Ένα όμορφο Κυριακάτικο πρωινό η ΟΙΚΟπαρέα μας ξεκίνησε μια ακόμα εξόρμηση στις ομορφιές της Ελληνικής φύσης! Την Κυριακή 27 Μαΐου 2012, στις 8 το πρωί αναχωρήσαμε από την Πάτρα με προορισμό την πανέμορφη Ορεινή Κορινθία και συγκεκριμένα το δάσος του Σαραντάπηχου και την Λίμνη Δόξα! Φτάνοντας στον κόμβο πριν το Δερβένι και μετά από ανάβαση μερικών χιλιομέτρων φτάσαμε στον πρώτο προορισμό μας, την πανέμορφη και γραφική Ζάχολη (Ευρωστίνη). Ένα πετρόχτιστο ορεινό χωριό ανάμεσα στο όρος Xελιδορέα και το οροπέδιο της Eυρωστίνης μας υποδέχτηκε και μας γέμισε εικόνες και αρώματα ορεινής φύσης! Αφού απολαύσαμε τον καφέ μας, κάναμε μια βόλτα στο ρέμα μύλων της Ζάχολης, στο σημείο όπου ο Ζαχολίτικος ποταμός διασχίζει το χωριό. Ένα υπέροχο μονοπάτι μας περίμενε διαμορφωμένο με ξύλινα γεφυράκια και φράκτες γύρο από μικρούς καταρράκτες και κάτω από καταπράσινα πλατάνια και καρυδιές!
Λίγη ώρα μετά ξεκινήσαμε, με αφετηρία την ομορφιά του τοπίου, και προορισμό το δάσος του Σαραντάπηχου. Το δάσος έχει το όνομα του χωριού της περιοχής, όνομα το οποίο προέρχεται από βυζαντινή οικογένεια Σαραντάπηχων. Οι Σαραντάπηχοι είχαν αδελφή την Ειρήνη την Αθηναία, μετέπειτα Αυτοκράτειρα του Βυζαντίου.
Περπατήσαμε για δύο περίπου ώρες μέσα σε πυκνό δάσος από μαύρα πεύκα και έλατα, έχοντας στο βάθος τον ορεινό όγκο της Κυλλήνης (Ζήριας). Βασικό χαρακτηριστικό του δάσους τα πολύτιμα και σπάνια λουλούδια που φυτρώνουν στα ξέφωτα και αναδύουν ένα μεθυστικό άρωμα από αγιόκλημα και αγριοτριανταφυλλιές.
Το δάσος του Σαραντάπηχου δοκιμάστηκε από δύο μεγάλες πυρκαγιές τα τελευταία χρόνια. Η πρώτη φωτιά ξεκίνησε τον Αύγουστο του 1982 από την περιοχή Σελιάνας Αιγιαλείας, και επί πέντε ημέρες κατάκαψε πολύτιμο δασικό πλούτο, εκτάσεως 60 χιλιάδων στρεμμάτων, με τη σπάνια χλωρίδα από πολυετή έλατα, μαυρόπευκα και κέδρα, και τη διαβιούσα σε αυτή πανίδα. Η δεύτερη φωτιά εκδηλώθηκε τον Ιούνιο του 1984 στην περιοχή «Σεντούκια» Σαραντάπηχου και έκαψε 500 στρέμματα. Στα επόμενα χρόνια ακολούθησε δενδροφύτευση στις πληγείσες περιοχές, και η σημερινή κατάσταση των καμένων εκτάσεων κρίνεται ικανοποιητική.
Αφήνοντας το Σαραντάπηχο κατευθυνθήκαμε προς την λίμνη Δόξα! Περπατήσαμε ανάμεσα στην πυκνή βλάστηση της περιοχής μέχρι που μας υποδέχτηκε η τεχνητή λίμνη που δημιουργήθηκε από το ομώνυμο φράγμα το 1996. Σ’ ένα Αλπικό τοπίο από έλατα και πεύκα η λίμνη δέσποζε απόλυτα ενσωματωμένη στο περιβάλλον. Μοναδική αίσθηση προσφέρει στον επισκέπτη αυτός ο τόπος ο οποίος αποτελεί έναν από τους πλουσιότερους και σπανιότερους βιότοπους της Πελοποννήσου.
Συνεχίσαμε την παραλίμνια πορεία μας και λίγο μετά πήραμε το δρόμο για το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου. Το ιστορικό αυτό μοναστήρι ιδρύθηκε τον 14ο αιώνα με αρχιτεκτονική μονών Αγίου Όρους και λειτούργησε σαν αρχηγείο της Φιλικής Εταιρείας κατά τους χρόνους της επανάστασης του 1821. Στο κέντρο της τριώροφης Μονής, είναι χτισμένος ο ναός του Αγίου Γεωργίου με σπάνιες τοιχογραφίες του 18 αιώνα. Χαρακτηριστικά του ναού ο μεγάλος ξύλινος πολυέλαιος με εικόνες αγιορείτικης τεχνοτροπίας και το σκαλιστό τέμπλο με παραστάσεις από την Παλαιά Διαθήκη. Μια εσωτερική σκάλα μας ανέβασε στο πατάρι της Μονής όπου εκεί λειτουργούσε Κρυφό Σχολειό επί τουρκοκρατίας, το οποίο διατηρείται μέχρι σήμερα σε άριστη κατάσταση και προσφέρεται για επίσκεψη. Το μπαλκόνι της Μονής προσφέρει την καλύτερη θέα απαράμιλλης ομορφιάς «αλπικού τοπίου» για τον επισκέπτη, αφού το μοναστήρι είναι χτισμένο πάνω από την λίμνη! Οι φιλόξενοι μοναχοί μας πρόσφεραν γλυκό του κουταλιού «τριαντάφυλλο» το οποίο φτιάχνουν μόνοι τους και ήταν πάντα πρόθυμοι να μοιραστούν μαζί μας την ιστορία της Μονής.
Λίγη ώρα μετά αναχωρήσαμε για το χωριό Γκούρα, ένα πανέμορφο πετρόχτιστο και γραφικό χωριό πάνω από τον κάμπο του Φενεού για να απολαύσουμε σε κεντρικό ταβερνάκι, ντόπιες και παραδοσιακές γεύσεις! Δύο ώρες μετά πήραμε το δρόμο της επιστροφής αφήνοντας πίσω μας τα γραφικά χωριά και την ορεινή πεδιάδα του Φενεού και κατηφορίσαμε προς την θάλασσα!
Κάναμε μια μικρή στάση για καφέ στο γραφικό Δερβένι και δύο ώρες αργότερα επιστρέψαμε στην πόλη μας γεμάτοι χρώματα και αρώματα ορεινής φύσης..
Ευχαριστούμε τον Κ. Γιώργο Κανέλλη για την άψογη διοργάνωση της εκδρομής και τον κ. Γιώργο Καλλίνικο για της πάντα ενδιαφέρουσες ιστορικές πληροφορίες που μας δίνει σε όλες μας τις εκδρομές.
Μπούνια Γεωργία.