Επιστολή της ΟΙΚΙΠΑ στο υπουργείο περιβάλλοντος για τα Σαμαραίικα
Επιστολή προς το Υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας και κλιματικής αλλαγής απέστειλε η ΟΙΚΙΠΑ, με την οποία ζητά τη διερεύνηση από Ανεξάρτητη Αρχή των κινήτρων, για τις πράξεις και τις παραλήψεις των αρμοδίων οργάνων της διοίκησης σχετικά με το θέμα της καταπατημένης δασικής έκτασης στην περιοχή «Σαμαραίικα» του δάσους Στροφυλιάς.
Το νέο «επεισόδιο» του γνωστού σήριαλ με τα Σαμαραίικα, αυτή τη φορά έχει να κάνει με το κτηματολόγιο αφού η Διεύθυνση Δασών Ηλείας που κατάρτισε το Δασικό Χάρτη της περιοχής της, καταχώρισε την έκταση των 750 στρεμμάτων, ως μη δασική (άλλης χρήσεως), χωρίς η έκταση αυτή να είναι στην αρμοδιότητά της. Η Διεύθυνση Δασών Αχαΐας και το Δασαρχείο Πατρών, δεν είχαν ενημερωθεί για την κτηματογράφηση της περιοχής από την ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ Α.Ε. και έτσι οι ιδιώτες καταπατητές των ανωτέρω εκτάσεων, δήλωσαν αυτές, ως αγρούς ιδιοκτησίας τους με άκυρους τίτλους, στο κτηματολόγιο.
Το πλήρες κείμενο της επιστολής έχει ως εξής:
Στην προστατευόμενη περιοχή (Κ.Υ.Α. 12365/2009 Φ.Ε.Κ. 159Δ/2009) Λιμνοθάλασσας Κοτυχίου – δάσος Στροφυλιάς (Εθνικό Πάρκο – Natura 2000-Συνθήκη Ramsar) υπάρχει παράνομα εκχερσωμένη και καταπατημένη, από ιδιώτες, έκταση που έχει κηρυχθεί αναδασωτέα εμβαδού περίπου 750 στρεμμάτων. Η έκταση αυτή βρίσκεται στην περιοχή της Π.Κ. Μετοχίου του Δήμου Δυτικής Αχαΐας στη θέση Σαμαραίικα. Το Δασαρχείο Πατρών έχει εκδώσει, 60 και πλέον Πρωτόκολλα Διοικητικής Αποβολής που είναι τελεσίδικα, έπειτα από σχετικές δίκες στα αρμόδια Δικαστήρια της Αχαΐας, και έχει κηρύξει τις εκτάσεις αυτές αναδωτέες.
Η Πρώην Κοινότητα Μανολάδος του Δήμου Ανδραβίδας – Κυλλήνης Ηλείας κατά την κτηματογράφηση στο Εθνικό Κτηματολόγιο της περιοχής της, περιέλαβε και τη θέση Σαμαραίικα, που δεν της ανήκει.
Η Διεύθυνση Δασών Ηλείας που κατάρτισε τον Δασικό Χάρτη της περιοχής της, για τις ανάγκες του Κτηματολογίου, καταχώρισε, την ανωτέρω έκταση των 750 στρεμμάτων, ως μη δασική (άλλης χρήσεως), χωρίς η έκταση αυτή να είναι στην αρμοδιότητά της.
Η Διεύθυνση Δασών Αχαΐας και το Δασαρχείο Πατρών, δεν είχαν ενημερωθεί για την κτηματογράφηση της περιοχής από την ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ Α.Ε.
Οι ιδιώτες καταπατητές των ανωτέρω εκτάσεων, δήλωσαν αυτές, ως αγρούς ιδιοκτησίας των με άκυρους τίτλους, στο κτηματολόγιο.
Εμείς, πληροφορηθήκαμε το γεγονός της κτηματογράφησης, μετά τη δεύτερη ανάρτηση, και ενημερώσαμε το Δασαρχείο Πατρών και τη Διεύθυνση Δασών Αχαΐας, με το αριθ.06/17-02-2006 έγγραφό μας. Έπειτα από αλλεπάλληλες προφορικές υπομνήσεις μας, έγιναν κάποιες ενέργειες, εκ μέρους της Διευθύνσεως Δασών Ηλείας, η οποία είχε δημιουργήσει και το πρόβλημα, χωρίς μέχρι αυτή τη στιγμή, εξ όσων γνωρίζουμε, να έχουν γίνει οι σχετικές αγωγές ενώπιον των αρμοδίων δικαστηρίων.
Η Διεύθυνση Δασών Ηλείας, γνώριζε ότι η θέση Σαμαραίικα, του Δάσους της Στροφυλιάς βρίσκεται εντός των ορίων του Δάσους που διακατέχει η Ιερά Μονή Μεγάλου Σπηλαίου, της Π.Κ. Μετοχίου Αχαΐας, και δεν θα έπρεπε να επιληφθεί του χαρακτηρισμού της ως ΜΗ Δάσους.
(σε πλαίσιο τονισμένα)
Η ενέργεια της Διεύθυνσης Δασών Ηλείας, έδωσε τη δυνατότητα στους καταπατητές να εγγράψουν στο κτηματολόγιο, τις εκτάσεις που παράνομα κατέχουν ως ιδιοκτησία τους, ενώ η μη κατάθεση έγκαιρα ενστάσεων και αγωγών, οδηγούν στην πλήρη νομιμοποίηση των καταπατητών με τεράστια ζημία στο Δημόσιο Συμφέρον και στο Περιβάλλον.
Έπειτα από αυτά παρακαλούμε:
- Να διατάξετε κατεπειγόντως την άσκηση των αγωγών για την ακύρωση των εγγραφών στο κτηματολόγιο που έκαναν οι ιδιώτες.
- Να μεριμνήσετε για τη διερεύνηση από Ανεξάρτητη Αρχή των κινήτρων:
α) Για τις ως άνω πράξεις και παραλείψεις των αρμοδίων οργάνων της διοίκησης,
β) Των απογραφών της θέσης Σαμαραίικα ως οικισμό της Π.Κ. Μανολάδος Ηλείας, με παραποίηση των ορίων στους χάρτες της Γ.Υ.Σ, από την Ε.Σ.Υ. Ελλάδος και με ανυπόστατα απογραφικά στοιχεία,
γ) Της επιχειρούμενης τροποποίησης των ορίων Π.Κ. Μετοχίου Αχαΐας και Μανολάδος, ώστε η θέση Σαμαραίικα να υπαχθεί στην Π.Κ. Μανολάδος, μέσω επιτροπών, μη προβλεπομένων από τους επικαλούμενους νόμους, στις αποφάσεις συγκροτήσεως αυτών. (Τα όρια έχουν προσδιοριστεί από το έτος 1926, από την αρμόδια επιτροπή ορίων και την αριθ. 1/1984 απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου ορίων Πύργου).