Ταξιδεύοντας για πρώτη φορά με την ΟΙ. ΚΙ. ΠΑ.
Πώς είναι δυνατό να αποτυπώσεις σε ένα χαρτί με περιορισμένο αριθμό λέξεων τις ατέλειωτες εικόνες, εμπειρίες, συναισθήματα, που μας πλημμύριζαν κατά τη διάρκεια του 10ήμερου ταξιδιού στην Κ. Ιταλία -Σικελία;
Πολύ δύσκολο. Κάτι θα κόψεις, κάτι θ’ αφήσεις, αλλά όλα είναι στη σκέψη μου, στην καρδιά μου. Ένα τέλεια οργανωμένο ταξίδι με περιηγήσεις σε πολύ σημαντικά αρχαιολογικά μνημεία, περπατήματα στους δρόμους και τις πλατείες του Ρέτζιο, του Παλέρμο, της Κατάνια. Εμπειρίες από τοπικές γεύσεις και μυρωδιές, εικόνες που εναλλάσσονταν γρήγορα και απαιτητικά. Εικόνες πλούσιες σε χρώμα και σε ένταση. Γνωριμίες και κουβέντες με ντόπιους, ανθρώπους που πιθανόν δεν θα δεις ξανά στη ζωή σου. Πληροφορίες και γνώσεις για τον τρόπο ζωής, τις συνήθειες χρόνων παλιών και τωρινών.
Τα συναισθήματα ποικίλα. Πλημύριζαν το είναι μου κάθε στιγμή του ταξιδιού!
Και η περιήγηση ξεκινά.
1η ΜΕΡΑ: Πάτρα-Μπάρι
Ταξίδι με πλοίο. «Άδειασα» στο Ιόνιο τα άγχη της δουλειάς και της καθημερινότητας και ήμουν πανέτοιμη για ένα ταξίδι πολλά υποσχόμενο με πολλά και καινούρια, αλλά όλα πρωτόγνωρα και εντυπωσιακά.
Προορισμός το Μπάρι.
2η ΜΕΡΑ: Μπάρι-Αλμπερομπέλο-Ρέτζιο
Θέση Γαλαρία. Σαν πενταήμερη σχολική εκδρομή! Πρώτη στάση στο γραφικό Αλμπερομπέλο, στην επαρχία του Μπάρι, στην Απουλία. Ένα παραμυθένιο σκηνικό, που τραβά τα βλέμματα με τα ιδιόμορφα κτίσματα, πέτρινα, χαμηλά, με κωνικές στέγες φτιαγμένες από πέτρες τοποθετημένες κυκλικά, έτσι ώστε το κάθε επίπεδο να στηρίζει το ανώτερό του, καταλήγοντας στην κορυφή του κώνου. Ο ήλιος καυτός, μεσημεριάτικος και η επιθυμία για έναν δροσερό καφέ έντονη.
Απροσδόκητη καθυστέρηση και εκνευρισμός. Είδαμε και θαυμάσαμε από κοντά τους Ιταλούς carabinieri, όταν μας σταμάτησαν για έλεγχο λίγα χλμ έξω από το Ρέτζιο.
3η ΜΕΡΑ: ΡΕΤΖΙΟ-ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΑ ΧΩΡΙΑ: ΜΠΟΒΑ ΚΑΙ ΜΠΟΒΑ ΜΑΡΙΝΑ-ΡΕΤΖΙΟ
Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά χωριά της Ελληνόφωνης Καλαβρίας είναι η Μπόβα με 500 περίπου κατοίκους, τον καθεδρικό ναό, τα στενά σοκάκια, την ωραία πλατεία με τις ορτανσίες και το παλιό τρένο. Αυτό που ξεχωρίζει όμως είναι η θέα στο Ιόνιο και στη γύρω περιοχή από το πιο ψηλό σημείο του κάστρου στα 800 μέτρα. Η θέα ήταν θαυμαστή, το μάτι έφευγε σε όλα τα σημεία του ορίζοντα. Τίποτα δεν στεκόταν εμπόδιο. Ουρανός, γη, θάλασσα ένα.
Έπειτα κατεβήκαμε στην Μπόβα Μαρίνα, μια παραλιακή κωμόπολη, όπου βρήκαν καταφύγιο οι κάτοικοι της ορεινής Μπόβα, οι οποίοι διατηρούν με δυσκολίες την πολιτιστική και γλωσσική τους κληρονομιά. Εκεί μάλιστα, βρίσκεται το Κέντρο Ελληνόφωνων Σπουδών, όπου διδάσκονται τα γκρεκάνικα.
Στην ταβέρνα του Σαλβατόρε Ντιένι παρακολουθήσαμε μια εξαιρετική μουσικοχορευτική παράσταση από τοπικό συγκρότημα με συνοδεία χειροποίητων μουσικών οργάνων (ταμπορέλλο, πίπιζα, ακορντεόν). Ήταν τεράστια η χαρά μου, όταν μέλη του συγκροτήματος άρχισαν να μας καλούν να χορέψουμε μαζί τους ταραντέλα. Η βραδιά ολοκληρώθηκε με πλούσιο φαγοπότι και τραγούδι. Απλές στιγμές, όμορφες, από αυτές που ενώνουν αγνώστους και δείχνουν το μεγαλείο της ψυχής και τη διάθεση για ζωή.
