Τόσο ο αποκλεισμός του κέντρου της πόλης για τ’ αυτοκίνητα έστω και για μια μέρα, όσο και η διοργάνωση ποδηλατοπορείας, και η μεταφορά των ποδηλατών με το τραίνο, είναι κινήσεις με μεγάλο συμβολικό βάρος και δείχνουν το μόνο δρόμο που οδηγεί στην απαλλαγή από την κυκλοφοριακή ασφυξία:  το δρόμο της δραστικής ενίσχυσης των μέσων μαζικής μεταφοράς (λεωφορείων, τραμ), και του ποδηλάτου σε βάρος του Ι.Χ. αυτοκινήτου, το δρόμο της υπεράσπισης και διεύρυνσης των κοινοχρήστων χώρων.
   Είμαστε όμως υποχρεωμένοι να επισημάνουμε ότι χωρίς γενναία μέτρα προς την παραπάνω κατεύθυνση και προπαντός εμμονή στην εφαρμογή τους οι εκδηλώσεις ελάχιστο αποτέλεσμα αποδίδουν.
  Δεν μπορεί να αφήνουμε στη μοίρα τους προγράμματα επέμβασης στο κυκλοφοριακό, μετά λίγους μήνες, και να περιμένουμε αποτελέσματα.

   Συνοψίζοντας υπογραμμίζουμε για μια ακόμη φορά: μέτρα προτεραιότητας είναι η χωρίς συμβιβασμούς υπεράσπιση των λεωφορειολωρίδων, η σταθερή αστυνόμευση του διπλοπαρκαρίσματος και η πύκνωση των δρομολογίων των λεωφορείων. Αναγκαία ακόμη είναι η επίσπευση των έργων που έχουν φράξει σημαντικούς κόμβους και η προώθηση σχεδιασμού για ποδηλατολωρίδες.
  Τέλος υπογραμμίζουμε την ανάγκη να μείνει ζωντανή η προοπτική του τραμ για την Πάτρα, και να μη μείνουμε μόνο στις μελέτες.