Αναμφισβήτητα οι ερωδιοί, γνωστοί και ως τσικνιάδες, δεν περνούν απαρατήρητοι στην ελληνική φύση. Τα χαριτωμένα και ομορφότερα πουλιά των υγροτόπων διακρίνονται για τον μακρύ λαιμό και πόδια και τα λοφία που μαγνητίζουν τους παρατηρητές. Ένα πουλί από την οικογένεια των ερωδιών, που τα τελευταία χρόνια η παρουσία του είναι ευχάριστα μόνιμη στο Εθνικό Πάρκο Κοτυχίου-Στροφυλιάς, είναι ο γελαδάρης. 

Ο γελαδάρης (Bubulcus ibis), μεσαίου μεγέθους ερωδιός με μήκος 50-53cm, αναπαράγεται κατά αποικίες σε δέντρα, θάμνους και πλησίον υγροτόπων. Στο εθνικό πάρκο θα τον συναντήσουμε πολλές φορές να τρέφεται ανάμεσα από αγελάδες και πρόβατα. Στα σημεία εκείνα βρίσκει εύκολα διάφορους ασπόνδυλους οργανισμούς, ενώ επίσης τρέφεται με έντομα, σκουλήκια, ψάρια και άλλους υδρόβιους οργανισμούς.

Γεννά 4-5 αυγά και επωάζει περίπου για 22-26 ημέρες. Οι νεοσσοί είναι πολύ θορυβώδεις και επιθετικοί. Μόλις 20 ημερών οι νεοσσοί μετακινούνται στα γειτονικά κλαδιά και στις 40 ημέρες εγκαταλείπουν οριστικά τη φωλιά τους.

Ο γελαδάρης διακρίνεται για το λευκό του χρώμα, το χοντρό γκριζοκίτρινο ράμφος και τα πόδια του, ενώ στο στήθος και στην πλάτη αναπτύσσονται μακριές ξανθοκάστανες φούντες.

 

Κείμενο-φωτογραφίες: Διονύσης Μαμάσης Περιβαλλοντολόγος,

M.Sc. Αειφορικής Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών,

Ορνιθολογική έρευνα πεδίου  info@mamasis.gr