Εκδώσαμε δελτίο τύπου, σχετικά με τις χωρίς νόμιμο σχεδιασμό ενέργειες του Δήμου Πατρέων στο πλατανοδάσος του Προαστίου. Για το ίδιο θέμα κατατέθηκε ερώτηση του Δημοτικού Συμβούλου κ. Ντρίνια στο Δημοτικό Συμβούλιο.

Παρότι η ανακοίνωσή μας είναι σαφής, είναι χρήσιμο να προσθέσουμε κάποια πράγματα:

Πρώτον, η επιμονή μας στο σχεδιασμό δεν είναι διότι «θέλουμε να μείνει ο χώρος όπως ήταν», αλλά γιατί ένας σχεδιασμός, που εξάλλου δεν είναι απλώς σωστή και αυτονόητη ιδέα, είναι απαίτηση του νομικού πλαισίου που ισχύει.

Δεύτερον, οποιοσδήποτε σχεδιασμός με στοιχειώδη επιστημονική τεκμηρίωση, δεν θα πρότεινε αυτής της έκτασης και με χρήση βαριών μηχανημάτων αποψίλωση, αλλά το πολύ το 1/3 αυτής. Και τούτο γιατί, 3-4 στρέμματα είναι αρκετά, για να στηθεί μια περιφραγμένη παιδική χαρά, ένας αριθμός από παγκάκια, κάποια σταθερά όργανα για υπαίθρια γυμναστικά και ένας περιπατητικός διάδρομος, πέραν αυτών που υπάρχουν.

Προς όσους λένε «μα, καλά, μήπως υπερβάλλετε, καλάμια κόπηκαν!» πρέπει να πούμε ότι αυτό που είναι πιο ευαίσθητο και ευάλωτο σε έναν μικρό, αλλά φυσικό παραποτάμιο και παραθαλάσσιο βιότοπο, δεν είναι τόσο η χλωρίδα, αλλά η πανίδα, αμφίβια και ερπετά, όπως χελώνες της στεριάς και νεροχελώνες, που ζουν στον υπόροφο των δέντρων και τα πιο υγρά του σημεία, ιδίως. Επίσης ο υπόροφος των πλατανιών δεν ήταν απλώς καλάμια, αλλά και είδη θάμνων, όπως μυρτιές και λυγαριές.

Ακόμη, ενέργειες, όπως το άνοιγμα της περίφραξης σε δύο κοντινά σημεία, περίπου 3 μέτρα το καθένα προς την μεγάλης κυκλοφορίας οδό Αχιλλέως, πυροδοτούν τη δυσπιστία. Θα φτιαχτεί και πάλι η περίφραξη ή θα παραμείνει έτσι, προς μεγάλη τέρψη όσων θέλουν να «μαρσάρουν» μέσα στον ευαίσθητο αυτό χώρο;

Καλούμε και πάλι τον Δήμο να παρουσιάσει συνολικό σχεδιασμό (έκταση επέμβασης, υποδομές αναψυχής – ποιες και τι είδους, σαφής απαγόρευση διέλευσης τροχοφόρων, ρύθμιση του φωτισμού). Καλούμε την Διεύθυνση Περιβάλλοντος να μην αρκεστεί στην διαπίστωση της παράνομης διαδικασίας, αλλά να πιέσει αποτελεσματικά για σχεδιασμό με σεβασμό των προστατευτέων χαρακτηριστικών του χώρου.

Είναι επιθυμητό ο χώρος αυτός, που ευτυχώς για την Πάτρα γλύτωσε την οικοπεδοποίηση, να γίνει επισκέψιμος από τους πολίτες, αλλά χωρίς να χάσει το χαρακτήρα του φυσικού άλσους. Ο συνδυασμός των δύο είναι δυνατός, αλλά προϋποθέτει σχεδιασμό, διαβούλευση επ’ αυτού και προσεκτικές, χωρίς υπερβολές κινήσεις.