Ανάγκη οικολογικής διαχείρισης στα καμένα
Η εκδήλωση πυρκαγιάς για δεύτερη φορά σε διάστημα λίγων εβδομάδων στην περιοχή των Μαύρων Βουνών, προς την πλευρά της παραλίας Γιαννισκαρίου, προκαλεί ανησυχίες για πιθανή ύπαρξη κακόβουλων κινήσεων σε βάρος της ιδιαίτερα σημαντικής τόσο ως οικοσυστήματος όσο και ως τόπου αναψυχής, προστατευόμενης αυτής περιοχής.
Οι επίδοξοι επενδυτές, αναπτυξιολόγοι και αναπτυξιολάγνοι που κατά καιρούς εμφανίζονται με προτάσεις «αξιοποίησης» ας έχουν υπόψη τους ότι τα Μαύρα Βουνά ανήκουν στην Α΄ζώνη προστασίας στην οποία επιτρέπονται πολύ συγκεκριμένες δραστηριότητες.
Κάθε πρωτοβουλία (δημόσια ή ιδιωτική) και κάθε μελλοντικός σχεδιασμός για τη συγκεκριμένη περιοχή θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη της τους συγκεκριμένους περιορισμούς και να μην τρέφει φρούδες ελπίδες για μεγάλες επενδύσεις.
Με δεδομένα ότι αφενός οι καιρικές συνθήκες συνεχίζουν να τις ευνοούν, αφετέρου το ότι είχαμε ασυνήθιστα πολλές εκρήξεις πυρκαγιών στο νομό μας (όπως και την γειτονική Αιτωλοακαρνανία) τις τελευταίες ημέρες, η Οικολογική Κίνηση Πάτρας υπογραμμίζει τα ακόλουθα:
• Η πλέον επείγουσα ανάγκη είναι πολίτες και αρμόδιες αρχές να εντείνουμε την προσοχή μας για τον έγκαιρο εντοπισμό και αντιμετώπιση εστιών πυρκαγιών.
• Πολύ σημαντική είναι ακόμη η εκ μέρους της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας εντατική έρευνα των αιτίων, ιδίως στις περιπτώσεις ενδείξεων εμπρησμού
• Η διαχείριση των καμένων εκτάσεων οφείλει να γίνει με έμφαση στην μη επέμβαση με μηχανικά μέσα, την αποτροπή καταπατήσεων, την ουσιαστική εφαρμογή της απαγόρευσης βόσκησης στα καμένα και την απόδοση προτεραιότητας στην φυσική αναγέννηση των περιοχών αυτών. Ιδιαίτερα για την προστατευόμενη περιοχή των Μαύρων βουνών η γνώμη του Φορέα Διαχείρισης Στροφυλιάς Κοτυχίου οφείλει να είναι καθοριστική.
Για το θέμα της πυρκαγιάς στα «Μαύρα βουνά» ο Φορέας Διαχείρισης εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση, τονίζοντας την τεράστια οικολογική αξία της περιοχής.
Με άλλα γράμματα
Λίγες ημέρες μετά τη μεγάλη πυρκαγιά που άφησε πίσω της δυσάρεστη γεύση και έντονη ανησυχία για την εξέλιξη του φυσικού μας περιβάλλοντος, ο Φορέας Διαχείρισης Υγροτόπων Κοτυχίου – Στροφυλιάς θέλει να υπερτονίσει τη μεγάλη οικολογική καταστροφή που προκλήθηκε από τις φλόγες στους μοναδικούς λόφους του Εθνικού Πάρκου Υγροτόπων Κοτυχίου – Στροφυλιάς, τα Μαύρα Βουνά.
Οι αξίες των Μαύρων Βουνών είναι αδιαμφισβήτητες και η συμβολή τους στην ισορροπία του ευρύτερου οικοσυστήματος του Εθνικού Πάρκου είναι μοναδική. Ή μήπως ήταν; Από πού να ξεκινήσει κανείς και πού να τελειώσει; Από τη ρύθμιση της υδρολογικής ισορροπίας των λιμνοθαλασσών Άραξος και Πρόκοπος, εξαιτίας των καρστικών νερών που ρέουν σε αυτές; Από την παροχή θέσεων καταφυγίου, φωλιάσματος και τροφοληψίας που αποτελούν για πλήθος ερπετών, θηλαστικών και πουλιών; Από σπάνιες μορφές βλάστησης που συναντώνται μόνο εκεί;
Τα Μαύρα Βουνά είναι στην κυριολεξία μαύρα. Ο οικότοπος προτεραιότητας 2250: Λόχμες των παραλιών με Άρκευθους (Juniperus spp.), σύμφωνα με το Παράρτημα Ι της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ «για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας» μοιάζει να καταστράφηκε ολοσχερώς. Αραιά δάση ήμερης βαλανιδιάς (Quercus aegilops), που κάποτε κάλυπταν πολύ μεγαλύτερη έκταση, κάηκαν. Μοναδική ελπίδα το στενότοπο ενδημικό φυτό κενταύρια του Nieder (Centaurea niederi), που απαντάται μόνο εδώ και στο Νομό Αιτωλοακαρνανίας. Οι φλόγες δεν κατάφεραν να φτάσουν στο βιότοπό του.
Οι πιέσεις που δέχονται τα Μαύρα Βουνά, ως αποτέλεσμα της ανθρώπινης δραστηριότητας, δεν είναι λίγες. Η υπερβόσκηση, η χωρίς σχεδιασμό τουριστική ανάπτυξη και η εκμετάλλευσή τους από λατομικές εταιρίες που δραστηριοποιούνταν στη Λατομική Ζώνη Αράξου μέχρι το τέλος του 2010, έχουν υποβαθμίσει το περιβάλλον, δείχνοντας την έλλειψη σεβασμού προς το μοναδικό αυτό σχηματισμό.
Ο Φορέας Διαχείρισης Υγροτόπων Κοτυχίου – Στροφυλιάς επισημαίνει την ανάγκη έγκρισης ενεργειών και λήψης άμεσων μέτρων, προκειμένου να εκτιμηθεί το μέγεθος της καταστροφής και να διευκολυνθεί η αποκατάσταση του οικοσυστήματος. Προτείνει την άμεση αποτύπωση της καμένης έκτασης, την κήρυξη της περιοχής ως αναδασωτέας και την απαγόρευση της βόσκησης. Η προστασία της φύσης και η διατήρηση των αξιών της, ώστε να εξακολουθεί να ωφελεί εμάς και τους απόγονούς μας είναι ευθύνη και υποχρέωση όλων.