Επιμέλεια: Διονύσης Μαμάσης M.Sc.
Περιβαλλοντολόγος-Χαρτογράφος info@mamasis.gr
Μια νέα στήλη ξεκινάμε στην ¨εν αιθρία¨ από το φύλλο Νοεμβρίου. Σκοπός είναι να αναδείξουμε το φτερωτό κόσμο των πουλιών και την απίστευτη ομορφιά τους. Την γοητεία τους με τα σπάνια υδρόβια, παρυδάτια και καλοβατικά είδη που κυριαχούν στη λιμνοθάλασσα Καλογριάς, στο έλος Λάμιας και στο δασικό οικοσύστημα της Στροφυλιάς. Παράλληλα τα αρπακτικά πουλιά με το μυτερό γαμψό ράμφος τους, τους ερωδιούς με τα ψηλά πόδια και το μακρύ λαιμό καθώς και πολλά άλλα ιδιαίτερα είδη που αποτελούν το φυσικό βιοτικό περιβάλλον της προστατευόμενης περιοχής. Ένας ορνιθότοπος που αποτελεί πηγή ζωής και από τους σημαντικότερους οικολογικούς πλούτους της Δτικής Αχαΐας.
Λευκοτσικνιάς
Τον λευκοτσικνία (Egretta garzetta) τον συναντάμε σε όλους τους τύπους των υγροτόπων της Δυτικής Ελλάδας. Το ότι είναι σχετικά κοινοί στην χώρα μας δεν θα πρέπει να μας ξεγελάει. Υπάρχουν μόνο στην Νότια Ευρώπη και όπως όλοι οι ερωδιοί είναι και αυτοί σπάνια πουλιά.
Τον κατάλευκο ερωδιό θα τον δούμε να στέκεται πολλές φορές ακίνητος αναζητώντας τροφή. Το μενού του είναι πολύ πλούσιο. Τρέφεται συχνά κατά ομάδες με 60 διαφορετικά είδη οργανισμών όπως σκουλήκια, σαλιγκάρια, κάμπιες, ψάρια, έντομα κτλ.
Διακρίνεται για τα μαύρα μακριά πόδια του με τα κίτρινα δάκτυλα, το μακρύ λαιμό και το σκούρο μαύρο και ευθύ ράμφος του.
Φτιάχνει την αποικία του με κλαδιά και πάνω σε δέντρα (αρμυρίκια, λεύκες, ιτιές, πλατάνια) σε παρόχθια και παραλίμνια δάση και λιγότερο στο έδαφος και σε θάμνους. Φωλιάζει μαζί με άλλα είδη ερωδιών καθώς και με κορμοράνους, χουλιαρόμυτες και χαλκόκοτες.
Το Σεμπτέβρη μεταναστεύει για την Αφρική ενώ μικροί αριθμοί του είδους περνούν τον χειμώνα τους στο Κοτύχι, Στροφυλιά κτλ.
Καλαμοκανάς
Το παρυδάτιο πουλί ο καλαμοκανάς (Himantopus himantopus) συχνάζει τους καλοκαιρινούς μήνες στη χώρα μας (Μάρτιος-Σεπτέβριος) και σε υγροτοπικές πλημμυρισμένες εκτάσεις, σε αλμυρόβαλτους, ορυζώνες, αλυκές, έλη.
Είναι μια μικρογραφία του πελαργού με εντυπωσιακά μακριά και λεπτά πόδια που διαθέτει. Του επιτρέπουν να περπατάει σε βαθιά σχετικά νερά αναζητώντας έντομα και άλλα υδρόβια ασπόνδυλα όπως οστρακοειδή και μαλάκια. Συχνά σχηματίζουν ομάδες και κυνηγούν μαζί, ενώ δεν λείπουν και οι μικροσυμπλοκές μεταξύ τους
Διακρίνεται για το μαύρο ράμφος του μοιάζει με βελόνα, τη καφετιά χροιά στη πλάτη και τη λευκή του σφήνα.
Φωλιάζει σε χαλαρές αποικίες φτιαγμένες από λάσπη και φύλλα αρκεί να μην τον ενοχλούν οι άνθρωποι. Γεννούν μια φορά το χρόνο τρία με τέσσερα αυγά και είναι πολύ θορυβώδης κατά την αναπαραγωγική του περίοδο.
Στο επόμενο φύλλο του Δεκεμβρίου αναφορά θα γίνει στον πολύ μικρό ερωδιό, τον μικροτσικνία (Ixobrychys minutus) και στο ωδικό πουλί των καλαμιώνων, την τσιχλοποταμίδα (Acrocephalus arundinaceus).