Ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Ν. Αχαΐας για το θέμα της κατεδάφισης ή όχι των Κ.Υ.Ε. επί της οδού Ηρ. Πολυτεχνείου εντός της μαρίνας έχει τις εξής θέσεις:
-
Η κείμενη πολεοδομική νομοθεσία και οι αποφάσεις του ΣτΕ πρέπει να τηρούνται χωρίς περιστροφές στα πλαίσια του νόμου.
-
Πρέπει να εφαρμόζονται πάντα τα προβλεπόμενα από τις πολεοδομικές μελέτες της πόλης.
-
Η εικόνα της Ηρ. Πολυτεχνείου στην περιοχή της μαρίνας είναι προβληματική.
Τα κτίσματα αυτά τα οποία αρχικά αδειοδοτήθηκαν ως πέργκολες και στην συνέχεια ‘’μετασχηματιστήκαν’’ ως αυτόνομα καταστήματα σχηματίζοντας ένα νέο οικοδομικό τετράγωνο, ανατρέποντας τον υφιστάμενο σχεδιασμό, πρέπει να κατεδαφιστούν άμεσα όσα δεν έχουν αδειοδότηση και με τη λήξη της αδειοδότησης τα υπόλοιπα .
Όμως εμείς ως Σύλλογος Αρχιτεκτόνων δεν στεκόμαστε μόνο στο παράνομο ή όχι του θέματος, αλλά τονίζουμε την ανάγκη της αποκατάστασης της συνέχειας των κοινόχρηστων χώρων και την ενοποίηση της προς παραχώρηση λιμενικής ζώνης με τον υφιστάμενο αστικό ιστό ώστε να μην διακόπτεται βίαια και χωρίς σχεδιασμό η συνέχεια της λειτουργίας της πόλης,
Είναι γεγονός ότι όλα τα χαρακτηριστικά των κτιρίων αυτών αποτελούν ένα γραμμικό μέτωπο στην Ηρ. Πολυτεχνείου που αποκόπτουν τελείως οπτικά και λειτουργικά την πόλη από την μαρίνα και την θάλασσα. Είναι ένα φράγμα παρόμοιο με εκείνο της μάντρας του παλιού λιμανιού στο ιστορικό κέντρο αλλά με άλλη λειτουργία.
Αν λοιπόν ως κάτοικοι αυτής της πόλης θέλουμε αυτή την λειτουργία στην περιοχή, θα πρέπει να αλλάξουμε όλο το υφιστάμενο πολεοδομικό πλαίσιο,
αλλιώς παρανομούμε χωρίς λογική και σχεδιασμό, προτάσσοντας το κέρδος και την αυθαιρεσία.
Αν όμως θέλουμε έναν ανοιχτό αστικό χώρο με κοινόχρηστα χαρακτηριστικά που να περιλαμβάνει ή όχι εμπορικές λειτουργίες, πράσινο, παιδικές χαρές, χώρους περιπάτου, λιμενική εξυπηρέτηση σκαφών και ότι άλλο μπορούμε να σκεφτούμε, ας σχεδιάσουμε τον χώρο με ανοιχτό πανελλήνιο αρχιτεκτονικό διαγωνισμό, διαβουλευόμενοι με όλους και θέτοντας η πόλη και όχι η οποιαδήποτε ΑΕ ή φυσικό πρόσωπο τις προτεραιότητες και τις ανάγκες τις πόλης και των κατοίκων της.
Επομένως λύση και στο πρόβλημα που έχει προκύψει στην περιοχή αυτή, μπορεί να δώσει, ένας συνολικός σχεδιασμός του θαλασσίου μετώπου της πόλης.
Οι δυνατότητες της περιοχής σε συνδυασμό με την ανάπλαση του κεντρικού παραλιακού μετώπου που έτσι και αλλιώς έχουν μια συνέχεια, την μετατόπιση του κυκλοφοριακού φόρτου πιο ψηλά στην πόλη ( π.χ. μικρή περιμετρική, οδός Καραμανλή ) , και την ενοποίηση με την περιοχή της πλαζ, είναι μεγάλες και μπορούν να αλλάξουν την μορφή της πόλης δίνοντάς της τον χαρακτήρα που δεν έχει σήμερα, μιας ελκυστικής παραλιακής πόλης.
Πρέπει λοιπόν αντί να αντιδικούμε και να χανόμαστε σε γραφειοκρατικές, οικονομικές και νομικίστικες λογικές ας ξεκινήσουμε θεσμικά, δια της Δημοτικής Αρχής, την διαβούλευση για όλο το παράλιο μέτωπο φτιάχνοντας το πλαίσιο προκήρυξης Πανελλήνιου και γιατί όχι Διεθνούς Αρχιτεκτονικού Διαγωνισμού.
Μέχρι να ξεκαθαρίσει το νομικό πλαίσιο και η παραχώρηση του θαλάσσιου μετώπου, που πιστεύουμε ότι θα γίνει λίαν συντόμως, αντί να μεμψιμοιρούμε ας προετοιμαζόμαστε χωρίς βεβιασμένες κινήσεις αλλά με στρατηγική και σχεδιασμό.
Οι αποφασεις και οι πράξεις σε αυτά τα σημεία της πόλης θα καθορίσουν την εικόνα της για τα επόμενα 100 χρόνια.