4η ΜΕΡΑ: ΡΕΤΖΙΟ-ΤΣΕΦΑΛΟΥ-ΠΑΛΕΡΜΟ
Το Τσέφαλου είναι ένα πανέμορφο χωριό στις βόρειες ακτές της Σικελίας. Βρίσκεται στριμωγμένο ανάμεσα στα βουνά και την ακτή. Εκεί κάπου, ανάμεσα στην περιήγησή μας στα σοκάκια, στο νορμανδικό καθεδρικό ναό, στη μεσαιωνική κρήνη και την πόρτα μαρίνα καθίσαμε σε ένα όμορφο καφέ με θέα τη θάλασσα. Πιάσαμε κουβέντα με τον ιδιοκτήτη για την τρομοκρατική επίθεση στη Γαλλία. Καθώς τον ρωτούσαμε για τη Μαφία, μας λέει χαρακτηριστικά: «ένας αρχιμαφιόζος, που βρίσκεται στη φυλακή, πρότεινε να τον βγάλουν και θα «καθαρίσει» έναν προς έναν όλους αυτούς τους τρομοκράτες». Και κατέληξε: «εμείς εδώ είμαστε ασφαλείς. Δεν μας πειράζει κανένας, μας προστατεύει η μαφία…»!
5η ΜΕΡΑ: ΠΑΛΕΡΜΟ-ΛΟΦΟΣ ΜΟΝΡΕΑΛΕ- ΠΑΛΕΡΜΟ
Ιδιαίτερα σημαντική για όλους μας ήταν η ξενάγηση στα αξιοθέατα του Παλέρμο, από τον Ματέο Μιάνο, ιταλό καθηγητή ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Κατάνια και λάτρη της Ελλάδας και του πολιτισμού της. Στο λόφο Μονρεάλε επισκεφθήκαμε τον καθεδρικό ναό της Σάντα Μαρία Nuova, όπου φημίζεται για τον συνδυασμό βυζαντινής, αραβικής και νορμανδικής τέχνης. Ο καθεδρικός ναός είναι ένα από τα μεγαλύτερα σωζόμενα παραδείγματα νορμανδικής αρχιτεκτονικής στον κόσμο. Ένα μείγμα διαφορετικών πολιτισμών και μια μοναδική εμπειρία τόσο μέσα στο ναό, όπου έβλεπες την συνύπαρξη και τον σεβασμό στην διαφορετικότητα των πολιτισμών, όσο και έξω στην πλατεία, όπου η απρόσμενη καλοκαιρινή νεροποντή μάς δρόσισε και ξεκούρασε κορμί και μυαλό.
6η ΜΕΡΑ: ΠΑΛΕΡΜΟ-ΑΚΡΑΓΑΝΤΑΣ-ΚΑΤΑΝΙΑ
Ακράγαντας, η κοιλάδα των ναών. Περιλαμβάνει μια μεγάλη ιερή περιοχή στη νότια πλευρά της αρχαίας πόλης, με επτά μνημειώδεις ναούς δωρικού ρυθμού κατασκευασμένους τον 6ο και 5ο αιώνα π.Χ. Σήμερα, ανασκαμμένοι και μερικώς αποκατεστημένοι, αποτελούν έναν από τους καλύτερους και πλέον καλά διατηρημένους ελληνικούς αρχαιολογικούς χώρους εκτός ελλαδικού χώρου. Οι εν λόγω ναοί έχουν χαρακτηρισθεί ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ. Θαυμαστό τοπίο σε φυσικό περιβάλλον, όπου κυριαρχούν οι ελιές, με ανοιχτή θέα στη θάλασσα της Μεσογείου. Προκαλεί δέος η ομορφιά του τοπίου, οι τεράστιοι μεγαλοπρεπείς ναοί, το χαμένο μεγαλείο άλλων εποχών. Παρατηρώντας τα υπέροχα ερείπια, ο Γκι ντε Μοπασάν έγραψε, «έχει κανείς την εντύπωση ότι βρίσκεται ενώπιον ολόκληρου του Ολύμπου, θεών τόσο γοητευτικών, κοσμικών και φλογερών, όπως εμείς, που ενσάρκωσαν τα αισθήματα της καρδιάς μας, τα όνειρα της διανοίας μας, τα ένστικτα των αισθήσεών μας».
7η ΜΕΡΑ: ΚΑΤΑΝΙΑ-ΣΥΡΑΚΟΥΣΕΣ-ΝΟΤΟ-ΚΑΤΑΝΙΑ
Εξαιρετικό το αρχαίο θέατρο των Συρακούσων! Ένα τεράστιο οικοδόμημα, που φιλοξενούσε παραστάσεις και των αρχαίων μας τραγωδών. Δεν είναι μόνο που βλέπεις τις μεγαλοπρεπείς κατασκευές αλλοτινών εποχών, δεν είναι τα πενιχρά μέσα κατασκευής, αλλά και το πνεύμα, η δημιουργικότητα, η πίστη και ανάγκη να αφήσουν τα σημάδια τους στις επόμενες γενιές.
