Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι δυσάρεστες οσμές που προέρχονται είτε από  παραγωγικές δραστηριότητες, που δεν τηρούν τους περιβαλλοντικούς τους όρους, είτε από εσφαλμένη ή και ανύπαρκτη διαχείριση υγρών ή στερεών αποβλήτων αποτελούν παράγοντα υποβάθμισης για τις περιοχές που τις υφίστανται.

 

Όσο πλησιάζει η ελαιοκομική περίοδος, στο μυαλό όλων έρχονται οι δυσάρεστες εμπειρίες από προηγούμενα χρόνια, όταν προβλήματα στην λειτουργία των πυρηνελαιουργείων οδηγούσαν στην εξάπλωση μια βαριάς όξινης μυρωδιάς στο  μεγαλύτερο μέρος της Δυτικής Αχαΐας, αλλά και στην Πάτρα, ακόμη και στις βόρειες γειτονιές της.

 

Είναι, επομένως, ανάγκη όχι μόνο να υπάρχει ετοιμότητα εκ μέρους της Περιφέρειας για επιβολή κατασταλτικών μέτρων αλλά και να γίνουν προληπτικοί έλεγχοι. Αυτό είναι μια θέση, που περιβαλλοντικές οργανώσεις, όπως η ΟΙΚΙΠΑ, ο Σύλλογος Περιβάλλοντος Αλισσού, ο Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος Κ.Υ. Χαλανδρίτσας, αλλά και η περιφερειακή παράταξη Οικολογική Δυτική Ελλάδα είχαν υπογραμμίσει ήδη κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων στην ΒΙ.ΠΕ., έξω από τα πυρηνελαιουργεία, την περασμένη Άνοιξη. 

 

Η απαίτηση αυτή, αναλυτικότερα, περιλαμβάνει τον έλεγχο της ύπαρξης επαρκούς στεγασμένου χώρου για την προσωρινή αποθήκευση της πρώτης ύλης, χωρίς να βρέχεται,  και επαρκούς ποσότητας φίλτρων συγκράτησης οσμών. 

 

Στη συνέχεια, είναι απαραίτητοι τακτικοί έλεγχοι για την ορθή χρήση των φίλτρων και επιβολή κανόνων στους ελαιοτριβείς (διότι έχουν και αυτοί ευθύνη) σχετικά με την έγκαιρη παράδοση των φορτίων ελαιοπυρήνα. Εξίσου αναγκαίο είναι να γίνει σαφής η αποφασιστικότητα της περιφέρειας να προβεί σε επιβολή προστίμων και κλείσιμο των πυρηνελαιουργείων, αν παραβιάσουν ή παραμελήσουν την εφαρμογή των μέτρων.

 

Κανείς δεν αρνείται την πλήρη αξιοποίηση του πολύτιμου ελαιοκάρπου, αλλά ποτέ σε βάρος της υγείας και της ποιότητας ζωής των πολιτών.

 

Γ. Κανέλλης