Η γενική αυτοκίνηση οδηγεί σε αδιέξοδο

tf3H φετινή 22α Σεπτεμβρίου, «ημέρα χωρίς αυτοκίνητο», τιμήθηκε από τον Δήμο Πατρέων με δύο μέρες ετεροχρονισμό, το Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου, με κλείσιμο του ιστορικού κέντρου στην κυκλοφορία των ι.χ. πλην ορισμένων βασικών αρτηριών.

Η μάλλον ανεπαρκής διαφήμιση της πρωτοβουλίας αλλά –περισσότερο- η για πολλούς λόγους προσκόλληση της μεγάλης πλειοψηφίας στη χρήση του ι.χ. οδήγησε σε κυκλοφοριακή επιβάρυνση μάλλον παρά ελάφρυνση του κέντρου, την συγκεκριμένη ημέρα.

Εντούτοις, η πρωτοβουλία του Δήμου πρέπει να κριθεί θετικά. Και μόνο η συμμετοχή σε ένα θετικό ευρωπαϊκό θεσμό και η υπόμνηση των ορίων της αυτοκίνησης μέσα στις πόλεις, έχουν την αξία τους.

Γενικότερα, όπως υπογράμμισαν στη σχετική τους τοποθέτηση οι Οικολόγοι Πράσινοι της Δυτικής Ελλάδας, η μέρα αυτή είναι ευκαιρία για πολιτική σκέψη και ευρύτερη συζήτηση σε σχέση με την πολιτική αστικών μεταφορών και την ανάγκη να κινηθεί από την αδιέξοδη κυριαρχία του ι.χ και της νταλίκας προς πιο βιώσιμες και φιλικές στο περιβάλλον και την υγεία μας κατευθύνσεις.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι θεμέλιο μια βιώσιμης πολιτικής αστικών μετακινήσεων είναι η απόλυτη προσαρμογή της στον ευρωπαϊκό στόχο του 20-20-20 : 20% μείωση αερίων του θερμοκηπίου, 20% βελτίωση της ενεργειακής αποδοτικότητας, 20% συμμετοχή ανανεώσιμης ενέργειας στην κατανάλωση.

Αν θέλουμε να προχωρήσουμε προς την κατεύθυνση αυτή, οφείλουμε να επιδιώξουμε συστηματικά τον δραστικό περιορισμό της κυριαρχίας του Ι.Χ. και της νταλίκας αφενός, και την έμφαση στα Μαζικά Μέσα Μεταφοράς αφετέρου.

Ειδικότερα για την Δυτική Ελλάδα είναι αναγκαίο να επιδιώξουμε τους παρακάτω στόχους:

  1. Την διατήρηση όλης της υπάρχουσας σιδηροδρομικής υποδομής και την αποτροπή και της παραμικρής κίνησης για εκποίηση γραμμών ή άλλων απαραίτητων χώρων, τόσο στο πελοποννησιακό τμήμα του δικτύου όσο και στη γραμμή Κρυονέρι – Αγρίνιο.

  2. Την ουσιαστική στήριξη κάθε δυνατότητας για επαναλειτουργία των σιδηροδρομικών δρομολογίων Πελοποννήσου. Την μελετημένη διεύρυνση και στήριξη του πετυχημένου προαστιακού σιδηροδρόμου της Πάτρας

  3. Την εκπόνηση και προώθηση ρεαλιστικών δικτύων ποδηλατοδρόμων σε όλες τις πόλεις της περιφέρειας

  4. Την προώθηση του σχεδίου για τραμ στο πολεοδομικό συγκρότημα Πάτρας, σε ρεαλιστικές βάσεις, με αξιοποίηση και της υπάρχουσας σιδηροδρομικής γραμμής.

  5. Την βελτίωση των υπηρεσιών των αστικών και υπεραστικών ΚΤΕΛ με ορθολογικότερη κάλυψη περιοχών, επαρκή δρομολόγια και πολιτική προσιτού τιμολογίου.

Η υποταγή στην «αυτονόητη» κυριαρχία του ι.χ. οδηγεί σε κυκλοφοριακή ασφυξία, επέκταση της ασφάλτου σε βάρος του πράσινου, υποβάθμιση της ποιότητας του αέρα, αρνητική επίδραση στο κλίμα, εξάρτηση από εισαγόμενα καύσιμα.

Μια αειφορική πολιτική αστικών μετακινήσεων είναι ο μόνος ρεαλιστικός δρόμος.

Γ. Κανέλλης