Οι Σικελοί κάθε δεύτερο καλοκαίρι μετατρέπουν τα πέτρινα καθίσματα σε ξύλινα και λαμβάνει χώρα φεστιβάλ αρχαίου δράματος. Είναι λες και το θέατρο κοιμάται και κάθε καλοκαίρι ξυπνάει αναμνήσεις, ήχους, φωνές από το παρελθόν.
Βόλτα στην ονειρική Ορτυγία, το μικρό νησάκι που συνδέεται με τις Συρακούσες. Εκεί ιδρύθηκε για πρώτη φορά η πόλη από Έλληνες αποίκους. Είδαμε την πηγή της Αρέθουσας και απολαύσαμε την τεχνική επεξεργασίας του παπύρου ως γραφικής ύλης.
8η ΜΕΡΑ: ΚΑΤΑΝΙΑ-ΑΙΤΝΑ-ΤΑΟΡΜΙΝΑ-ΜΕΣΙΝΑ
Πρωινό τσιγάρο έξω από το ξενοδοχείο στην Κατάνια περιμένοντας την αναχώρηση για την ανάβαση στο πιο ψηλό σημείο του ηφαιστείου στα 2930 μ. Γέλια, φωνές, κουβέντες. Ένας συνταξιδιώτης κοιτάζει το βουνό και λέει: «Και η Αίτνα βγήκε να φουμάρει το πρωινό της τσιγάρο».
Η ατμόσφαιρα αποπνικτική. Το θειάφι έκανε την αναπνοή μας να βαραίνει και να αλαφιάζεται. Η επιθυμία όμως να περπατήσεις γύρω από τον κρατήρα έντονη. Ένα πολύ άσχημο αναπνευστικό πρόβλημα με εμπόδισε ν ακολουθήσω. Όμως έβλεπα τα παιδιά μου, την υπόλοιπη παρέα να περπατούν πάνω στο καρβουνιασμένο μαύρο χώμα, να μάχονται τον αέρα, που κάποτε δυνάμωνε και κάποτε μαλάκωνε, να βαραίνει το περπάτημά τους και γελούσαν.
9η ΜΕΡΑ: ΜΕΣΣΙΝΑ-ΜΠΑΡΙ
Θες ότι το ταξίδι τελείωνε, θες η κούραση όλων αυτών των ημερών, η τελευταία βράδια στη Μεσίνα ήταν μελαγχολική. Αν και κάναμε μια βόλτα στα αξιοθέατα, απολαύσαμε κοκτέιλ κοντά στη θάλασσα, η πόλη αυτή σου άφηνε μια γεύση πικρίας. ‘Ήταν έρημη, με λιγοστούς ανθρώπους να κυκλοφορούν και περισσότερα αυτοκίνητα. Πού είχε πάει όλη εκείνη η ζωντάνια, ο κόσμος των προηγούμενων ημερών;
Κράτησα λοιπόν τις έντονες αναμνήσεις από τα μέρη που γνώρισα και ετοιμάστηκα για το ταξίδι του γυρισμού.
10η ΜΕΡΑ: ΜΠΑΡΙ-ΠΑΤΡΑ
Γλέντι στο κατάστρωμα του πλοίου. Γενέθλια της κυρίας Πηνελόπης. Παρέα με το μπαγλαμαδάκι, τραγούδι, ποτό και χορός και ένα φεγγάρι ολόγιομο. Οι άλλοι επιβάτες συνεχώς μας έκαναν χώρο, καθώς ώρα με την ώρα μαζευόμασταν όλο και πιο πολλοί. Συνταξιδιώτες και από τα δύο λεωφορεία, κοινή για όλους η ώρα του γλεντιού και της χαράς.
Ένας ωραίος επίλογος για ωραίους ανθρώπους που γνωρίζουν καλά να ταξιδεύουν και να γνωρίζουν νέους τόπους, να ρουφάνε τη γλύκα από τις μικρές καθημερινές στιγμές και να ετοιμάζονται για τα επόμενα ταξίδια τους. Ανθρώπους ξεχωριστούς!
Χάρηκα για τις μοναδικές στιγμές που ζήσαμε με γέλιο, ένταση, περιέργεια. Ένιωσα ικανοποίηση, γιατί καταφέραμε να πραγματοποιήσουμε τα παιδιά μου κι εγώ ένα όνειρο ζωής. Απόλαυσα τη συντροφιά των συνταξιδιωτών μου στη μαγευτική μας περιήγηση!
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους ανθρώπους της Οικολογικής Κίνησης Πάτρας για τη διοργάνωση, την υπομονή, τη φιλική διάθεση και την αγάπη σ’ αυτό που κάνουν.
Αυτό το ταξίδι, το πρώτο μου με την Οικολογική Κίνηση Πάτρας, θα μείνει χαραγμένο βαθιά στην ψυχή μου.
Καλή Αντάμωση!!!
Χαρά Κουνάβη