Η εκδρομή μας στην Ελατού και την Άνω Χώρα Ναυπακτίας, την Κυριακή 22 Μαρτίου,  ήταν, παρά τον βαθμιαία όλο και πιο βροχερό καιρό, μια ακόμη θαυμάσια εμπειρία επαφής με τη ελληνική φύση αλλά και το ελληνικό γλέντι. Η Ελατού και η Άνω Χώρα είναι χωριά με κύρια πια απασχόληση τον τουρισμό, πολύ γνωστά και με πολλούς επισκέπτες από Αθήνα, Πάτρα και άλλες πόλεις της Δυτικής Ελλάδας, σκαρφαλωμένα πάνω στα Όρη της Ναυπακτίας.

Τα Όρη Ναυπακτίας είναι μικρή οροσειρά της Αιτωλοακαρνανίας. Βρίσκονται στα νοτιοανατολικά του νομού πάνω από την πόλη της Ναυπάκτου. Έχουν μέγιστο υψόμετρο 1.472 μέτρα, με ψηλότερη κορυφή την κορυφή Ρίγανη.  Η δασική βλάστησή τους πλούσια και συνεχής, ξεκινάει ως κλασσική μεσογειακή μακκία  στα κατώτερα υψόμετρα για να φτάσει σε θαυμάσια πυκνά καστανοδάση, δρυοδάση και ελατοδάση, με έντονη παρουσία σ’ αυτά και των κέδρων. Ιδιαίτερα θαυμάσαμε τα ανθισμένα λευκά ρείκια που στόλιζαν τα πρανή δίπλα στο δρόμο.  Συχνά συναντήσαμε νερά που πέφτουν ορμητικά από μικρούς καταρράκτες για να καταλήξουν στο Μόρνο, τροφοδότη της Αθήνας σε νερό.

Ο δασικός περίπατός μας έγινε στο πυκνό καστανοδάσος βόρεια της Άνω Χώρας, προς την κατεύθυνση της Μονής της Αμπελακιώτισσας. Απτόητοι προχωρήσαμε αρκετά χιλιόμετρα μέσα στο δάσος μέχρι που το όλο και πιο έντονο χιονόνερο μας επανέφερε στην τάξη και μας οδήγησε κάπως νωρίτερα στο εστιατόριο του συγκροτήματος ενοικιαζόμενων «Τα Πέτρινα», με τη θαυμάσια θέα στο δάσος,  όπου και με τη βοήθεια γίδας βραστής  και καλού κρασιού απολαύσαμε ένα από τα κλασσικά γλεντάκια της οικοπαρέας με την απαραίτητη «νερατζούλα» και εν συνεχεία καλαματιανά και τσάμικα. 

Πίνοντας το απογευματινό μας  καφεδάκι στην παραλία Γρίμποβο της Ναυπάκτου, με θέα τον Κορινθιακό και τη γέφυρα, ευχηθήκαμε να αποκτήσει και η Πάτρα έναν τέτοιο όμορφο  πεζόδρομο με ψηλά δέντρα στο παραλιακό της μέτωπο της παλιάς λιμενικής ζώνης, που διεκδικούμε, και ελπίζουμε να αποκτήσουμε οριστικά.

Γ. Κανέλλης