Πολύ σοβαρή εξέλιξη, που έρχεται να αποδείξει την πάγια θέση των περιβαλλοντικών οργανώσεων της χώρας μας, ότι νομοθεσία για τη μοναδική και πολύτιμη ελληνική φύση έχουμε, βούληση για αποτελεσματικά μέτρα εφαρμογής όχι, είναι η πρόσφατα δημοσιευμένη δικαστική καταδίκη της Ελλάδας για ελλιπή προστασία της βιοποικιλότητας από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Πρόκειται για την Απόφαση ΔΕΕ C 849/19, που έκρινε καταγγελίες κατά της Ελλάδας για μη καθορισμό κατά τόπο συγκεκριμένων μέτρων και τους στόχων διατήρησης των οικοτόπων για τις περιοχές Natura. Πιο νομικά μιλώντας, για παραβίαση των άρθρων 4 και 6 της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ «Διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας».

 H προθεσμία έληγε στις 19 Ιουλίου 2012, ο χρόνος που παρήλθε δεν αξιοποιήθηκε και έτσι σήμερα «τρέχουμε», ευρισκόμενοι στην πολύ ανόητη θέση του να πληρώνουμε πρόστιμα στον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό, αντί να επενδύουμε αυτά τα ποσά σε μέτρα περιβαλλοντικής και οικοτουριστικής προστασίας και βελτίωσης των περιοχών μας Natura 2000.

Στο επιχείρημα της ελληνικής πλευράς ότι «εκπονούμε περιβαλλοντικές μελέτες για το σύνολο των περιοχών μας Natura και θα τις έχουμε το 2021», η Επιτροπή αντέταξε ότι σημειώνεται καθυστέρηση πολλών ετών (εννέα), που κρίνεται υπερβολική!

Επομένως κάποια «κερατιάτικα», όπως προείπαμε, θα τα πληρώσουμε. Όταν ολοκληρώσουμε και υποβάλλουμε πλήρεις μελέτες και εγκεκριμένα τα μέτρα προστασίας, που αυτές θα προτείνουν, θα έχουμε την ευκαιρία να σταματήσουμε την πληρωμή τους. Γεννάται βέβαια το ερώτημα πόσο καλές θα είναι μελέτες που γίνονται υπό πίεση χρόνου! Λογικό είναι να ανησυχούμε για την πληρότητα και ποιότητά τους.

Ας είμαστε έτοιμοι για την ταχεία ως και άμεση εκκίνηση διαδικασιών αναθεώρησης αυτών των μελετών, με άνεση χρόνου και χωρίς την πίεση των προστίμων μετά την ολοκλήρωση των μελετών που εκτελούνται αυτή τη στιγμή.

Γ. Κανέλλης