Η βαριά επιβάρυνση της ατμόσφαιρας από εκατοντάδες χιλιάδες τόνους διοξειδίου του άνθρακα αλλά και η ρύπανση από άλλες οργανικές ενώσεις που παράγονται κατά την καύση του λιθάνθρακα, καθώς επίσης και η σημαντική θερμική επιβάρυνση των υδάτων του ήδη υποβαθμισμένου από την κόκκινη λάσπη κόλπου της Αντίκυρας, που θα χρησιμοποιηθούν ως ύδατα ψύξης, προοιωνίζονται ένα ζοφερό μέλλον για την ατμόσφαιρα και τα ύδατα της περιοχής.
   Για στόχους Κυότο καλύτερα να μη μιλήσουμε. Όπως και στο προηγούμενο τεύχος γράψαμε (ΒΛ. σελ. 11 Ενεργειακή πολιτική αυτοκτονίας), η κυβέρνηση ενεργεί σαν να μην υπάρχει φαινόμενο του θερμοκηπίου, σαν να μην έχει υπογράψει η χώρα μας τη διεθνή αυτή συνθήκη, σαν να μην απειλείται η νότια (τουλάχιστον) Ελλάδα από βαθμιαία ημιερημοποίηση.
   Οι αυτοδιοικητικοί φορείς της Βοιωτίας και της Φωκίδας αλλά και των όμορων νομών, οι περιβαλλοντικές οργανώσεις  του Κορινθιακού πρέπει να μην επιτρέψουν αυτές τις εξελίξεις. Ιδιαίτερα το σχέδιο για μονάδα λιθάνθρακα μόνο ως θρασύτατο μπορεί να χαρακτηριστεί. Αποτελεσματική πίεση ώστε να στραφεί ο όμιλος Μυτιληναίου σε ενεργειακές επενδύσεις μόνο σε ΑΠΕ και εξοικονόμηση είναι απόλυτα αναγκαία.
   Η ενεργειακή πολιτική πρέπει να γίνει σαφές στους πάντες, και πρώτα απ’ όλα στη μακάρια κυβέρνησή μας, οφείλει να μην υπηρετεί τις δυνάμεις της αγοράς αλλά να υπηρετείται από αυτές σ’ ένα σαφές (δημόσιο) πλαίσιο βιωσιμότητας. Αυτό επιβάλλει το δημόσιο συμφέρον αλλά και οι διεθνείς δεσμεύσεις της χώρας.
   Ήδη οι περιβαλλοντικοί και άλλοι φορείς της περιοχής ετοιμάζουν συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην Αντίκυρα, την 5η Ιουνίου, παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος, με συμμετοχή και της Επταμελούς Γραμματείας του ΠΑΝΔΟΙΚΟ που αποφάσισε να πραγματοποιήσει εκεί την τακτική της συνεδρίαση για να τιμήσει και να αναδείξει τον αγώνα κατά των ενεργειακών μονάδων με ορυκτά καύσιμα.
   Ο αγώνας αυτός είναι σημαντικός με υπερτοπική σημασία και πρέπει με αισιοδοξία, όπως και το παράδειγμα της κόκκινης λάσπης δείχνει, να αναληφθεί και να λάβει κάθε δυνατή μορφή, ώστε να έχει αποτέλεσμα