Οι καθυστερήσεις στην επανέναρξη των εργασιών για την Ολυμπία Οδό (Αθήνα – Πάτρα – Πύργος) μπορεί να έχουν και ένα καλό: να δοθεί περισσότερος χρόνος για ουσιαστική διερεύνηση λύσεων σε ό,τι αφορά στις τεράστιες ποσότητες αδρανών που χρειάζονται για το έργο και που, όπως ενέκρινε η Επιτροπή Περιβάλλοντος της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, θα ληφθούν σε σοβαρό ποσοστό από ποτάμια.
Πιο συγκεκριμένα θα απαιτηθούν για το τμήμα Κόρινθος – Πάτρα ακόμη 5.383.062 κυβικά μέτρα, από τα οποία περίπου 600.000 m3 σχεδιάζεται να ληφθούν από τις κοίτες των ποταμών της Αιγιάλειας, Μεγανίτη, Σελινούντα, Κράθι και τον Χάραδρο.
Όπως όμως αναφέρεται στη γνωμάτευση του Διευθυντή Ερευνών του Ινστιτούτου Ωκεανογραφίας του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών (ΕΚΛΕΘΕ), τέτοιας έκτασης απολήψεις θα έχουν καταστροφικές συνέπειες για τα ποτάμια συστήματα, καθώς οι φερτές αυτές ύλες είναι απαραίτητες για το σχηματισμό υδάτινων μικροσυστημάτων, σημαντικών για τη λειτουργία της φύσης (υγρότοποι, καλαμιώνες, παρόχθια-παρυδάτια χλωρίδα και πανίδα). Ιδιαίτερα αρνητικές θα είναι επίσης και οι συνέπειες των αμμοληψιών αυτών για τις ακτογραμμές της Β. Πελοποννήσου. Σε μια περιοχή που μελέτες του ΕΜΠ δείχνουν ότι θα επηρεαστεί πιο πολύ από τις άλλες από την κλιματική αλλαγή με οπισθοχώρηση της ακτογραμμής από 250 έως 1300m μέχρι το τέλος του αιώνα, οι αμμοχαλικοληψίες από τα ποτάμια της Αιγιάλειας που εκβάλλουν στις ακτές της Β. Πελοποννήσου θα στερήσουν για δεκαετίες πολύτιμα φερτά υλικά απαραίτητα για την συγκρότηση της ακτογραμμής. Η ίδια η ΜΠΕ της εταιρείας προβλέπει αναπλήρωση μετά από 20 χρόνια των λάκκων που θα ανοίξουν στις περιοχές εξόρυξης της κοίτης των 3 ποταμών, ενώ οι οικολογικές οργανώσεις της περιοχής εκτιμούν ότι θα χρειαστούν πολλά περισσότερα χρόνια για να φτάσουν τα υλικά στην ακτή και να τη διαμορφώσουν.
Οι παραπάνω επιπτώσεις είναι πράγματι απαράδεκτες και από οικολογική αλλά και από οικονομική σκοπιά, αν λάβουμε υπόψη την αξία των ακτών για τους παράλιους οικισμούς, την αναψυχή, τον τουρισμό. Πρέπει να προστεθεί ότι σύμφωνα με έρευνες του κ. Ευστράτιου Δουκάκη, αναπλ. καθηγητή ΕΜΠ, Τμήμα Αγρονόμων-Τοπογράφων, στη Βόρεια και Δυτική Πελοπόννησο αναμένεται οπισθοχώρηση της ακτογραμμής από 250 έως 1300m μέχρι το τέλος του αιώνα, λόγω και μόνο των κλιματικών αλλαγών και απώλεια χερσαίας ζώνης από 400 έως 760 εκτάρια, ενώ αναμένεται να πληγούν 300 m2/ μέτρο μήκους ακτογραμμής με την εκδήλωση φαινομένων τσουνάμι παρόμοιων με αυτό του 1963. Αστικές περιοχές, οδικές αρτηρίες και υδροβιότοποι κινδυνεύουν εξίσου από τις κλιματικές αλλαγές και τα τσουνάμια.
Ήδη το θέμα μετέφερε με γραπτή ερώτησή του στην Κομισιόν, ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο.
Αξιοσημείωτη είναι και η πρόταση που έγινε από περιβαλλοντικούς φορείς της Αιγιάλειας για αμμοληψία από αποθέσεις αμμοχάλικου σε μη ενεργές κοίτες των παραπάνω ποταμών, ώστε τα φερτά που μεταφέρουν οι ενεργές κοίτες να φτάσουν ως τη θάλασσα συνεχίζοντας την τροφοδοσία των ακτών με υλικό.
Η πρόταση πρέπει να εξετασθεί σοβαρά, αν πραγματικά μιλάμε για αντιμετώπιση και όχι για απλή καταγραφή περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Όπως επίσης θα πρέπει μέρος των αδρανών υλικών που θα χρησιμοποιηθούν ως υπόβαση για το δρόμο να αναζητηθούν μέσω ανακύκλωσης υλικών εκσκαφών και κατεδαφίσεων.
Ένα δεν πρέπει να γίνει: να αποδεχτούμε μοιρολατρικά ότι για να φτιάξουμε έναν αυτοκινητόδρομο πρέπει να προκαλέσουμε διαβρώσεις και υποβάθμιση της ακτογραμμής μας.
Γ. Κανέλλης