Κορινθιακός: Πηγή ζωής και πολιτισμού
Ο Κορινθιακός είναι μία ευαίσθητη κλειστή θάλασσα. Πηγή ζωής, δίαυλος επικοινωνίας, κέντρο ενός πολιτισμού που διέπρεψε πριν 2-3 χιλιάδες χρόνια, σήμερα είναι σε «κακή» κατάσταση. Η χωρίς σχέδιο οικοδόμηση, η άφρονη τοποθέτηση βαρειών βιομηχανιών στις ακτές τους, με την επακόλουθη μόλυνση και ρύπανση, η χρόνια υπέρ-αλίευση των νερών του και η ανίατη αδιαφορία των κατοίκων, τείνουν να τον μετατρέψουν σε «νεκρά θάλασσα».
Το πρόβλημα δεν είναι καινούργιο. Την τελευταία 20ετία, σχεδόν 2 γενεές οικολόγων, δημάρχων, πολιτών έχει σκληρά προσπαθήσει για την προώθηση έστω και κάποιων λύσεων για τη σωτηρία της πανίδας (δελφίνια, χελώνες, κοράλλια κλπ), για το επιτέλους σταμάτημα απόρριψη κόκκινης λάσπης από την Αλουμίνιον της Ελλάδος Α.Ε., την αποτροπή δημιουργίας μιας τεράστιας βιομηχανικής ζώνης στην Θίσβη και τέλος για την προστασία του Κόλπου από την υπέρ – αλίευση.
Όλα όμως σταματούν εμπρός σε δύο ή τρία άλυτα, από καιρό, προβλήματα, κυρίως εξαιτίας της αδιαφορίας της πολιτείας και των ισχυρών συμφερόντων, που έχουν το περιβάλλον σαν τελευταίο τους μέλημα. Π.χ. ο χαρακτηρισμός της κόκκινης λάσπης σαν «αδρανές» υλικό (ενώ βρίθει βαρέων μετάλλων) και η πλήρης ανυπαρξία σοβαρών μελετών οριζοντίως και καθέτως για την κατάσταση όλων των παραμέτρων του κόλπου εμποδίζουν κάθε πρόοδο.
Αισιόδοξα μηνύματα
Όμως το 2011 ίσως αποδειχθεί μία χρονιά-κλειδί για την αρχή κάποιων λύσεων στα χρόνια προβλήματα του κόλπου και της άρσης του αδιεξόδου που έχει δημιουργηθεί. Κατ΄ αρχάς όλο και περισσότερο ψιθυρίζεται ότι η Υ.Π.Ε.Κ.Α κ. Τίνα Μπιρμπίλη δρομολογεί την εκπόνηση μιας ειδικής μελέτης για τον Κορινθιακό. Στην ίδια γραμμή και η Επίτροπος θαλασσίων υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης κ. Μαρία Δαμανάκη προτίθεται ν’ αναλάβει την υποστήριξη μέσω της Κομισιόν, του αιτήματος για μελέτη, εφ΄ όσον υπάρξουν οικονομικές δυσκολίες σε εθνικό επίπεδο. Τελευταίο, η ίδια η κ. Δαμανάκη μπαίνει πλέον σαν ένας νέος μοχλός πίεσης προς την Κυβέρνηση εμμέσως, διότι έχει υποχρέωση να επιβάλλει τον μεσογειακό κανονισμό για την αλιεία. Όσο κι αν αυτό κοστίσει. Ένας επίτροπος πρέπει να επιβάλλει τις κοινοτικές οδηγίες πρώτα απ΄ όλα στην χώρα απ΄ όπου προέρχεται.
Η συνάντηση με τη Μαρία Δαμανάκη
Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο τη Δευτέρα 28 Μαρτίου 2011 έγινε μία συκοφάντηση, κατόπιν αιτήματος της Ομοσπονδίας οικολογικών Οργανώσεων προστασίας Κορινθιακού προς το γραφείο της Επιτρόπου, με θέμα την εξεύρεση τρόπων προστασίας του Κόλπου από την υπερ-αλίευση και την πλήρη εφαρμογή του 1967/2006 Ε.Ε.
Συμμετείχαν, εκτός της Συνομοσπονδίας οικολογικών οργανώσεων Κορινθιακού «Αλκυών», ο Σύνδεσμος Προστασίας και Ορθολογικής Ανάπτυξης Κορινθιακού ΣΠΟΑΚ «Αρίων», ο βουλευτής Αχαΐας Νίκος Τσούκαλης, ο βουλευτής Αττικής Αθανάσιος Λεβέντης, υπηρεσιακοί παράγοντες και η εκπρόσωπος της Greenpeace κ. Άντζελα Λάζου.
Δεν ήταν μία ακόμη τυπική συνάντηση αρμοδίων – φορέων. Αυτή τη φορά την διέκρινε το ζεστό, οικογενειακό κλίμα που δημιουργήθηκε από την ίδια την Επίτροπο. Δόθηκε η εντύπωση ότι πραγματικά ήθελε ν΄ ακούσει και κατόπιν να κάνει ότι δυνατόν για να βοηθήσει.
Χαρακτηρίστηκα, στην έξοδο όλοι είχαν τη βεβαιότητα ότι η τρίωρη συνάντηση θα φέρει θετικά αποτελέσματα. Κατά τη συζήτηση αποφασίσθηκαν ορισμένες ενέργειες και διαβήματα εκατέρωθεν, ταχύτητα (διότι η άθλια κατάσταση του κόλπου δεν επιτρέπει καθυστερήσεις) και τέλος πράξεις (διότι από λόγια έχουμε χορτάσει όλοι).
Πρώτος στόχος η εκπόνηση της ειδικής μελέτης. Χωρίς αυτήν δεν μπορούμε ν΄ αποφασίσουμε τίποτα με βεβαιότητα, όπως τόνισε η κ. Επίτροπος. Η σύμπνοια όλων (φορέων, οργανώσεων, ΟΤΑ, βουλευτών και Περιφερειαρχών θα παίξει σοβαρό ρόλο) στην ταχύτητα των αποφάσεων.
Φυσικά δεν έχουμε αυταπάτες για την κατάσταση του κόλπου, απλώς και τυπικά χρειαζόμαστε επιστημονική επιβεβαίωση και προτάσεις εξόδου από το αδιέξοδο. Στη συνέχεια εξετάσθηκε η πρόταση της δημιουργίας ενός πιλοτικού Δικτύου Θαλασσίων Καταφυγίων με ζώνες απόλυτης προστασίας, για την επιστημονική έρευνα και ήπια Τουριστική ανάπτυξη σ΄ ένα εγγύς μέλλον, όλα αυτά με βάση την εφαρμογή του Νέου Μεσογειακού Κανονισμού για την αλιεία και φυσικά το σεβασμό του.
Ήταν μια από τις σπάνιες φορές που βγήκαμε όλοι χαμογελαστοί από μία συνάντηση για το περιβάλλον. Γιώργος Παλαμάρης.