Όπως είναι γνωστό, η ΟΙΚΙΠΑ θα ήταν ο τελευταίος που θα τάσσονταν υπέρ της κοπής ή και του  μη απαραίτητου κλαδέματος των δέντρων στην πόλη. 

Υπάρχουν όμως και οι περιπτώσεις, όπου κάτι τέτοιο είναι αναγκαίο. Όταν σε στενά πεζοδρόμια δέντρα αναγκάζουν τους πεζούς να κατέβουν στο οδόστρωμα, μάλλον δεν είναι ασφαλές να παραμένουν. Ανάλογο θέμα ασφαλείας, σαφώς μεγαλύτερο, προκύπτει με δέντρα των οποίων τα κλαδιά ή, ακόμη χειρότερα, οι κορμοί εμποδίζουν ολικά ή μερικά την ορατότητα προς τα φανάρια της τροχαίας κίνησης. 

Στις περιπτώσεις αυτές η κοπή των κλάδων που γέρνουν προς την πλευρά των φαναριών ίσως δεν είναι αρκετή, γιατί  αναπτύσσονται γρήγορα και πάλι. Πιο ενδεδειγμένη ενέργεια θα ήταν  η εκρίζωση και αντικατάσταση των συγκεκριμένων δέντρων με θαμνώδη είδη, μεριμνώντας και πάλι για τη διατήρηση του ύψους τους σαφώς πιο κάτω από το ύψος των φαναριών. Εναλλακτικά η εκρίζωση και φύτευση νέων σε απόσταση αρκετών μέτρων από το φανάρι, ώστε να μην υπάρχει θέμα. 

Γενικότερα, η επιθεώρηση και κατάλληλη κλάδευση των δέντρων, που έστω και λίγο μπορεί να εμποδίσουν με τα κλαδιά τους την ορατότητα σε φανάρια, οφείλει να γίνεται σε τακτά διαστήματα.  Είναι αναγκαίο μέτρο ασφαλείας.