Ως προεκλογικό ρουσφέτι χαρακτηρίζεται η απόφαση του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης της προηγούμενης κυβέρνησης που επιτρέπει την αλιεία με βιντζότρατα κοντά στις ακτές, κατά παράβαση της Ευρωπαϊκής Νομοθεσίας.

 Παρά το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος τρόπος αλιείας έχει απαγορευτεί στην Ευρώπη εδώ και μια δεκαετία, και στην Ελλάδα από το 2010, ο τέως υπουργός κ. Καρασμάνης στηρίχθηκε σε ένα «παραθυράκι» ότι  η βιντζότρατα στην Ελλάδα  θα μπορούσε να συνεχιστεί κατ’ εξαίρεση, στο πλαίσιο διαμόρφωσης ενός διαχειριστικού σχεδίου που θα αποδείκνυε ότι δεν επηρεάζει αρνητικά το θαλάσσιο περιβάλλον, σε συγκεκριμένες περιοχές που θα δραστηριοποιείται. 

Έτσι, με το πρόσχημα της επιστημονικής έρευνας που συνίσταται στην  υποχρέωση των συγκεκριμένων ψαράδων να συμπληρώνουν απλώς ένα έντυπο καταγραφής (!), για μια ακόμα φορά η Ελλάδα επιχειρεί να κοροϊδέψει τους …«κουτόφραγκους», προκειμένου να εξυπηρετήσει μια επαγγελματική ομάδα, που όμως μπορεί να λειτουργήσει με τις άλλες παραδοσιακές μεθόδους.

Όπως επισημαίνει η οργάνωση «ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ», αποτέλεσμα αυτής της απόφασης είναι ότι:

• Θίγεται η χώρα μας, αλλά και όλοι μας ως Έλληνες πολίτες, που για άλλη μία φορά θα διασυρθούμε στην Ε.Ε. και θα αντιμετωπίσουμε την απειλή προστίμων που θα κληθούμε να πληρώσουμε.
• Καταστρέφεται και ο κλάδος της αλιείας με βιντζότρατα, καθώς με αυτή την απόφαση και με την ποιότητα της …«έρευνας» που υλοποιείται, το μόνο σίγουρο είναι ότι το σχετικό διαχειριστικό σχέδιο που θα παραχθεί θα απορριφθεί από τις ευρωπαϊκές υπηρεσίες και θα καταργηθεί αμετάκλητα αυτό το συγκεκριμένο αλιευτικό εργαλείο.

Παράλληλα με τον τρόπο αυτό εξυπηρετούνται τα 300 περίπου σκάφη με βιντζότρατα, σε βάρος δεκάδων χιλιάδων παράκτιων ψαράδων που θα θιγούν από την πιθανές αρνητικές επιπτώσεις στα ιχθυοαποθέματα. 

 Στον αντίποδα αυτών των επιχειρημάτων, οι εν λόγω αλιείς ισχυρίζονται ότι τα απορριπτόμενα ψάρια της βιντζότρατας είναι λιγότερα των άλλων εργαλείων (8%, έναντι 40% της μηχανότρατας και 20% των στατικών διχτυών). Αυτό όμως που αποδεικνύεται είναι ότι οι μεγάλες ποσότητες γόνου που αλιεύονται από τη βιντζότρατα πουλιούνται και δεν απορρίπτονται, λόγω ελλιπών ελέγχων, σε αντίθεση με τις μηχανότρατες που στοχεύουν σε μεγαλύτερης αξίας ψάρια και δεν ρισκάρουν τους όποιους ελέγχους γίνονται στις ιχθυόσκαλες.

 

Η βιντζότρατα είναι ένα παράκτιο συρόμενο εργαλείο που αποτελείται από ένα σάκο τράτας που σύρεται με βίντσι από ένα σκάφος πολύ κοντά στην ακτή. Πιάνει πολύ γόνο, δηλαδή μικρά ψάρια, τα οποία δεν έχουν φτάσει στο στάδιο αναπαραγωγής. Ο τρόπος αυτός αλιείας εφαρμόζεται κατεξοχήν πάνω από τα λιβάδια Ποσειδωνίας, απειλώντας τα άμεσα (πρόκειται για μοναδικά θαλάσσια οικοσυστήματα που απαντώνται μόνο στη Μεσόγειο και αποτελούν περιοχές συγκέντρωσης γόνου).

Ας ελπίσουμε ότι η νέα διακυβέρνηση θα εφαρμόσει μια βιώσιμη αλιευτική πολιτική, που δεν θα υποκύπτει σε συντεχνιακά μικροσυμφέροντα. Η χαρτογράφηση των λιβαδιών Ποσειδωνίας και η δημιουργία θαλάσσιων καταφυγίων πρέπει να αποτελούν βασικά συστατικά μιας τέτοιας πολιτικής που θα προστατεύει τις θάλασσες μας, διασφαλίζοντας παράλληλα την ύπαρξη ιχθυοαποθεμάτων και για τις επόμενες γενιές!