Δελτίο τύπου

Πάτρα 5-7-2012

 

H τραγωδία της απώλειας κοινοχρήστων χώρων, ιδίως πλατειών, για την Πάτρα, τρίτο πολεοδομικό συγκρότημα της χώρας, δεν έχει τέλος. Οι επόμενες γενιές καλούνται να ζήσουν σε μια τσιμεντούπολη χωρίς ανάσες, με σοβαρά κάτω του αναγκαίου χώρους κοινωνικής συνάντησης και αναψυχής, διότι ο Δήμος Πατρέων δεν διαθέτει τα χρήματα για την καταβολή της αποζημίωσης για την απαλλοτρίωση!

Η απώλεια τριών πλατειών (στις περιοχές Αγ. Παντελεήμονος, Αγυιάς και Τέρψης) για ποσό που συνολικά δεν υπερβαίνει τα δύο εκατομμύρια ευρώ, χτυπάει για μια φορά ακόμη το καμπανάκι, υπενθυμίζει ότι κάτι δραστικότερο από οδυνηρές επιλογές τύπου σώζω δρόμους αντί πλατείες, πρέπει  να κάνουμε.

Η Οικολογική Κίνηση Πάτρας με άρθρα, ανακοινώσεις και ημερίδες προσπάθησε πάντα να δώσει προτεραιότητα στο θέμα. Κεντρικό συμπέρασμα και θέση μας ήταν πάντα: το δύσκολο αυτό πρόβλημα για να αντιμετωπιστεί χρειάζεται εξάντληση όλων των δυνατών μέσων, χρειάζεται βοήθεια από το κράτος τόσο νομοθετική όσο και οικονομική, χρειάζεται πανστρατιά των τοπικών φορέων και πολιτικών δυνάμεων. Η πρωτοβουλία φυσικά ανήκει στον Δήμο.

   Θεωρούμε επομένως αναγκαίο, πέραν της λήψης κάθε δυνατού μέτρου για να εξοικονομηθούν άμεσα με κάθε τρόπο κονδύλια, να υπενθυμίσουμε δημόσια τις πάγιες προτάσεις μας για το θέμα:

·                     Να εφαρμοσθεί ένα  πρόγραμμα ιεραρχημένων προτεραιοτήτων απαλλοτρίωσης κοινόχρηστων χώρων σε επίπεδο πόλης και συνοικιών, που να συνοδεύεται από ετήσιο πρόγραμμα γενναίας χρηματοδότησης για την απόκτηση των κοινοχρήστων χώρων του σχεδίου πόλεως. Ο Δήμος να το τηρεί αυστηρά και να γίνεται, ανά τετράμηνο, σχετική λογοδοσία στο Δημοτικό Συμβούλιο.

·                      Να διερευνηθούν οι περιπτώσεις (υπαρκτές) εδαφικών τμημάτων ΚΧ χώρων,    που θεωρητικά έχουν αφεθεί  σε κοινή χρήση, πλην όμως αυθαίρετα παραμένουν στην κατοχή των αρχικών ιδιοκτητών τους.

• Να διεκδικηθεί αποτελεσματικά από την Κυβέρνηση  (κάτι που απαιτεί πανστρατιά των πολιτικών δυνάμεων και προσώπων του νομού)  να θεσμοθετήσει  κεντρικό πόρο για την υλοποίηση των σχεδίων πόλης και να προσανατολίσει άμεσα στο πρόβλημα χρήματα από πρόστιμα και κονδύλια από το «Πράσινο ταμείο», που θεωρητικά υπάρχει για το σκοπό αυτό.
• Ο Δήμος να μη  συνηγορεί στην αποδέσμευση χώρων σχολείων, χωρίς να έχει προηγηθεί η εκπόνηση ειδικής μελέτης διαπίστωσης των σημερινών και μελλοντικών αναγκών σε σχολικά κτήρια. 
• Η δημοτική αρχή θα πρέπει με πολιτικό θάρρος, να εξετάσει τον επανασχεδιασμό τμημάτων των προβληματικών περιοχών ενεργοποιώντας πιο τολμηρά πολεοδομικά εργαλεία, όπως είναι η εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 15 και 16 του νόμου 2508/1997 (ανάπλαση με αναθεώρηση σχεδίου σε περιοχές με πρόβλημα πυκνής δόμησης και έλλειψης Κ/Χ), καθιστώντας συμμέτοχους και τους ίδιους τους πολίτες που ζουν σ’ αυτές. Επίσης και όποιου άλλου νομικού εργαλείου συμβουλές ειδικών νομικών και πολεοδόμων υποδείξουν.

·         Να μελετηθεί σοβαρά η αξιοποίηση όσο είναι δυνατόν του θεσμού της μεταφοράς του συντελεστή δόμησης.

·         Να επιδιωχθεί και πάλι, σθεναρά,  από τον Δήμο και τους βουλευτές του Νομού η δωρεάν παραχώρηση του Πεδίου Βολής Αρόης, ή του χώρου των πρώην «Φούρνων» της αεροπορίας (κοντά στον Χάραδρο) προκειμένου να πολεοδομηθούν ήπια και μελετημένα (με διαφύλαξη και ενός μεγάλου  μέρους τους ως χώρων πρασίνου)ώστε να χρησιμοποιηθούν ως «τράπεζα γης» για ανταλλαγή με κοινόχρηστους χώρους που πάνε προς αποχαρακτηρισμό.

·         Να αξιοποιηθούν (πώληση) ιδιόκτητα μη αναγκαία ακίνητα του Δήμου.

• Να διατεθούν τα έσοδα από την ελεγχόμενη στάθμευση αποκλειστικά και  μόνο στην αγορά κοινοχρήστων χώρων.

Ένα δεν μπορεί να συνεχιστεί, όσο πράγματι δύσκολο και ακανθώδες κι αν είναι το πρόβλημα: να συνεχίσουμε να παρακολουθούμε μοιρολατρικά, την έκδοση κάθε τόσο και ενός ακόμη αγγελτηρίου θανάτου των προβλεπόμενων στο σχέδιο πλατειών μας.

Είναι αδιανόητο να παραδώσουμε στις επόμενες γενιές αντί πόλης με επαρκείς κοινόχρηστους χώρους, μια τσιμεντούπολη που δεν θα ανασαίνει από πουθενά.