Η συζήτηση γύρω από την αναμενόμενη αύξηση της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος, ένα φαινόμενο διεθνές, στρέφει και πάλι την προσοχή στο ενεργειακό ζήτημα, ειδικότερα στο άριστο ενεργειακό μείγμα για την επίτευξη τόσο του στόχου της καθαρής ενέργειας σε ποσοστά πάνω από 95%, όσο και της καταπολέμησης της ενεργειακής φτώχειας.
Είναι γνωστό ότι η στροφή της παρούσας κυβέρνησης σε μια ταχεία απολιγνιτοποίηση της ενεργειακής παραγωγής ικανοποίησε τις περιβαλλοντικές οργανώσεις και δικαίωσε τις ενστάσεις τους για επενδύσεις ασύμφορες από χέρι, όπως η Πτολεμαΐδα 5.
Επισήμαναν όμως με τη μεγαλύτερη δυνατή έμφαση ότι τα πλεονεκτήματα από το συνολικό εγχείρημα της απολιγνιτοποίησης ακυρώνονται σε σημαντικό βαθμό, αν το βάρος της μετάβασης πέσει στην εύκολη, πλην όμως ακριβή και εξαρτησιογόνο από το εξωτερικό λύση του φυσικού αερίου ως καυσίμου ηλεκτροπαραγωγής.
Δυστυχώς μια τέτοια εξέλιξη βλέπουμε να προκύπτει. Αποκορύφωμα η αναγγελία (Βήμα 5ης Σεπτεμβρίου) και νέας Μονάδας φυσικού Αερίου (εισαγόμενου) στην Κομοτηνή από ΤΕΡΝΑ και ΜΟΤΟΡ δυναμικότητας 877 MW! Έχουν προηγηθεί κι άλλες αδειοδοτήσεις τέτοιων Μονάδων, όπως του Μυτιληναίου στη Βοιωτία της τάξης των 600 MW.
Έτσι όμως δεν κάνουμε κάτι άλλο παρά να αντικαθιστούμε το φθηνό και πολύ ρυπογόνο λιγνίτη μας από ένα εισαγόμενο, επίσης ορυκτό και επομένως επιβαρυντικό για το κλίμα ορυκτό καύσιμο. Επιβαρυνόμενο επίσης με το κόστος αγοράς δικαιωμάτων βάσει της συνθήκης Κυότο.
Η πολιτική αυτή είναι σε σοβαρά λαθεμένη κατεύθυνση. Μόνο η ταχεία προώθηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, ιδίως αιολικών και φωτοβολταϊκών, με προσεκτική φυσικά χωροθέτηση, συμφέρει μακροχρονίως τόσο από πλευράς συμβάδισης με τους ευρωπαϊκούς κλιματικούς στόχους, όσο και οικονομικά (δεν επιβαρύνεται με δαπάνες Κυότο). Παράλληλα, η διευκόλυνση των νοικοκυριών και επιχειρήσεων να τοποθετήσουν φωτοβολταϊκά σε στέγες και άλλες διαθέσιμες επιφάνειες, ώστε να μειώσουν το κόστος και να συμβάλουν στη μετάβαση. Φαίνεται πως στον τομέα αυτόν υπάρχει μια θετική εξέλιξη με την διευκόλυνση των σχετικών αδειοδοτήσεων, που ανακοινώθηκε.
Η εύκολη λύση των υπερ-μονάδων φυσικού αερίου επίσης καθυστερεί την απόλυτα αναγκαία υλοποίηση μιας στρατηγικής αποθήκευσης, βασισμένης ιδίως στα υπάρχοντα υδροηλεκτρικά μας, μέσα από την τεχνολογία της αντλησιοταμίευσης, ώστε να περιοριστεί η μεταβλητότητα της παροχής των ΑΠΕ και να εξασφαλιστεί η σταθερότητα τροφοδοσίας σε ρεύμα.
Όπως, βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ την ανάγκη εξοικονόμησης και σταθεροποίησης των αναγκών, αναγκαίο πλαίσιο κάθε βιώσιμης πολιτικής.
Γιώργος Κανέλλης