ΓΙΑ ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ- ΑΜΕΙΛΙΚΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥΣ
Δίχως ουσιαστικό αντίκρισμα για την πόλη και με στόχευση τη δημιουργία εντυπώσεων, χαρακτηρίζονται οι περίφημες διακηρύξεις του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας που έγιναν πρόσφατα, για απόδοση –δήθεν- του μεγαλύτερου τμήματος της παραλιακής ζώνης στους πατρινούς. Και εξηγούμεθα:
1. Η διαβεβαίωση ότι θα φύγουν τα κάγκελα από το κεντρικό παραλιακό μέτωπο (Γούναρη- Κολοκοτρώνη), αποκρύπτει το γεγονός ότι υπάρχει ενδεχόμενο να μεταφερθούν κατά μήκος της παραλίας και το χειρότερο ότι θα μπουν φράκτες στην κεντρική προβλήτα της Αγ.Νικολάου και από τις δύο πλευρές της. Ο λόγος είναι ότι στο συγκεκριμένο χώρο θα κατασκευαστεί μεγάλη μαρίνα όπου θα απαιτούνται μέτρα ασφαλείας στα σημεία πρόσδεσης των κρουαζιερόπλοιων . Αυτό προκύπτει από δημόσιες δηλώσεις του ΟΛΠΑ στο παρελθόν αλλά και από τις κατ ιδίαν συζητήσεις που είχαν εκπρόσωποι της ΟΙΚΙΠΑ με τον διευθύνοντα σύμβουλο κ.Μαμάση. Προκαλούμε την Ανώνυμη Εταιρία να διαψεύσει και να αποκλείσει τους παραπάνω σχεδιασμούς που αν υλοποιηθούν θα είναι ολέθριοι για τη πόλη.
2. Θεωρείται δεδομένο από τον ΟΛΠΑ ότι δεν χωράνε στο νέο λιμάνι όλες οι γραμμές και λειτουργίες του, οπότε θα πρέπει να λειτουργεί παράλληλα και το παλιό λιμάνι ( για τη γραμμή Πάτρα- Πρίντεζι, το εμπορευματικό κομμάτι, και τις γραμμές εσωτερικού). Σύμφωνα με τα στοιχεία που διαθέτουμε, αν υλοποιηθεί και η τρίτη φάση κατασκευής του νέου λιμανιού στο Γλαύκο, μπορούν να χωρέσουν όλες οι λιμενικές δραστηριότητες –εκτός ίσως των γραμμών εσωτερικού- ώστε να απελευθερωθεί και ο χώρος του παλιού λιμανιού. Ερωτάται ο ΟΛΠΑ γιατί δεν προχωρά στην υλοποίηση και της τρίτης φάσης ώστε να πέσουν πραγματικά όλοι οι φράχτες από το κεντρικό παραλιακό μέτωπο;
Να επαναλάβουμε για μια ακόμα φορά ότι δεν μπορεί να υπάρξει βιώσιμη διαχείριση της παραλιακής ζώνης χωρίς την αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος. Δεν μπορεί μια Ανώνυμη Εταιρία που σύμφωνα με το νόμο έχει σαν κύριο στόχο το κέρδος να σχεδιάζει κατασκευές και χρήσεις κάνοντας κατά το δοκούν, κάποιες παραχωρήσεις για την πόλη.
Ερωτάται επομένως το υπουργείο Ναυτιλίας και η κυβέρνηση;
Γιατί δεν ικανοποιούν το πάνδημο αίτημα για προώθηση νομοθετικής ρύθμισης που θα περιορίζει τις λιμενικές δραστηριότητες στο χώρο του νέου λιμανιού και την απόδοση στο Δημόσιο και στην πόλη ολόκληρης της υπόλοιπης παραλιακής ζώνης ( όπως έχει γίνει στην Θεσσαλονίκη και στο Ηράκλειο);
Γιατί η Πάτρα να αποτελεί παγκόσμιο ίσως παράδειγμα πόλης με ολόκληρο το θαλάσσιο μέτωπο της αποκλεισμένο και δεσμευμένο από τα όποια οικονομικά συμφέροντα;
Σε αυτά τα ερωτήματα ουσίας πρέπει να απαντήσουν οι υπεύθυνοι αν νοιάζονται πραγματικά για τις τύχες αυτής της πόλης.