Το Σύστημα Κοινόχρηστων Ποδηλάτων στην Πάτρα είναι γεγονός και η ανταπόκριση των πολιτών υπήρξε αξιοσημείωτη. Πρόκειται σαφέστατα για ένα σημαντικό βήμα της πόλης μας για την αποδέσμευση από τη χρήση του αυτοκινήτου και την αποσυμφόρηση της κυκλοφορίας στο κέντρο. 

ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Όπως αναφέρει η επίσημη ιστοσελίδα του προγράμματος, www.patra.easybike.gr,  «το Σύστημα Κοινόχρηστων Ποδηλάτων» [ΣΚΠ] είναι μια αυτοεξυπηρετούμενη υπηρεσία, που αφορά στη διάθεση ποδηλάτων δημόσιας χρήσης για βραχυχρόνια χρήση έναντι οικονομικού τιμήματος. Εξυπηρετεί ατομικές μετακινήσεις με κατάλληλο ποδήλατο για δημόσια χρήση από ένα σημείο (αφετηρία) προς ένα άλλο σημείο (προορισμό), χωρίς υποχρέωση επιστροφής του ποδηλάτου στην αφετηρία. (…) Η χρήση του ΣΚΠ Πάτρας θα παρέχεται ΔΩΡΕΑΝ προς όλους τους χρήστες.».

Αξίζει να αναφερθεί ότι στην ίδια ιστοσελίδα μπορεί να ενημερωθεί κανείς σε πραγματικό χρόνο για τη διαθεσιμότητα των ποδηλάτων και των διαθέσιμων θέσεων στάθμευσης σε κάθε σταθμό ενοικίασης ποδηλάτων.

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

Το σύστημα βρίσκεται ακόμα σε πιλοτικό στάδιο εφαρμογής και, όπως είναι φυσιολογικό, υπάρχουν κάποια προβλήματα, τα οποία καταγράψαμε και θα επιχειρήσουμε να παρουσιάσουμε προτείνοντας λύσεις για την επίλυσή τους.

Αφενός, δεν υπάρχει πρόβλεψη για τη διασφάλιση των σταθμών αλλά και των ποδηλάτων από βανδαλισμούς. Πιθανώς η τοποθέτηση καμερών ασφαλείας στους σταθμούς ενοικίασης να λύσει σε μεγάλο βαθμό το πρόβλημα.

Αφετέρου, θα πρέπει η αστυνομία να εντείνει τους ελέγχους της για την παράνομη στάθμευση αυτοκινήτων κοντά σε σταθμούς κοινόχρηστων ποδηλάτων, και να φροντίζει για την άμεση απομάκρυνση των οχημάτων αυτών, ώστε να μην παρακωλύεται η λειτουργία του συστήματος.

ΧΩΡΙΣ ΠΟΔΗΛΑΤΟΔΡΟΜΟΥΣ;

Η απουσία ποδηλατοδρόμων, η οποία αποτελεί κατά πολλούς το σημαντικότερο πρόβλημα στην εφαρμογή του συστήματος. Ο σεβασμός στους ποδηλάτες δυστυχώς δεν συμπεριλαμβάνεται στην ελληνική οδηγική κουλτούρα, πράγμα το οποίο, σε συνδυασμό με την απουσία ολοκληρωμένου δικτύου ποδηλατοδρόμων, απωθεί πολλούς συμπολίτες μας από τη χρήση του ποδηλάτου ως μέσου μετακίνησης. Διατυπώθηκε μάλιστα η άποψη ότι πρώτα θα έπρεπε να είχε φροντίσει ο Δήμος να φτιάξει ποδηλατόδρομους κι ύστερα σύστημα ενοικίασης ποδηλάτων. 

Στον αντίποδα υπάρχει η άποψη ότι δεν θα πρέπει να περιμένουμε να φτιαχτούν ποδηλατόδρομοι για να βάλουμε το ποδήλατο στη ζωή μας, αλλά να ποδηλατούμε όλο και περισσότεροι, ώστε το ποδήλατο να «επιβληθεί» κυκλοφοριακά μέσω του μεγάλου αριθμού των ποδηλατών, και να αποκτήσει τη δέουσα προσοχή από τους οδηγούς των υπολοίπων οχημάτων. Η αλήθεια είναι ότι αυτό ισχύει σε κάποιο βαθμό, όπως παρατηρήθηκε και με την αύξηση των ποδηλάτων στους δρόμους λόγω της οικονομικής κρίσης, όμως προφανώς και δεν μπορούμε και να καταλογίσουμε λάθος σε όσους φοβούνται να χρησιμοποιήσουν σε ένα τόσο «αφιλόξενο» για το ποδήλατο περιβάλλον, όπως αυτό του κέντρου της Πάτρας. 

Όπως και να ’χει, το νέο σύστημα σίγουρα θα προσελκύσει ανθρώπους, που δεν αγόραζαν ποδήλατο για το λόγο αυτό, να δοκιμάσουν σταδιακά να ποδηλατήσουν στην πόλη, έστω και σε μέρες και ώρες με χαμηλή κυκλοφορία, και να κρίνουν κατά πόσο μπορούν να βάλουν το ποδήλατο στην καθημερινότητά τους. 

 

Βασίλης Κανέλλης