμος και να μην επιλεγεί η τριτοκοσμική λύση της κατασκευής του πάνω στον αιγιαλό, θα είχαν οικόπεδα και σπίτια μπροστά από κολυμβητική παραλία και όχι από άσφαλτο! Ιδιοκτησίες δηλαδή σαφώς μεγαλύτερης οικονομικής αξίας αλλά και αξίας χρήσης για τους ίδιους!
Τον Ιούλιο υπήρξαν αντιδράσεις ιδιοκτητών που οδήγησαν στην αναβολή της κατεδάφισης παράνομης τσιμεντένιας μάντρας στην παραλιακή περιοχή του Καστελλόκαμπου. Περίπτωση ανάλογη με αυτές που περιγράφουμε εδώ. Η προσπάθεια όμως πρέπει να συνεχιστεί.
Το πρώτο και πιο άμεσο είναι η κατεδάφιση των προκλητικά παράνομων κτισμάτων που φράζουν την πρόσβαση ή καταργούν το κοινό αγαθό της παραλίας που θα μπορούσαμε να χαιρόμαστε όλοι.
Το δεύτερο και πιο μακροχρόνιο είναι ο σχεδιασμός και η υλοποίηση μιας ολοκληρωμένης πολιτικής απελευθέρωσης της ακτογραμμής του δήμου Πατρέων (και όχι μόνο βεβαίως) από όλα τα εμπόδια και κατασκευές συμπεριλαμβανομένων των ασφαλτόδρομων «πάνω στο κύμα».
Όντως όχι εύκολο μέτρο, όμως ΣΥΜΦΕΡΕΙ τους πάντες, ακόμη και αυτούς που κοντόφθαλμα και μίζερα καταπατούν και μαντρώνουν τον αιγιαλό, και μπορεί να αποτελέσει βάση για μια ουσιαστική βελτίωση της ποιότητας ζωής και της τουριστικής αξίας της παραλιακής μας ζώνης.
Όσο καιρό και προσπάθεια και αν χρειαστεί, όσες ρήξεις με συμφέροντα και αν πρέπει να γίνουν, επιβάλλεται να ξεκινήσει και να προχωρήσει χωρίς υποχωρήσεις.
Γ.Κ