Οι παραλίες του Καστελοκάμπου, παρότι δεν έχουν συνέχεια μεταξύ τους, γιατί διακόπτονται από τμήματα, όπου παραλία δεν υφίσταται, αλλά το κύμα χτυπάει σε φράχτες και τσιμεντένια στηθαία, παρέχουν πολύτιμες ευκαιρίες για κοντινή κολυμβητική αναψυχή στους κατοίκους της πόλης. Η διάβρωση βέβαια είναι ορατή και επιδεινούμενη.

Αυτό φαίνεται και στην γνωστή μικρή λωρίδα παραλίας βόρεια της οδού Φειδίου, με τους ψηλούς ευκαλύπτους. Βλέπουμε ήδη ψηλά πεύκα, που υπάρχουν εκεί δίπλα στους ευκαλύπτους και ως πέρυσι άντεχαν, να έχουν ξεραθεί.

Παρά ταύτα η παραλία αντέχει και συνιστά μια ισχυρότατη ένδειξη για το άστοχο της κατασκευής τσιμεντένιων στηθαίων, που μάταια καλούνται να κρατήσουν την ισχύ των κυμάτων. Στο συγκεκριμένο αυτό τμήμα παραλίας η ανυπαρξία τσιμεντένιων φραγμών επιτρέπει την ήπια ανάβαση των χειμερινών κυμάτων, με αποτέλεσμα η παραλία από βότσαλα να παραμένει και να επιβιώνουν οι πίσω από τους ευκαλύπτους ελιές.

Αντίθετα στο ακριβώς δίπλα (προς τα βόρεια) ιδιόκτητο οικόπεδο το κύμα χτυπάει το προστατευτικό τοιχίο, τα βότσαλα είναι μόνιμα σκεπασμένα με νερό, τα ακρινά δέντρα του οικοπέδου πνέουν τα λοίσθια, ακόμη και ένα οριακά έξω μεγάλο αρμυρίκι, θαλερό ως πέρυσι, δύσκολα αντέχει.

Αντιστρόφως μετά τα «προστατευμένα» με τοιχία οικόπεδα, οπότε και η εκτόνωση των κυμάτων είναι ομαλή, ξαναβρισκόμαστε σε αμμώδη παραλία. Αυτή εκτείνεται πιο μέσα βέβαια από τη γραμμή «άμυνας» των τοιχίων, αλλά είναι υπαρκτή, είναι παραλία, τα οικόπεδα με τα τοιχία ΔΕΝ έχουν παραλία. Πάνε για μαλλί, βγαίνουν κουρεμένοι.

Τι προκύπτει από αυτά;

Χωρίς να διεκδικούμε δάφνες ακτομηχανικών επισημαίνουμε το προφανές:

Η διάβρωση της ακτής του Καστελόκαμπου χειροτερεύει. Όμως, όπου αντιμετωπίζεται ήπια, τμήματα παραλίας ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ διατηρούνται, αντέχουν. Όπου επιδιώκεται να κρατηθούν με βαριά τοιχία ακέραια παραθαλάσσια (μεγάλα κατά κανόνα) οικόπεδα, η παραλία ΧΑΝΕΤΑΙ, σκεπάζεται μόνιμα από το νερό.

Τι πρέπει να γίνει;

Η οικολογική σοφία, αλλά και η απλή πρακτική λογική, στηριγμένη στη χτυπητή αντίθεση που επισημάναμε και φαίνεται καθαρά στο φωτογραφικό μας υλικό, επιβάλλουν λύσεις ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗΣ και όχι (μάταιες) προσπάθειες να συγκρατηθεί η ισχύς των κυμάτων με σκληρά έργα, όπως τα κάθετα τοιχία.

Η ακτογραμμή του Δήμου Πατρέων είναι ό,τι πολυτιμότερο έχουμε για την αναψυχή μας, για την ποιότητα ζωής στα όλο και πιο ζεστά καλοκαίρια που έρχονται. Επιπλέον, για την αναπαραγωγή των ψαριών, μια και σε αυτές η αλιεία απαγορεύεται.

Είναι επιβεβλημένο να γίνει ένας γενικός έλεγχος της ακτογραμμής αυτής από πλευράς διάβρωσης αλλά και άλλων προβλημάτων, όπως αυθαίρετων κατασκευών και ενδεχόμενων καταπατήσεων αιγιαλού, από ειδικούς επιστήμονες και στη συνέχεια να ληφθούν ενιαία μέτρα προστασίας των παραλιών, με βάση το ευρύτερο δημόσιο συμφέρον και όχι το συμφέρον (ή αυτό που νομίζουν για συμφέρον τους) λίγων οικοπεδούχων.

Να αντιμετωπίσουμε με ηπιότητα και σεβασμό τη θάλασσα για  να μας το ανταποδώσει.

Χρειάζεται βέβαια όλοι οι συναρμόδιοι (Δήμος Πατρέων, Κτηματική Υπηρεσία Δημοσίου, Διεύθυνση Περιβάλλοντος Περιφέρειας) να συνεργαστούν και να δείξουν πολιτική βούληση και διοικητικό σθένος.

Πολιτικό κόστος δεν υπάρχει, όταν υπηρετείται το συμφέρον των ασύγκριτα πολλών, γιατί έχουν μάτια και βλέπουν το αποτέλεσμα.

Θα βρεθεί η τόλμη που απαιτείται;

Γιώργος Κανέλλης