Στη χώρα μας όμως η περιβαλλοντική πολιτική, όπως ασκείται δίνει την εντύπωση ότι αντιμετωπίζεται ως ενοχλητική υποχρέωση, ως βάρος, όχι ως αυτονόητη, πρώτης γραμμής, προτεραιότητα.
   Οι κυριότερες αρνητικές όψεις της (εν ευρεία εννοία) περιβαλλοντικής πολιτικής στη χώρα μας είναι:
  *  Η επιβολή κυρώσεων στη χώρα μας από τον ΟΗΕ για πλημμελή εφαρμογή της συμφωνίας του Κυότο, που δείχνει την απροθυμία εφαρμογής πραγματικής αειφορικής ενεργειακής πολιτική
   * Συγχρόνως, αντί πολιτικών που να γενικεύουν την εξοικονόμηση και να απογειώνουν τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, η κυβέρνηση προωθεί ως λύση την εισαγωγή του ρυπογόνου και όλο και πιο ακριβού λιθάνθρακα στο ενεργειακό μας μίγμα, ενώ επίσημες δηλώσεις θέτουν θέμα πυρηνικής ενέργειας παρά τα άλυτα προβλήματα αποβλήτων και επικινδυνότητας
   * η συνεχιζόμενη έλλειψη, παρά την ίδρυση Φορέων Διαχείρισης, ειδικών νομοθετικών κειμένων για τις περιοχές προστασίας της φύσης
   *  η ατολμία του προτεινόμενου γενικού Χωροταξικού Σχεδίου να αγγίξει βαθιές παθογένειες της διαχείρισης του εθνικού μας χώρου, όπως η εκτός σχεδίου δόμηση
   * η σταθερά χειρότερη από τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες ποιότητα του αέρα των μεγάλων πόλεών μας,
    *η μη εφαρμογή της ευρωπαϊκής οδηγίας για τα νερά σε συνδυασμό με την εμμονή στο φαραωνικό, πανάκριβο και ατελέσφορο σχέδιο της εκτροπής του Αχελώου,
   *η οξύτητα του προβλήματος των αστικών απορριμμάτων, ιδιαίτερα στα μεγάλα πολεοδομικά συγκροτήματα
   * η φανερή ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού έναντι των δασικών πυρκαγιών.

     Στο νομό Αχαΐας,
 πέραν των ευθυνών του κεντρικού κράτους, η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση παρουσιάζει σοβαρά ελλείμματα στην περιβαλλοντική της πολιτική:
• παράνομες επεμβάσεις σε κοίτες ποταμών και χειμμάρων δεν αντιμετωπίζονται
• ο έλεγχος της τήρησης των περιβαλλοντικών όρων των παραγωγικών μονάδων δεν είναι συστηματικός και επαρκής
• η προμήθεια αδρανών  υλικών γίνεται από προστατευόμενη περιοχή και εναλλακτική λύση  δεν προωθείται

   Μια εμπνευσμένη πολιτική για τη διαφύλαξη των δημόσιων αγαθών (κοίτες ποταμών, ακτές, δασικές περιοχές) από την καταπάτηση και τις παράνομες επεμβάσεις, για την άμεση αντιμετώπιση επεισοδίων ρύπανσης, για την προετοιμασία των κοινωνιών της υπαίθρου έναντι των δασικών πυρκαγιών παραμένει ζητούμενο.

    Η Πάτρα,
 αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα πολεοδομίας και ποιότητας ζωής, ενώ από πλευράς Δήμου Πατρέων λείπει μια επιθετική πολιτική τομών και πρωτοβουλιών που θα έδινε ώθηση προς την κατεύθυνση της βιώσιμης πόλης.
   * η τραγωδία της απώλειας κοινόχρηστων χώρων, προβλεπόμενων στο σχέδιο, συνεχίζεται και υπάρχει αμφιβολία αν έστω και λίγα γίνονται για το πρόβλημα
   * H ποιότητα του αέρα στην κεντρική περιοχή είναι από τις χειρότερες στην Ευρώπη και πρωτοβουλίες δεν αναλαμβάνονται
   * το πρόγραμμα ανακύκλωσης είναι στάσιμο και χωρίς φροντίδα
   * το πράσινο λείπει, ιδίως από την πυκνοκατοικημένη κεντρική περιοχή
   * το Έλος της Αγυιάς είναι υπό δικαστική αμφισβήτηση και ο δήμος αδρανεί
   * η ιδιωτική αυτοκίνηση κυριαρχεί, τα πεζοδρόμια είναι ανυπεράσπιστα στην καταπάτηση, το ποδήλατο δεν έχει δικό του χώρο.
  
   Είναι φανερό ότι η πολιτική περιβάλλοντος και ποιότητας ζωής, που ουσιαστικά σημαίνει υπεράσπιση και βελτίωση των δημόσιων αγαθών είναι κάτω του αναγκαίου και εφικτού. Πολίτες και αρχές οφείλουμε ν’ αναλάβουμε τις ευθύνες μας, να προωθήσουμε τολμηρές καινοτομίες, να μη συμβιβαζόμαστε με τη στασιμότητα