Σύμφωνα με το «Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής» του Μανόλη Τριανταφυλλίδη, ανακύκλωση είναι η επαναχρησιμοποίηση μιας πρώτης ύλης που προέρχεται από άχρηστα υλικά, ύστερα από κατάλληλη τεχνική επεξεργασία. Για το πόσο σημαντική είναι αυτή στην εποχή μας, η οποία κατακλύζεται από πλήθος απορριμμάτων, παραγώγων του καταναλωτικού τρόπου ζωής, έχουν γραφεί πολλά και οι πολίτες οφείλουν, όχι μόνο να έχουν γνώση της σημασίας της, αλλά και να είναι μέρος της, αφού το οικολογικό αποτύπωμα του καθενός μας επηρεάζει, λιγότερο ή περισσότερο, την υγεία του περιβάλλοντος, την αειφορία των οικοσυστημάτων και τη βιωσιμότητα του πλανήτη που μας φιλοξενεί. Πολλές σύγχρονες κοινωνίες, μάλιστα, έχοντας συνείδηση των ανωτέρω, έχουν αναλάβει σημαντική δράση και η ανακύκλωση αποτελεί προτεραιότητα και συνεχή έγνοια τους, ενώ εκσυγχρονίζεται ο τρόπος συλλογής και αξιοποίησης των προορισμένων για ανακύκλωση υλικών.

 

   Συνήθη ανακυκλωνόμενα υλικά είναι το χαρτί, το αλουμίνιο, το γυαλί, το πλαστικό, καθώς και οι ηλεκτρονικές συσκευές. Άλλες κατηγορίες υλικών, τα οποία πλέον ανακυκλώνονται, είναι τα ενδύματα, τα λευκά είδη, τα υποδήματα, οι τσάντες και ποικίλα χρηστικά ή διακοσμητικά αντικείμενα! Μόνο, που για τα τελευταία στους περισσότερους Δήμους της χώρας μας δεν υπάρχουν κάδοι, στους οποίους μπορείς να τα αποθέσεις. Με χαρά, όμως, πληροφορήθηκα και το βεβαιώνω πως υπάρχουν σε Δήμους της πρωτεύουσας, καθώς, ειδοποιημένη για την ύπαρξή τους, είχα τη χαρά  να ρίξω σε κάποιον απ’ αυτούς τέτοια υλικά σε πρόσφατο ταξίδι μου.

 

   Ως άνθρωπος, λοιπόν, που, εδώ και χρόνια, συγκεντρώνω με επιμέλεια και οδηγώ για ανακύκλωση τα συνήθη υλικά, θεώρησα πως πρέπει να μιλήσω για τούτη τη νέα δράση Δήμων της πρωτεύουσας, με την ελπίδα πως μπορεί αυτή να βρει μιμητές και σε Δήμους της περιφέρειας. Άλλωστε, δεν είναι λίγες οι φορές που βλέπουμε, εντός ή εκτός των κάδων απορριμμάτων, ενδύματα, υποδήματα κ.λπ., αλλά και οι φορές, που, τακτοποιώντας τις ντουλάπες μας, βγάζουμε στην άκρη πολλά εξ αυτών, τα οποία, αν και μας είναι περιττά, λυπούμαστε να τα πετάξουμε! Βέβαια, αρκετοί, όταν αυτά είναι σε καλή κατάσταση, φροντίζουμε να τα χαρίσουμε σε οικείους, σε ιδρύματα, σε… Όταν όμως δεν είναι για δόσιμο, ποια είναι η τύχη τους, αφού οι άνθρωποι πλέον δεν συνηθίζουν, πλην εξαιρέσεων, να τα αξιοποιούν, όπως παλιότερα που τα μεταποιούσαν ή δημιουργούσαν απ’ αυτά καινούργια χρηστικά αντικείμενα;

 

   Το τελευταίο ερώτημα είναι προφανώς ρητορικό, διότι όλοι γνωρίζουμε πως πλήθος απ’ αυτά έχουν ως τελικό προορισμό τις χωματερές, τα ρέματα, τα δάση ή τις θάλασσες!

 

   Επομένως δεν απομένει παρά αυτό που ξεκίνησε σε Δήμους της πρωτεύουσας – αγνοώ αν και σε κάποιους άλλους Δήμους της επικράτειας συμβαίνει –, αλλά και σ’ άλλες χώρες, να το μιμηθούν χωρίς καθυστέρηση όλοι οι Δήμοι της πατρίδας μας, διότι το οικολογικό αποτύπωμα της ανακύκλωσης όλων αυτών των υλικών είναι πάρα πολύ σημαντικό!